Το Microlino έρχεται με φόρα από το παρελθόν, προικισμένο με σύγχρονες τεχνολογίες και αποφασισμένο να δώσει άμεσα λύσεις στις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες που θέτει η αστική ζωή.

Ήταν Νοέμβριος του 1953 όταν η ιταλική εταιρεία Iso SpA τάραξε τα λιμνάζοντα νερά της αυτοκινητοβιομηχανίας παρουσιάζοντας στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τορίνο ένα λιλιπούτειο αυτοκίνητο που όμοιό του δεν είχε υπάρξει στον κόσμο των τεσσάρων τροχών.

Ήταν το Isetta, ένα μήκους 2,29 μέτρων αυτοκίνητο με αυγοειδές σχήμα, η είσοδος στο οποίο γινόταν όχι μέσω κάποιας πλαϊνής πόρτας, αλλά από το μπροστινό μέρος που άνοιγε σαν πόρτα.. ψυγείου. Το αυτοκίνητο πρωτοκυκλοφόρησε το 1953 και γρήγορα πολλές εταιρείες ενδιαφέρθηκαν για την παραγωγή του, με αποκορύφωμα την εξαγορά των πλήρων δικαιωμάτων του από την BMW το 1955.

Και όπερ εγένετο η BMW Isetta, ένα μοντέλο-ορόσημo στον κόσμο του αυτοκινήτου που άρχισε να παράγεται το 1955 και μέχρι το τέλος της παραγωγής του αρίθμησε πάνω από 161.000 πωλήσεις. Οι τίτλοι τέλους της Isetta έπεσαν το 1962, αλλά αυτή ουδέποτε έσβησε από τη συλλογική αυτοκινητική μνήμη.

Microlino: Ο θρύλος της Isetta ζωντανεύει με σύγχρονο και ανατρεπτικό προφίλ

Μια μνήμη που περίπου 60 χρόνια μετά έμελλε να λάβει υλική υπόσταση κατόπιν της πρωτοβουλίας της ελβετικής εταιρείας "Micro" που αναβίωσε τον θρύλο της Isetta μέσω του Microlino το οποίο είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά αποκλειστικά μέσω της Kosmoride. 

Όχι, τη σήμερον ημέρα το τελευταίο δεν συστήνεται ως ένα αυτοκίνητο, αλλά ως ένα ριζοσπαστικό τετράτροχο ηλεκτρικό όχημα που είναι αποφασισμένο να ανακατέψει την τράπουλα στην ακμάζουσα αγορά των microcars. Δηλαδή των οχημάτων μικροκινητικότητας με βασικό πεδίο δράσης τους τον αστικό ιστό, τα οποία υπόσχονται χαμηλό κόστος χρήσης, πρακτικότητα και ευελιξία, προβάλλοντας ως η απάντηση στις προκλήσεις που θέτει η σύγχρονη αστική ζωή.

Αρχικά πρέπει να διευκρινιστεί ότι το Microlino -που παρά τις ελβετικές καταβολές του κατασκευάζεται στο Τορίνο- ανήκει στην κατηγορία L7e (βαρύ τετράκυκλο) και ως εκ τούτου για την οδήγησή του απαιτείται δίπλωμα κατηγορίας B, χωρίς ωστόσο να υποκείται σε περιορισμούς κίνησης σε αυτοκινητόδρομο.

Παράλληλα, είναι το πρώτο όχημα στην κατηγορία του που διαθέτει αυτοφερόμενο (monocoque) πλαίσιο, το οποίο ενισχύει την ασφάλεια και βελτιώνει την οδηγική συμπεριφορά, ενώ διαθέτει ελαφρύ αμάξωμα αλουμινίου με πόρτα ενισχυμένη με χάλυβα.

Εμφάνιση: Το βλέπεις και χαμογελάς

Η πόρτα, άλλωστε, είναι και το σήμα κατατεθέν του Microlino, έχοντας κληρονομήσει τη μέθοδο ανοίγματος της Isetta. Ο οδηγός πατάει ένα κουμπί, καμουφλαρισμένο στη μαύρη λωρίδα κάτω από τον καθρέφτη του συνοδηγού, και αίφνης το μπροστινό μέρος ανοίγει διάπλατα, παρέχοντάς του πρόσβαση στην καμπίνα.

Προτού, ωστόσο, περάσουμε στο εσωτερικό, ας σταθούμε στις λεπτομέρειες που προσδίδουν ένα μοναδικό λουκ στο μοντέλο το οποίο, όπως διαπιστώναμε κάθε φορά που κινούμασταν βρισκόμενοι πίσω από το τιμόνι του, αποτελεί μαγνήτη βλεμμάτων και αποδέκτη επιφωνημάτων έκπληξης και θαυμασμού. Όπου και αν κοιτάζαμε, κάποιος ή κάποια θα είχε καρφώσει τα ματιά του/ης στο Microlino, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που χρειάστηκε να ανοίξουμε τα παράθυρα ώστε να απαντήσουμε στις ερωτήσεις των συνεπαρμένων, αλλά πάντα χαμογελαστών πεζών και οδηγών.

Ήταν το μικρό ανάστημα των 2.519 χιλιοστών; Το αμάξωμα σε σχήμα κάψουλας; Οι πλαϊνές προεξοχές όπου συνυπάρχουν οι πλευρικοί καθρέπτες και οι LED προβολείς που θυμίζουν εκτοξευτές ρουκετών; Οι φωτεινές μπάρες infinity LED που κοσμούν το μπροστινό και πίσω μέρος του οχήματος; Ή όλα αυτά μαζί; Όποια και αν είναι η απάντηση, δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι το στιλάτο και εξωστρεφές Microlino αποτελεί μια μηχανή παραγωγής χαμόγελων.

Τον μοντέρνο χαρακτήρα του οχήματος, φυσικά, ενισχύει η έκδοση Competizione που διανθίζει την εμφάνιση του Microlinο της δοκιμής μας με το ματ χρώμα Berlin Anthracite για το αμάξωμα και με τις 13άρες ζάντες μαύρου γυαλιστερoύ χρώματος, και γκρι λεπτομερειών.

Εσωτερικό: Ψηφιακό, ποιοτικό, πρακτικό

Με το άνοιγμα της μπροστινής πόρτας o οδηγός αποκτάει πρόσβαση στην καμπίνα του μοντέλου, όπου κάθεται σε ένα διθέσιο, ενιαίο και συρόμενο κάθισμα που επαρκεί για δύο κανονικού αναστήματος ενήλικες, χωρίς, φυσικά, να έλεγε κανείς όχι σε λίγο ακόμα χώρο.

Το κλείσιμο της πόρτας γίνεται απρόσκοπτα, με το τράβηγμα ενός λουριού στην μπάρα που διατρέχει το ταμπλό του Microlino, ενώ δεν απαιτείται η άσκηση κάποιας ιδαίτερης δύναμης, καθώς υπάρχει ο μηχανισμός soft close (απαλού κλεισίματος) που «ρουφάει» την πόρτα, σφραγίζοντάς την.

Από τη βασική έκδοση Urban, το Microlino εξοπλίζεται με ανεμιστήρα έντασης δύο βαθμίδων, ηλεκτρική θέρμανση, θερμαινόμενο μπροστινό και πίσω παρμπρίζ, 4 θύρες USB, 2 προφίλ οδήγησης (Normal & Sport) και κεντρικό σύστημα κλειδώματος, ενώ με 590 ευρώ επιπλέον προστίθεται ηλιοροφή η οποία είναι στάνταρ στις υπόλοιπες εκδόσεις (Dolce και Competizione).

Ο βασικός εξοπλισμός, επίσης, περιλαμβάνει δύο ψηφιακές οθόνες, οι οποίες διακρίνονται για την απλότητα και τα καλαίσθητα γραφικά τους και μόνο ως… δεδομένες δεν είναι στην κατηγορία των microcars. Η μία βρίσκεται πίσω από το τιμόνι, προσφέροντας ενημέρωση -μεταξύ άλλων- για την ταχύτητα και το ποσοστό φόρτισης της μπαταρίας, χωρίς, ωστόσο, να αναφέρονται τα εναπομείναντα χιλιόμετρα αυτονομίας.

Η έτερη οθόνη είναι ενσωματωμένη στο κέντρο της μπάρας και επιτρέπει τον έλεγχο των λειτουργιών του οχήματος (βλ. ξεθάμπωμα παρμπρίζ), χωρίς να υφίσταται ραδιόφωνο και πλοήγηση. Αυτό σημαίνει ότι τους συγκεκριμένους ρόλους θα κληθεί να τους υπηρετήσει το smartphone του οδηγού -ή του συνεπιβάτη- που τοποθετείται σε ειδική βάση, πίσω από τη οποία κρύβεται και το κουμπί για το άνοιγμα της πόρτας.

Αριστερά του οδηγού εντοπίζεται εύκολα ο επιλογέας κίνησης με τις επιλογές (από αριστέρα στα δεξιά) "R" για την όπισθεν, "Ν" για τη νεκρά και "D" για την εμπρός κίνηση, ενώ πατώντας το μπουτόν μέσα στον περιστροφικό διακόπτη, πραγματοποιείται η εναλλαγή μεταξύ των δύο προφίλ οδήγησης.

Τα υλικά είναι σκληρά, αλλά αρκετά ποιοτικά για τα δεδομένα της κατηγορίας, ενώ η συναρμογή τους παίρνει υψηλό βαθμό, όπως, επίσης, και η εργονομία, δεδομένου ότι όσα χρειάζεται οδηγός βρίσκονται εντός του επιθυμητού εύρους κινήσεων των χεριών του. Πολύ καλός είναι και ο χώρος αποσκευών που φτάνει τα 230 λίτρα, μια τιμή που μπορεί να συγκριθεί με αυτές των αυτοκινήτων πόλης (A-segment).

Τα πλαϊνά παράθυρα είναι συρόμενα, και σε συνδυασμό με την ηλιοροφή συνθέτουν ένα ευήλιο και ευάερο περιβάλλον, αλλά κατά τους θερμούς ελληνικούς καλοκαιρινούς μήνες, ο οδηγός ίσως αναπολήσει τις «θαυματουργές» ιδιότητες του κλιματισμού.

Σβέλτο στον δρόμο, γρηγορότερο στη φόρτιση

Το Microlino κινείται από ηλεκτροκινητήρα 17 ίππων και μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα έως και 90 χλμ./ώρα, με την επιτάχυνση στα πρώτα 50 χλμ./ώρα να απαιτεί μόλις 5 δευτερόλεπτα, ενώ υπάρχουν τρεις εκδόσεις μπαταριών ιόντων λιθίου, με χωρητικότητα 6 kWh, 10,5 kWh και 14 kWh, παρέχοντας θεωρητική αυτονομία 91, 177 και 230 χλμ.

Η έκδοση Competizione της δοκιμής μας ενσωματώνει τη μεσαίας χωρητικότητας μπαταρία, με τα 177 χλμ. αυτονομίας να αποτελούν μια τιμή που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, ειδικά εφόσον οι μετακινήσεις γίνονται εντός του αστικού ιστού και με δεδομένο ότι ενσωματώνεται σύστημα ανάκτησης ενέργειας.

Το Microlino φέρει on-board φορτιστή μέγιστης ισχύος 2,6 kWh, φορτίζοντας τόσο σε οικιακή πρίζα όσο και σε AC wallbox (μέσω καλωδίου φόρτισης Type C). Η φόρτιση από το 0 στο 80% διαρκεί περίπου 3 ώρες, ανεξάρτητα από το είδος του φορτιστή.

Στην πράξη

Οι 17 ίπποι και τα 89 Nm του ηλεκτροκινητήρα κινούν με σβελτάδα το 513 κιλών Microlino, με την ισχύ να ξεδιπλώνεται με γραμμικό τρόπο. Για όσους θέλουν να «ζωηρέψουν» το μοτέρ, τότε θα κληθούν να ενεργοποιήσουν το προφίλ οδήγησης Sport που καθιστά πιο άμεση την απόκριση του γκαζιού, ανεβάζοντας γρηγορότερα το ψηφιακό ταχύμετρο στα 90 χλμ./ώρα.

Συνολικά, το Microlino είναι γρηγορότερο απ' ό,τι υποδηλώνει το παρουσιαστικό του και αποδεικνύεται αρκετά ασφαλές σε υψηλές του ταχύτητες, αλλά δεδομένης της «microcar φύσης» του δεν έχει ως βασική του «έδρα» τον αυτοκινητόδρομο όπου ισχύουν… διαφορετικοί κανόνες.

Αντιθέτως, ορίζει τους δικούς του στο αστικό περιβάλλον όπου οι μικρές του διαστάσεις (μήκος: 2,519 μ., πλάτος: 1,473 μ.) του παρέχουν αδιαμφισβήτο πλεονέκτημα έναντι των «κανονικών» αυτοκινήτων, τόσο κατά την κίνηση εντός των στενών, όσο και κατά το παρκάρισμα (χρειάζεται μόλις το 1/3 του συνηθισμένου χώρου παρκαρίσματος) σε θέσεις που με ένα ΙΧ θα τις απορρίπταμε με… συνοπτικές διαδικασίες.

Η στάθμευση, ωστόσο, σε παράλληλη θέση με το πεζοδρόμιο, απαιτεί κάποια λογική απόσταση από το μπροστινό όχημα, μιας και σε διαφορετική περίπτωση ίσως καταστεί αδύνατο το άνοιγμα της πόρτας (προς τα εμπρός) για την αποβίβαση από το Microlino. Πρόκειται, ωστόσο, για ένα μόλις μικρό μειονέκτημα που αντισταθμίζεται από τη δυνατότητα του οχήματος να παρκάρει κάθετα. 

Κατά τους ελιγμούς σε χαμηλές ταχύτητες, εντός της αστικής ζούγκλας, το τιμόνι δείχνει βαρύ, ελλείψει ηλεκτρικής υποβοήθησης, αλλά όσο αυξάνονται οι ρυθμοί κίνησης τόσο ελαφραίνει, φανερώνοντας το ευκολοδήγητο προφίλ του Microlino. Όσο πιο γρήγορα κινείται κανείς, τόσο ο ηλεκτροκινητήρας εκδηλώνει τη «φωνή» του, η οποία, ωστόσο, σε πολλούς θα φανεί προτιμότερη από τη «νεκρική σιγή» που αποτελεί χαρακτηριστικό πολλών άλλων ηλεκτρικών οχημάτων.

Κατά τη διέλευση του Microlino πάνω από κακοτεχνίες του οδοστρώματος, το ελβετικκό λιλιπούτειο όχημα δεν επιδεικνύει τη συμπεριφορά ενός «κανονικού» αυτοκινήτου, αλλά καταφέρνει να «φιλτράρει» σε ικανοποιητικό βαθμό τις ανωμάλιες -ειδικά για τα δεδομένα της κατηγορίας του - επωφελούμενο και από την ύπαρξη ανεξάρτητης ανάρτησης και στους τέσσερις τροχούς.

Κινούμενο, τώρα, σε έναν δρόμο με στροφές, το Microlino θα βγάλει τον οδηγό του… ασπροπρόσωπο, αλλά το κοντό μεταξόνιο των 1.566 χιλιοστών μαζί με τα ανομοιόμορφα μετατρόχια (το εμπρός είναι φαρδύτερο από το πίσω, κάτι που φαίνεται με γυμνό μάτι) απαιτούν σύνεση και αυτοσυγκράτηση.

Τα φρένα, που όπως είθισται στα microcars δεν επικουρούνται από σύστημα ABS, έχουν μια ξύλινη αίσθηση, αλλά το αριστερό πεντάλ συνηθίζεται εύκολα και αποδεικνύεται αποτελεσματικό σε κάθε πάτημά του.

Στη λίστα των προσόντων του Microlino έχει θέση και η καλή ορατότητα που προσφέρει, με τους πλευρικούς καθρέπτες να ρυθμίζονται εύκολα με χειροκίνητο τρόπο και να φέρουν απροβλημάτισμα εις πέρας την αποστολή τους.

Στο ταμείο

Το Microlino πραγματοποιεί δυναμικό μπάσιμο στη ραγδαία αναπτυσσόμενη αγορά των microcars, μέσω της Kosmoride, με τιμή που ξεκινάει από τις 15.900 ευρώ και φτάνει τις 19.400 στην κορυφαία έκδοση Competizione που δοκιμάσαμε. Εκ πρώτης όψεως το τίμημα δεν μοιάζει χαμηλό, αλλά θα μπει σε δεύτερη μοίρα από κάποιον που αναζητά ένα όχημα που θα καθιστά την καθημερινότητά του ευκολότερη, προτάσσοντας πρακτικότητα, καλή ποιότητα κατασκευής και σβελτάδα. Και κυρίως από εκείνον που επιθυμεί ένα όχημα ξεχωριστό, το οποίο είναι ικανό να φτιάχνει τη διάθεσή τόσο του ίδιου όσο και των υπολοίπων χρηστών του οδικού δικτύου.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ - Microlino
Κινητήρας: Ηλεκτρικός, 17 PS/89 Nm
Μετάδοση: Μονής σχέσης, στους πίσω τροχούς
Επιδόσεις: 5,0 δλ. 0-50 χλμ./ώρα, 90 χλμ./ώρα τελική ταχύτητα
Κατανάλωση-Αυτονομία: 7,0 kWh/100 χλμ. - 177 χλμ.
Διαστάσεις (Μήκος/Πλάτος/Ύψος): 2.519/1.3473/1.501 χλστ., 1.1566 χλστ. μεταξόνιο
Βάρος: 513 κιλά
Χώρος αποσκευών: 230 λίτρα
Τιμή-Τέλη κυκλοφορίας: Από 15.900 ευρώ (19.400 στην έκδοση Competizione) - 0