Το ατύχημα του Sergio Perez στις δοκιμές κατάταξης του GP του Μονακό έδωσε στον ανταγωνισμό της RBR τη σπάνια ευκαιρία για ρίξει μια λεπτομερή ματιά στο δάπεδο της RB18 - στο κρισιμότερο σημείο των φετινών μονοθεσίων της Formula 1.
Ο εν λευκώ ανασχεδιασμός των μονοθεσίων της F1 τον περασμένο χειμώνα μετέθεσε τον πυρήνα της αεροδυναμικής τους λειτουργίας από την επιφάνεια του αμαξώματος και τις πτέρυγες στο δάπεδο. Επανήλθε, έτσι, σε μεγάλο βαθμό το παλιό ground effect, με σκοπό να είναι πιο «καθαρός» ο αέρας για το μονοθέσιο που ακολουθεί και συνεπώς να ευνοούνται οι προσπεράσεις.
Το σιρκουί του Μονακό έχει την ιδιαιτεροτητα ότι δεν έχει εξόδους διαφυγής, και έτσι είναι γεμάτο περιμετρικά από γερανούς που απομακρύνουν από αέρος όποιο μονοθέσιο μείνει ακινητοποιημένο στην άσφαλτο, έπειτα από μηχανικό πρόβλημα ή ατύχημα. Έτσι συνέβη και με τη Red Bull RB18 και τη Ferrari F1-75 των Sergio Perez και Carlos Sainz αντίστοιχα, μετά το ατύχημά στους στα τελευταία δευτερόλεπτα των κατατακτήριων δοκιμών του φετινού αγώνα στο πριγκιπάτο.
BUY NOW
Η απομάκρυνση της RB18 από το γερανό σήκωσε το μονοθέσιο στον αέρα και επέτρεψε στους φωτογράφους που βρισκόταν στο σημείο να πάρουν, με την ησυχία τους, μια σειρά από λεπτομερέστατες φωτογραφίες του σημείου που σε κάθε άλλη περίσταση παραμένει κρυφό: του δαπέδου, που παράγει το εντυπωσιακό 40% της άντωσης των φετινών μονοθεσίων.
Η άντωση παράγεται από δύο κανάλια αέρα στο δάπεδο, που ξεκινούν από το κάτω μέρος του μονοκόκ και καταλήγουν στο διαχύτη στην ουρά του μονοθεσίου. Η ανοδική φορά του διαχύτη πετυχαίνει την επιτάχυνση του αέρα που περνά κάτω από το δάπεδο, το φαινόμενο Venturi, που δημιουργεί αρνητική πίεση στα δύο κανάλια ροής του αέρα. Η διαφορά της πίεσης του αέρα που περνά πάνω από το αμάξωμα και εκείνου που περνά από το δάπεδο πιέζει το μονοθέσιο προς το έδαφος.
Αρχικός στόχος των αεροδυναμιστών είναι να περνά όσο δυνατόν περισσότερος αέρας κάτω από το δάπεδο, για να ενισχύει το φαινόμενο Venturi. Δεύτερος στόχος τους είναι να κατεθύνεται ο αέρας με τέτοιον τρόπο στα κανάλια του δαπέδου, ώστε να μην διαφεύγει σε κανένα σημείο προς τις πλευρές του μονοθεσίου. Κάτι τέτοιο θα μείωνε την αποδοτικότητα του φαινομένου.
Για το δεύτερο σκοπό στο εμπρός μέρος των καναλιών βρίσκονται τρία κεκλιμένα πτερύγια, για να σφραγίσουν τις πλευρές του μονοθεσίου, ώστε να μην διαφεύγει ο αέρας από τα δύο κανάλια. Τα πτερύγια αυτά έχουν τεχνητές εγκοπές και προεξοχές, για να προκαλούν εσκεμμένα στροβιλισμούς για το σκοπό αυτό.
Τελευταία, οι αεροδυναμιστές έκαναν και ορισμένες ακόμη τροποποιήσεις των δαπέδων τους -κυρίως τοποθετώντας ένα μικρό κάθετο πτερύγιο στο εμπρός μέρος του- για να αντιμετωπίσουν τις αναπηδήσεις του μονοθεσίου (porpoising) σε υψηλή ταχύτητα, που προκαλούνται από τη διακοπή της ομαλής ροής του αέρα κάτω από το πάτωμα του μονοθεσίου.
Ο τεχνικός διευθυντής της McLaren, James Key, εξήγησε ότι το πρόβλημα του porpoising δεν είναι, πάντως, τόσο απλό στην αντιμετώπισή του: «Υπάρχουν τόσες πολλές παράμετροι που μπορούν να το επιδεινώσουν: ο βρώμικος αέρας [του μπροστινού μονοθεσίου], η σκληρότητα της ανάρτησης και των ελαστικών, οι κάθετες δυνάμεις που ασκούνται στο αυτοκίνητο, οι επιπτώσεις των ρυθμίσεων στην αεροδυναμική», είπε.
Η αποκάλυψη των φωτογραφιών του δαπέδου της Red Bull RB18 έδωσε στους αεροδυναμιστές και στους ειδικούς πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τις ιδέες που έχει σκεφτεί ο φημισμένος Adrian Newey, τεχνικός διευθυντής της RBR, τόσο για την παραγωγή άντωσης από το δάπεδο όσο και για την αντιμετώπιση του φαινομένου του porpoising - η οποία επιβάρυνε την RB18 με περίπου 7 παραπανίσια κιλά για να λύσει το πρόβλημα.
Με δεδομένο ότι το ατύχημα του Perez στις κατατακτήριες του Μονακό άφησε την RB18 στην έξοδο της Portier, και ο Carlos Sainz δεν κατάφερε να την αποφύγει, οι φωτογράφοι στο σημείο απέκτησαν μια σπάνια ευκαιρία να αποθανατίσουν το δάπεδο των δύο ταχύτερων φετινών μονοθεσίων της F1.
Η μεγάλη διαφορά του δαπέδου μεταξύ των δύο μονοθεσίων εστιάζεται στο γεγονός ότι η RB18 έχει ανομοιόμορφα πτερύγια κατεύθυνσης του αέρα στο εμπρός μέρος του δαπέδου. Το κενό ανάμεσα στα δύο εξωτερικά πτερύγια της RB18 είναι πολύ στενότερο σε σχέση με το κενό ανάμεσα στο δεύτερο και στο τρίτο.
Ακόμη και τα κανάλια ροής του δαπέδου στη RB18 είναι πολύ πιο πολύπλοκα στη Red Bull, με διακυμάνσεις ύψους και πλάτους και με αεραγωγούς και εγκοπές που δεν έχει η Ferrari. Στην τελευταία, τα τούνελ του αέρα είναι απολύτως ομοιόμορφα, λεία και λιτά.
Πάντως, παρά το γεγονός ότι οι αεροδυναμιστές όλων των ομάδων κοιτάζουν αυτές τις σπάνιες εικόνες από το Μονακό με μεγάλο ενδιαφέρον και παρατηρητικότητα, είναι μάλλον δύσκολο να εφαρμόσουν αυτές τις ιδέες στα φετινά τους μονοθέσια - ή ακόμα και σε εκείνα του 2023.
Η υιοθέτησή τους προϋποθέτει πλήρη αλλαγή σχεδιαστικής φιλοσοφίας, που ενδεχομένως πια να είναι πολύ αργά για να την επιλέξουν. Όχι μόνο λόγω των περιορισμών που θέτει το όριο προϋπολογισμού 140 εκατ. δολαρίων (και 135 εκατ. του χρόνου), αλλά και διότι πλέον μέχρι το 2026 τα καινούρια μονοθέσια κάθε χρονιάς θα αποτελούν μετεξελίξεις των περσινών.
