Οι χειμερινές δοκιμές εξέλιξης έχουν ξεκινήσει και πολλοί αναρωτιούνται για τις περίεργες κατασκευές που ενσωματώνονται στα «όπλα» κάθε ομάδας.

Πρόκειται για πλέγματα τα οποία έχουν συγκεκριμένη λειτουργία και χρησιμοποιούνται όταν οι ομάδες της Formula 1 καλούνται να αξιολογήσουν νέα αεροδυναμικά μέρη ή στη συγκεκριμένη περίπτωση, τη γενικότερη αεροδυναμική λειτουργία των νεών μονοθεσίων.

Όταν πρέπει να αξιολογηθεί αν τα δεδομένα από τις δοκιμές στην αεροδυναμική σήραγγα και τον προσομοιωτή αλλά και οι αναλύσεις στο CFD που έγιναν προηγούμενους μήνες, εναρμονίζονται με όσα οι τεχνικοί κάθε ομάδας βλέπουν στα νέα τους δημιουργήματα εντός πίστας.

Δεδομένα που έρχονται μέσω τηλεμετρίας. Ενός συστήματος που καταγράφει διαρκώς δεδομένα που προέρχονται από τους εκατοντάδες αισθητήρες που είναι τοποθετημένοι πάνω στα μονοθέσια. Αυτοί καταγράφουν ηλεκτρικά σήματα, τα οποία μεταδίδονται απευθείας στα pit αλλά και στο στρατηγείο κάθε ομάδας πίσω στη βάση της. Και αξιολογούνται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο.

Σε περίοδο δοκιμών εξέλιξης, κάποιες φορές ακόμα και σε FP1 κατά τη διάρκεια Grand Prix, βλέπουμε τη χρήση μεγάλων πλεγμάτων που περιλαμβάνουν επιπλέον πιεζοηλεκτρικούς αισθητήρες, καθώς εκεί οι ομάδες καλούνται να αποκρυπτογραφήσουν μεγαλύτερους γρίφους μιας και αξιολογούν νέες λύσεις.

Μέσω αυτών των πλεγμάτων, καταγράφουν την ένταση και ακριβή μορφή των στροβιλισμών σε κομβικά σημεία για τη λειτουργία και την απόδοση του μονοθεσίου, όπως πίσω από τους μπροστινούς τροχούς, εμπρός από τους πίσω τροχούς ή και πίσω από το μονοθέσιο. Εκεί, το ζητούμενο η χαμηλότερη δυνατή ένταση στροβιλισμών. Σημαίνει πως η αεροδυναμική απόδοση του μονοθεσίου είναι σε επιθυμητά επίπεδα.

Όλα αυτά τα δεδομένα -και μιλάμε για τεράστια ροή-, αξιολογούνται και συγκρίνονται με αυτά των προσομοιώσεων. Η απόλυτη ταύτιση είναι σπάνια και έρχεται σε περιπτώσεις μονοθεσιων-πρωταθλητών. Αντίθετα, η μεγάλη απόκλιση, μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική αφού σημαίνει πως κάτι δεν πάει καλά στην αεροδυναμική σήραγγα και τις διαδικασίες μέχρι να φτάσει το μονοθέσιο εντός πίστας. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, συνήθως η χρονιά είναι από νωρίς χαμένη. Αν η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, τότε οι τεχνικοί των ομάδων σηκώνουν μανίκια και αναζητούν τη βέλτιστη και ταχύτερη δυνατή λύση.

Είναι χαρακτηριστικά όσα λέει σχετικά ο πρώην μηχανικός των Ferrari και Williams, Rob Smedley: «Με τα πλέγματα συλλέγουμε δεδομένα σε σημεία που είναι καθοριστικό να δούμε αν υπάρχει διαχωρισμός στη ροή του αέρα. Αν ναι, κάτι δεν είναι σωστό δομικά στις επιφάνειες μπροστά από τα πλέγματα. Αν επίσης δούμε βάσει δεδομένων πως η εμπρός αεροτομή “στολάρει” όπως λένε στην αεροπλοΐα, αυτό σημαίνει πως το εμπρός μέρος δεν παράγει αρκετή κάθετη δύναμη».

Πρέπει επίσης να σημειωθεί πως όταν οι ομάδες τοποθετούν αυτά τα πλέγματα στα μονοθέσια, προφανώς οι οδηγοί δεν μπορούν να κινηθούν τέρμα γκάζι κι έτσι αρκούνται σε μία ταχύτητα που θα μπορεί να δώσει ασφαλή συμπεράσματα στους μηχανικούς.