Με αφορμή το τραγικό δυστύχημα στη Βούλα, μάλλον ήρθε η ώρα να ανοίξει επίσημα ο διάλογος για την εισαγωγή κατηγοριών στις άδειες οδήγησης αυτοκινήτων βάσει της ισχύος τους.

Μέσα στο σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα των τεσσάρων μηνών, τρία εγχώρια τροχαία ατυχήματα είδαν το φως της δημοσιότητας στην Ελλάδα. Το πρώτο στις αρχές Σεπτέμβρη, τραγική συνέπεια του οποίου ήταν και ο χαμός του γνωστού καλλιτέχνη Mad Clip. Το δεύτερο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, μέσα μάλιστα στην πόλη της Λάρισας, χωρίς ευτυχώς να θρηνήσουμε εκεί κάποιο θύμα. Το τρίτο είναι το ατύχημα που έγινε χτες, 13 Ιανουαρίου, στην Παραλιακή όπου ένας ακόμη συνάνθρωπος μας έχασε τη ζωή του.

Κοινός παρονομαστής και στις τρεις περιπτώσεις, τα ιδιαίτερα υψηλών επιδόσεων σπορ αυτοκίνητα που βρίσκονταν στα χέρια των οδηγών τους, αλλά και η απώλεια ελέγχου χωρίς «προφανή» λόγο και αιτία. Στην τελευταία περίπτωση μάλιστα ο 45χρονος οδηγός είχε μόλις αγοράσει το σπορ αυτοκίνητο του.

Χωρίς προφανή λόγο στα παραπάνω ατυχήματα, αναμφίβολα η οδηγική εμπειρία, σε συνδυασμό με την εξαιρετικά υψηλή απόδοση αυτών των σπορ αυτοκινήτων, πρέπει να έπαιξαν δυστυχώς τον δικό τους ρόλο και στις τρεις περιπτώσεις. Και οι τρεις περιπτώσεις μας δείχνουν ότι οι ιθύνοντες θα πρέπει να σκεφτούν ξανά την έκδοση «σταδιακών» αδειών οδήγησης αυτοκινήτου (κατηγορία B) έχοντας ως βάση αυστηρότερα κριτήρια που θα μπορούσαν να θέτουν ακόμη και όρια αναφορικά με την ιπποδύναμη των μοντέλων που μπορεί να οδηγήσει κάποιος, εκτός από ηλικιακά και βάσει εμπειρίας.

Όσο και αν αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο στα αυτιά κάποιων, στην Ιταλία, με την τεράστια αυτοκινητική παράδοση και ιστορία, εφαρμόζονται εδώ και χρόνια κάποιοι σχετικοί περιορισμοί, οι οποίοι αφορούν νέους οδηγούς, όχι απαραίτητα σε ηλικία, αλλά αναφορικά με την έκδοση της άδειας που έχουν στα χέρια τους.

Συγκεκριμένα στην Ιταλία, για το πρώτο χρόνο κατοχής της άδειας οδήγησης αυτοκινήτου, οι Ιταλοί είναι υποχρεωμένοι να οδηγούν μοντέλα με μέγιστη ισχύ 75 ίππων και να μην ξεπερνούν τα 100 χλμ./ώρα στον αυτοκινητόδρομο, εκτός και αν στο κάθισμα του συνοδηγού βρίσκεται άνθρωπος με άδεια οδήγησης που την έχει στην κατοχή του για περισσότερα από δέκα χρόνια και η ηλικία του είναι κάτω από 65 έτη.

Το παράδειγμα πάντως φυσικά και υπάρχει ήδη για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση (αλλά και σε άλλες γωνιές του πλανήτη) και αφορά τις άδειες οδήγησης για τα μηχανοκίνητα δίκυκλα. Οι εν λόγω άδειες, σοφά και εύλογα, χωρίζονται σε τέσσερεις συνολικά κατηγορίες (ΑΜ, Α1, Α2 και A) και θέτουν περιορισμούς αναφορικά με την ηλικία-εμπειρία του αναβάτη και τη ισχύ του κινητήρα του δικύκλου που επιτρέπεται να οδηγούν.

Με τις ιπποδυνάμεις των σύγχρονων σπορ αυτοκινήτων και supercars να βρίσκονται πλέον σε στρατοσφαιρικά επίπεδα, το ερώτημα που ηχεί πιο δυνατά από ποτέ είναι, αν ένας οδηγός, που έχει τα χρήματα να κάνει δικό του ένα τέτοιο αυτοκίνητο, είναι ικανός να το οδηγήσει με ασφάλεια στο δρόμο, χωρίς ειδική εκπαίδευση ή πρότερη εμπειρία, ακόμη και αν δεν το οδηγεί στα όριά του.

Όπως και να έχει, η οδήγηση πολύ γρήγορων αυτοκινήτων, χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις, θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τις αρχές, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει μόλις μια κατηγορία άδειας οδήγησης για ΙΧΕ, η οποία δίνει πρόσβαση σε όλους, ανεξάρτητα από την εμπειρία και την εκπαίδευση τους, πρόσβαση σε μοντέλα με ισχύ ακόμη και χιλιάδων ίππων.

Η ώρα για δράση με γνώμονα την ασφάλεια όλων μας είναι τώρα και ίσως, θα πρέπει να γίνουν υποχρεωτικά και μαθήματα οδηγικής εκπαίδευσης στα πολύ ακριβά και γρήγορα αυτοκίνητα, ασχέτως εάν είναι καινούργια ή μεταχειρισμένα με ευθύνη του νέου τους ιδιοκτήτη. Άλλωστε οι περισσότερες top μάρκες του πλανήτη (π.χ. Porsche, Ferrari, Lamborghini, Bugatti κ.λπ.) δίνουν τη δυνατότητα για μαθήματα οδήγησης στους ιδιοκτήτες τους με το νέο τους "πύραυλο".

Δείτε επίσης