Η καρδιά της Ferrari χτύπησε δυνατά στην πίστα της Monza, καθώς ο Charles Leclerc νίκησε στο Ιταλικό Grand Prix για δεύτερη φορά στην καριέρα του!

Ο Μονεγάσκος εξασφάλισε την έβδομη νίκη της καριέρας του στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού και παράλληλα, ήταν η εικοστή της Ferrari στην ιταλική πίστα και 246η συνολικά. Ο Leclerc πήρε την καρό σημαία μπροστά από τους δύο οδηγούς της McLaren, με διαφορά 2.664sec από τον Oscar Piastri και 6.153sec από τον Lando Norris.

Οι τρεις οδηγοί και ο αγωνιστικός διευθυντής της Ferrari, Diego Ioverno, πήραν ένα τρόπαιο VROOOM, σχεδιασμένο από τον καλλιτέχνη Andrea Sala, μέσω της καθιερωμένης συνεργασίας μεταξύ της Pirelli και της Pirelli HangarBicocca για τα τρόπαια των νικητών στο Ιταλικό Grand Prix. Όσο για τον αγώνα, ήταν μια επανάληψη του σεναρίου των κατατακτήριων δοκιμών, καθώς οι τέσσερις κορυφαίες ομάδες κατέλαβαν τις οκτώ πρώτες θέσεις, με τις δύο τελευταίες θέσεις της βαθμολογούμενης δεκάδας να καταλαμβάνονται από τον Alex Albon που ήταν ένατος για την Williams και τον Kevin Magnussen που ήταν δέκατος για την Haas.

Πως όμως ήρθε η επιτυχία για τους κόκκινους; Ας δούμε τις επιλογές των ομάδων στην εκκίνηση του αγώνα. Εκεί, οι περισσότεροι οδηγοί (14) επέλεξαν τη μέση γόμα. Η σκληρή γόμα επιλέχθηκε από τις δύο Red Bull, τον Lance Stroll (Aston Martin), τον Esteban Ocon (Alpine), τον Yuki Tsunoda (Racing Bulls) και τον Valtteri Bottas (Sauber). Ο Ιάπωνας ήταν ο μόνος οδηγός που δεν κατάφερε να τερματίσει. Από τους υπόλοιπους 19, οι 9 πραγματοποίησαν ένα pit stop, δέκα πραγματοποίησαν δύο και μόνο ο Stroll έκανε τρία. Ο Daniel Ricciardo (Racing Bulls) διένυσε τη μεγαλύτερη απόσταση με τη σκληρή γόμα, ολοκληρώνοντας 42 γύρους με αυτή. Ο Esteban Ocon διένυσε τη μεγαλύτερη απόσταση με τη μέση γόμα - 21 γύρους.

O Mario Isola, αγωνιστικός διευθυντής της Pirelli, είπε σχετικά με τον αγώνα της Monza: «Ήταν ένας πραγματικά συναρπαστικός αγώνας, μια καταπληκτική παράσταση για τους φιλάθλους. Ο ενθουσιασμός του κοινού της Monza είναι απίστευτος και μεταδοτικός, και πραγματικά προκαλεί ρίγη. Συγχαρητήρια στον Charles Leclerc και στη Ferrari, καθώς το να κερδίσουν αυτό το Grand Prix πρέπει να είναι απίστευτο για αυτούς. Σε τεχνικό επίπεδο, αυτό ήταν ένα Grand Prix που είχε τα πάντα: μάχες στην πίστα μεταξύ των οδηγών, μερικές εντυπωσιακές προσπεράσεις, όπως του Piastri στον Norris και μια στρατηγική αντιπαράθεση μεταξύ εκείνων που είχαν επιλέξει να σταματήσουν δύο φορές και εκείνων που επέλεξαν ένα pit stop. Είπαμε πριν τον αγώνα ότι η μια αλλαγή θα ήταν η πιο γρήγορη στρατηγική και αυτό αποδείχθηκε σωστό».

«Το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι ομάδες είχαν κρατήσει δύο σετ σκληρής γόμας για τον αγώνα τους έδωσε την ευελιξία να υιοθετήσουν διαφορετικά σενάρια. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι κανείς δεν είχε επαρκή δεδομένα για να αξιολογήσει πλήρως την απόδοση της σκληρής γόμας C3 στο εντελώς νέο οδόστρωμα. Η διαχείριση της τοπικής παραμόρφωσης λόγω υπερθέρμανσης (graining) ήταν κλειδί και πιθανώς επηρεάστηκε από την βελτίωση κρατήματος της πίστας. Η αρχική ανάλυση των δεδομένων και οι οπτικοί έλεγχοι των ελαστικών στο τέλος, έδειξαν ότι το graining ήταν πολύ έντονο στο πρώτο μέρος του αγώνα, ειδικά στο εμπρός αριστερά ελαστικό και λιγότερο στο πίσω αριστερά ελαστικό τόσο με τη σκληρή όσο και με τη μέση γόμα. Στο δεύτερο και τρίτο μέρος αγώνα το φαινόμενο έφθινε. Επομένως ζωτικός παράγοντας ήταν η αίσθηση των οδηγών κατά τη διάρκεια του αγώνα και η ικανότητά τους να διαχειρίζονται τα ελαστικά, ειδικά για όσους κράτησαν τη στρατηγική που είχαν επιλέξει στην αρχή, δηλαδή αυτή της μιας αλλαγής».