Ένα αντίτυπο του 1995 του απόλυτου supercar που σχεδίασε το 1988 ο θρυλικός Gordon Murray, το σασί με τον αριθμό 029, εκτιμάται ότι θα φτάσει σε δυσθεώρητη τιμή πώλησης σε δημοπρασία που θα γίνει τον Αύγουστο στην Pebble Beach της Καλιφόρνια.

Η συγκεκριμένη McLaren F1 είναι σε άψογη κατάσταση σε κάθε της χιλιοστό, έχει στο οδόμετρό της μόλις 387 χιλιόμετρα, είναι η μόναδική με το χρώμα Creighton Brown, «φορά» ακόμα τα πρωτότυπα ελαστικά Goodyear Eagle F1, και συνοδεύεται από αρκετά αυθεντικά αξεσουάρ που αποκτήθηκαν από τον πρώτο ιδιοκτήτη με την αγορά της.

Ορισμένα από τα τελευταία είναι το σπάνιο ρολόι της TAG Heuer, οι αυθεντικές βαλίτσες για τις αποσκευές των επιβατών, που τοποθετούνται σε ειδικούς χώρους στις πλευρές του αυτοκινήτου, καθώς και η αυθεντική θήκη των -κατασκευασμένων από τιτάνιο και επιχρυσωμένων- εργαλείων.

Ο πρώτος ιδιοκτήτης αυτής της McLaren F1, με το σασί 029, ήταν ένας Ιάπωνας, που πήρε στα χέρια του το 25ο αντίτυπο που έβγαινε από το εργοστάσιο του Woking. Στη συνέχεια, το αυτοκίνητο απέκτησε ένας Αμερικανός, ο οποίος επίσης το προσέθεσε στη συλλογή του και δεν έκανε παρά ελάχιστα χιλιόμετρα μαζί του.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Αμερικανού ιδιοκτήτη της, και του οίκου δημοπρασιών Gooding and Company, η τιμή του αυτοκινήτου κατά τη δημοπρασία μπορεί να ανέλθει ακόμα και στο ποσό των 15 εκατομμυρίων δολαρίων. Εξάλλου, είναι εξαιρετικά σπάνιο να δημοπρατείται μια McLaren F1, ένα από τα σπουδαιότερα αυτοκίνητα του 20ού αιώνα, που κατασκευάστηκε σε μόνο 106 αντίτυπα.

Η McLaren F1 υπήρξε το πνευματικό «τέκνο» του θρυλικού Gordon Murray, του σχεδιαστή της McLaren (και της Brabham, νωρίτερα) που υπέγραφε τα μονοθέσια με τα οποία ο Ayrton Senna και ο Alain Prost κυριαρχούσαν στη Formula 1 στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Χαρακτηρίστηκε ως μια «Formula 1 δρόμου», και μάλιστα κέρδισε και τις 24 Ώρες του LeMans.

Το σχέδιο του Murray προέβλεπε τη θέση του οδηγού στο κέντρο του αυτοκινήτου, και δύο καθίσματα για επιβάτες πίσω και πλευρικά του. Παρότι ακραία, η McLaren F1 πήρε το «πράσινο φως» από τους τότε ιδιοκτήτες της McLaren, Ron Dennis, Mansour Ojjeh και Creighton Brown, και αμέσως επέδειξε σε όλο τον πλανήτη την τεχνολογική πρόοδο που είχε πετύχει η βρετανική ομάδα στη F1 - εισάγοντας, μεταξύ άλλων, το μονοκόκ από ανθρακονήματα.

Μια από τις εντυπωσιακότερες, για την εποχή, πτυχές της McLaren F1 ήταν τα εξωτικά της υλικά (ανθρακονήματα, τιτάνιο, kevlar, ακόμα και χρυσό), και η πρωτόγνωρη αεροδυναμική. Ο Murray δεν δίστασε να υιοθετήσει ακόμα και το «ground effect», που μεσουρανούσε στις αρχές της δεκαετίας στη F1 - πριν απαγορευθεί επειδή είχε φτάσει σε τόσο εξωφρενικά επίπεδα η υποπίεση κάτω από το δάπεδο, που έκανε τα μονοθέσια υπερβολικά γρήγορα.

Επίσης, η McLaren F1 παρείχε και την εκρηκτική ισχύ που γεννούσε ο V12 κινητήρας 6.1 λίτρων της BMW. Τοποθετημένη στο κέντρο, μέσω του μηχανικού κιβωτίου 6 σχέσεων, αυτή η ατμοσφαιρική μονάδα ισχύος απέδιδε 618 ίππους, «ούρλιαζε» μέχρι τις 7.500 στροφές και έφτανε το βρετανικό supercar μέχρι την τελική ταχύτητα των 360 km/h.

Τα 106 αντίτυπα της McLaren F1 κατασκευάστηκαν την περίοδο 1992-'98, και μέχρι σήμερα αυτό το αυτοκίνητο παραμένει το ταχύτερο με ατμοσφαιρικό κινητήρα, όλων των εποχών. Με την αγωνιστική της έκδοση, McLaren F1 GTR, κέρδισε τη νίκη στις 24 ώρες του LeMans το 1995, καθώς και πληθώρα άλλων αγωνιστικών τίτλων τη δεκαετία του '90.