H BMW M Hybrid V8 είναι το υβριδικό αγωνιστικό το οποίο η βαυαρική εταιρεία ρίχνει στην αρένα της δημοφιλούς κατηγορίας Le Mans Hypercar των αγώνων αντοχής.
Η κατηγορία LMH ήταν το «colpo grosso» του πρωταθλήματος WEC (World Endurance Championhsip). Θεσπίζοντάς την, ο θεσμός προσέλκυσε τα εργοστάσια βάσει τον κανονισμών της, που τη συνέδεαν με τις σύγχρονες υβριδικές τεχνολογίες των αυτοκινήτων παραγωγής τους. Έτσι, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μπήκαν στην LMH οι Toyota, Aston Martin και Ferrari, και ακολουθούν οι Porsche, Lamborghini και BMW.
Η εταιρεία του Μονάχου θα συμμετάσχει με τη BMW M Hybrid V8, που μόλις σήμερα αποκάλυψε μετά από μια σειρά από teasers. Όσο κι αν το ενδεχόμενο μιας αντίστοιχης έκδοσης δρόμου φαντάζει ελκυστικό, δεν πρόκειται να υπάρξει - διότι οι σύγχρονοι κανονισμοί του WEC και του Αμερικανικού IMSA δεν επιβάλλουν στους κατασκευαστές να έχουν και αντίστοιχες εκδόσεις δρόμου για να πάρει ομολογκασιόν η αγωνιστική.
BUY NOW
Το πρωτότυπο μονοθέσιο θα έχει υβριδική μονάδα ισχύος με θερμικό κινητήρα V8 - και κάπου εδώ είναι που σταματούν οι πληροφορίες που δίνουν οι Βαυαροί για αυτήν. Πάντως ο κινητήρας του -βάσει κανονισμών- θα φτάνει μέχρι το peak των 671 ίππων - εκ των οποίων οι 50 hp θα προέρχονται από τον ηλεκτρικό κινητήρα. Θα συνδυάζεται με αγωνιστικό κιβώτιο ταχυτήτων της Xtrac.
Πιο πολύ σήμερα αποκαλύφθηκε ο σχεδιασμός του πρωτοτύπου, που φέρει στο αμάξωμά του τα αυτοκόλλητα του εορτασμού της επετείου 50 ετών του τμήματος Μ της BMW. Στο πλαίσιο του εορτασμού αυτού είχαν προηγηθεί ειδικές εκδόσεις των M3 και M4 και η αποκάλυψη της BMW M4 CSL.
Εκτός από την παραπομπή στη χαρακτηριστικά γρίλια «νεφρών» της BMW, το αγωνιστικό BMW M Hybrid V8 υιοθετεί από τις κορυφαίες εκδόσεις δρόμου της Μ τα διπλά φώτα LED και το αντίστοιχο σχέδιο των καθρεπτών.
Όσο για το χρωματισμό, ένα πολύχρωμο καμουφλάζ, επίσης παραπέμπει στα χρώματα του τμήματος Μ - και συγκεκριμένα στα αγωνιστικά αυτοκίνητα της εταιρείας στα αμερικανικά πρωταθλήματα της IMSA του παρελθόντος. Κάποια από αυτά είναι η 3.0 CSL του 1976, η M1/C του 1981 η 320i Turbo του 1978 και οι E36 M3 GTS-2, Z4 GTLM και M8 GTE.
Πάντως, σημειώστε ότι αυτός δεν θα είναι ο τελικός χρωματισμός του αυτοκινήτου, αλλά θα χρησιμοποιηθεί μόνο στη φάση των δοκιμών εξέλιξης του υβριδικού hypercar. Κάτω από αυτόν, το αμάξωμά του έχει προκύψει από τη συνεργασία της BMW με την ιταλική Dallara, ο ηλεκτρικός κινητήρας (MGU-H) προέρχεται από τη Bosch και οι μπαταρίες από τη Williams Advanced Engineering.