Οι μηχανικοί αντικατέστησαν το τιμόνι του πρωτότυπου δοκιμών με ένα joystick, εν είδει συστήματος διεύθυνσης.

Το τιμόνι είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία ενός αυτοκινήτου, παρέχοντας τη φυσική σύνδεση μεταξύ του οδηγού και του αυτοκινήτου με σκοπό να ελέγχουμε την πορεία του οχήματος.

Παρά το γεγονός ότι ο μηχανισμός του φαίνεται απλός και αποτελεσματικός, οι κατασκευαστές το εξελίσσουν και το βελτιώνουν διαρκώς. Για τον λόγο αυτό βλέπουμε πολλές παραλλαγές του συστήματος διεύθυνσης ενός αυτοκινήτου, που τις περισσότερες φορές παραμένουν σε πρωτότυπη μορφή. Μία από αυτές, έφερε και το πρωτότυπο Saab 9000 Prometheus του 1987.

Το συγκεκριμένο πρωτότυπο εξελίχθηκε στο πλαίσιο του πανευρωπαϊκού προγράμματος Eureka Prometheus και δημιουργήθηκε το 1987 για να εκτελέσει χρέη «πειραματόζωου» των τμημάτων Έρευνας και Εξέλιξης διαφόρων εταιρειών.

Το πρόγραμμα Prometheus συγκεντρώνει κατασκευαστές αυτοκινήτων και ανταλλακτικών της γηραιάς ηπείρου στο μεγάλο ερευνητικό κέντρο που διαθέτει. Πάνω από 700 εκ. ευρώ έχουν διατεθεί για την εξέλιξη τεχνολογιών που θα βοηθήσουν στην δημιουργία ασφαλέστερων, πιο «πράσινων» και πιο ήσυχων αυτοκινήτων του μέλλοντος.

Μεταξύ των εταιρειών που έχουν δεχθεί την πρόσκληση και συμμετέχουν στο πρόγραμμα, είναι οι Daimler, BMW, Peugeot, Citroen, Renault, Bosch, FIAT, Jaguar, Michelin, Opel, Rolls-Royce, SEAT, Volvo, Volkswagen, Ford και Porsche. Παλαιότερα, συμμετείχε και η σουηδική Saab.

Ένα από τα έργα στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος ήταν το Saab 9000 Prometheus του 1987. Βασισμένο στο πολυτελές οικογενειακό της Saab, το πρωτότυπο μοντέλο δεν έφερε αισθητικές αλλαγές. Ωστόσο, το εσωτερικό ήταν πολύ διαφορετικό, ειδικά όλα όσα αφορούν τον οδηγό.

Οι μηχανικοί της Saab αφαίρεσαν το τιμόνι και την κολόνα του, και ενσωμάτωσαν τον αερόσακο και τον διακόπτη ανάφλεξης στο ταμπλό. Αφαιρέθηκαν επίσης τα παραδοσιακά χειριστήρια των φώτων, των φλας και των υαλοκαθαριστήρων από διακόπτες στην κεντρική κονσόλα.

Η μεγαλύτερη όμως αλλαγή είναι η τοποθέτηση joystick στην κεντρική κονσόλα που εκτελούσε χρέη τιμονιού. Ο λόγος που προχώρησαν σε αυτή την αλλαγή οι μηχανικοί της σουηδικής εταιρείας, ήταν για να ερευνήσουν τα σύγχρονα συστήματα διεύθυνσης.

Η επιλογή του joystick ως «τιμόνι», ήταν εμπνευσμένη από το τμήμα αεροναυπηγικής της εταιρείας. Από αυτό, ο οδηγός έλεγχε την κατεύθυνση, συνεχίζοντας να χρησιμοποιεί τα κλασικά πεντάλ των φρένων και του γκαζιού, καθώς το αυτοκίνητο ήταν αυτόματο.

Σε αντίθεση με ένα τυπικό αυτοκίνητο που χρησιμοποιεί ντίζες και υδραυλικά για να λειτουργήσει το σύστημα διεύθυνσης, το joystick της Saab μετέδιδε ηλεκτρικό σήμα σε μια κεντρική μονάδα ελέγχου που έδινε κατεύθυνση στους τροχούς. Η τεχνολογία αυτή, γνωστή και ως drive-by-wire, αντικαθιστά τα μηχανικά εξαρτήματα με ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά.

Ωστόσο, η οδήγηση με ένα τέτοιο joystick είχε δυσκολίες. Σε ένα τυπικό αυτοκίνητο, το παραδοσιακό τιμόνι χρειάζεται από στροφή σε στροφή κοντά 3 στροφές, κάτι που επιτρέπει ομαλές διορθώσεις κατεύθυνσης ή απότομους ελιγμούς σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Στο joystick όμως, η αλλαγή κατεύθυνσης είναι απότομη και φέρνει τραντάγματα στην καμπίνα.

Ακόμα, η οδήγηση με joystick είναι κουραστική. Το τιμόνι παρέχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και δεν απαιτεί τη συνεχή χρήση και των δύο χεριών. Με το joystick, το δεξί χέρι πρέπει να χρησιμοποιείται συνεχώς, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μυική κόπωση κατά τη διάρκεια μεγάλων διαδρομών.

Διαβάστε επίσης