Η μετακίνηση του Hamilton στη Ferrari από το 2025 συνιστά ένα μεγάλο δώρο προς τον Leclerc. Aρκεί να τo εκμεταλλευτεί…
Η επισημοποίηση της συνεργασίας της Ferrari με τον Hamilton δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία για όσους ασχολούνται χρόνια με το άθλημα. Πλην του πάντοτε εριστικού -και δικαίως- απέναντι στον Hamilton, Fernando Alonso.
Ο 7 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, μιλούσε πάντα με τα καλύτερα λόγια για τη Ferrari τα τελευταία χρόνια και ανέπτυξε κάποιους δεσμούς με την εμβληματική ομάδα του Μaranello, στρώνοντας το δρόμο για αυτή την μεταγραφή. Η οποία μεταγραφή πυροδοτήθηκε προφανώς και από την προβληματική απόδοση των μονοθεσίων της Mercedes-AMG τα δύο προηγούμενα χρόνια.
BUY NOW
Μέχρι εδώ καλά. Ο Hamilton άλλωστε όπως και όλοι οι μεγάλοι οδηγοί της F1 διαχρονικά, έτρεφαν πάντοτε μεγάλο σεβασμό για τη Scuderia και όλοι θα ήθελαν να τους δοθεί η ευκαιρία να συνδέσουν το όνομά τους με αυτή. Ιδανικά θα ήθελαν να συνδέσουν το όνομά τους με την επιστροφή της ομάδας στις επιτυχίες ξανακάνοντάς τη μεγάλη, αφού από το 2007 και έπειτα μόνο τέτοια δε θυμίζει.
Η ιστορία μας έχει δείξει πως όποιος και να προσπάθησε από εκεί και μετά, απέτυχε να πανηγυρίσει κάποιο πρωτάθλημα και με τη Ferrari. Για την ακρίβεια, το μόνο που κατάφεραν, ήταν να σπιλώσουν κατά κάποιο τρόπο και την όποια φήμη είχαν χτίσει.
Από το 2004 και την αποχώρηση του Schumacher, η Scuderia ψάχνεται. Το 2007 ο πολλά υποσχόμενος τότε Raikkonen με μεταγραφή από την McLaren, κατάφερε να φέρει έναν τίτλο, ενώ μαζί με τον Massa κέρδισαν τον τίτλο κατασκευαστών και το 2008, χάνοντας όμως τον οδηγών μετά από εκείνον τον αλησμόνητο αγώνα στο τελευταίο GP της χρονιάς στη Βραζιλία, που τον πανηγύρισε ο Hamilton στην 2η του σεζόν στην F1.
Και εδώ σταματάνε οι επιτυχημένες σεζόν της πολυπρωταθλήτριας. Φέτος συμπληρώνονται 16 χρόνια ανομβρίας. Πολλά για μια μεγάλη ομάδα και ακόμα περισσότερα αν μιλάμε για τη Ferrari. Σε αυτά τα 16 χρόνια, την επιστροφή της Ferrari στο προσκήνιο προσπάθησαν να την επιτύχουν μεγάλα ονόματα του χώρου, με παγκόσμια πρωταθλήματα στις πλάτες τους. Όπως ο Alonso από το 2010 έως το 2014, και ο Sebastian Vettel μετά από αυτόν.
Ο Vettel στα τελευταία του στη Ferrari έμοιαζε να είναι το φάντασμα του εαυτού του, επιβεβαιώνοντας με τον πλέον πειστικό τρόπο, πως ένας πιλότος δεν είναι τίποτα χωρίς ένα πραγματικά καλό μονοθέσιο. Και αν σκεφτούμε την άνετη επικράτησή του την 4ετία στην Red Bull σε σχέση με την μετέπειτα πορεία του, σκεφτείτε πόσο καλά ήταν τα μονοθέσια RB5, RB6, RB7 και RB8. Που ειρήσθω εν παρόδω η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται πάλι με τα μονοθέσια της Red Bull και ίσως να γίνει και με τον Verstappen τα χρόνια που θα διανύσουμε.
Η Ferrari μετά τις απέλπιδες προσπάθειες που έκανε να αναγεννηθεί όλα αυτά τα χρόνια, αποφάσισε να αφήσει πίσω της τα μεγάλα ονόματα και να χτίσει πάνω στο μέλλον. Ο Leclerc μαζί με τις αλλαγές στους κανονισμούς και στα μονοθέσια, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη Ferrari, και όλοι όσοι αγαπάμε το άθλημα, είδαμε με καλό μάτι την απόφασή της. Δίπλα στον Leclerc βρέθηκε άλλος ένας ταλαντούχος οδηγός, ο Carlos Sainz, με τους δυο νεαρούς οδηγούς να έχουν αυτόν τον ανταγωνισμό που έλειπε από τη Ferrari ακόμα και τα χρόνια που κυριαρχούσε. Οι προσδοκίες έγιναν και ήταν μεγάλες λοιπόν, όμως μείναμε εκεί. Αντίθετα, είδαμε πολλά τραγελαφικά από αμφότερες τις πλευρές, με αποτέλεσμα τις ρίξεις των σχέσεων μέσα στην ομάδα. Oι γκρίνιες έφεραν αλλαγές σε όλα τα επίπεδα και όμως η Ferrari δεν κατάφερε να ανταποκριθεί...
Και τώρα έρχεται ο Hamilton. Ο οποίος Hamilton, αν δεν αποδεχόταν τώρα αυτή την πρόταση, δεν θα την αποδεχόταν και ποτέ. Γιατί είναι αλήθεια πως μετά τον τίτλο που του στέρησαν το 2021 και τo γεγονός πως η Mercedes-AMG «έπαθε»…Ferrari τα τελευταία δύο χρόνια, ο βρετανός δεν είχε κανένα ρόλο και σε κανένα επίπεδο μέσα στην ομάδα. Οπότε τώρα ο ρόλος που θα έχει στη Ferrari, μοιάζει να είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνει πριν αποσυρθεί.
Επί της ουσίας λοιπόν, ο χρόνος του Hamilton στην Mercedes είχε τελειώσει και απλά θα περιμέναμε πότε θα μας ανακοινώσει την απόσυρσή του. Έτσι κι αλλιώς δεν είχε να κερδίσει τίποτα παραπάνω στη Mercedes-AMG (σ.σ. εκτός των χρημάτων που πάντα παίζουν ρόλο σε όλες τις αποφάσεις) και δεν είχε προφανώς και η Mercedes να κερδίσει από τον Hamilton.
Υπάρχει όμως και ο Leclerc. Και εδώ αποκτά ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον η μετακίνησή του. Ο Μονεγάσκος οδηγός της Ferrari φαίνεται από τις πρώτες δηλώσεις του πως είναι χαρούμενος με αυτή την εξέλιξη και έχει απόλυτο δίκιο. Γιατί ο Χάμιλτον είναι ο πιο πλήρης και έμπειρος οδηγός αυτή τη στιγμή στο grid και είναι και ο πιο σοβαρός, αντίθετα με ότι θα περιμέναμε από αυτόν κρίνοντας το μακρινό παρελθόν του. Και αν ο Leclerc έχει μια ευκαιρία να βασιστεί εκτός από το ταλέντο του και στην γενικότερη εξέλιξή του με την ευκαιρία που του παρουσιάζεται, είναι πολύ πιθανό να είναι αυτός που θα καταφέρει να συνδέσει το όνομά του με την Scuderia, πριν ή και χωρίς να το κάνει ο Xάμιλτον. Άλλωστε, αργά ή γρήγορα, ο χρόνος που το ταλέντο κρατάει κάποιον στην Ferrari τελειώνει. Και ειδικά στη Ferrari, το ταλέντο μπορεί να περισσεύει, δεν φτάνει όμως για να αναδείξει πρωταθλητές.
Και όσο απέναντι υπάρχει αυτή η τόσο επιτυχημένη -ακόμα και στο πόσο αχώνευτη μπορεί να γίνει- ομάδα, αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να την ανταγωνιστείς και κυρίως να σταματήσεις να γίνεσαι το αντικείμενο χλεύης του αθλήματος.
