Με τον προσήκοντα σεβασμό αντιμετωπίζουν οι οδηγοί έναν ελικοειδή δρόμο στη Νότια Αμερική, ο οποίος δεν συγχωρεί το παραμικρό λάθος.

Η οδική ασφάλεια είναι το «Α» και το «Ω» κατά τον σχεδιασμό νέων οδικών αξόνων, ώστε οι οδηγοί να μην κινδυνεύουν και να μην εμπλέκονται σε τροχαία ατυχήματα.

Υπάρχουν, ωστόσο, και κάποιοι δρόμοι που δείχνουν να σχεδιάστηκαν με αδιανότητη προχειρότητα, δίχως να πληρούν την παραμικρή προδιαγραφή ασφαλείας, με αποτέλεσμα κάθε διέλευση από αυτούς να αποτελεί… φλερτ με το χειρότερο δυνατό σενάριο.

Ένας από αυτούς τους δρόμους βρίσκεται στις Άνδεις, όπου υπάρχουν πάνω 40 συνοριακά περάσματα μεταξύ της Χιλής και της Αργεντινής, με το πιο γνωστό να είναι το Paso Internacional Los Libertadores (στα ελληνικά «Πέρασμα των Απελευθερωτών), γνωστό και ως Paso del Cristo Redentor που ουσιαστικά αποτελεί ένα τούνελ μήκους 3.080 μέτρων, σε υψόμετρο 3.209 μέτρων. Η σήραγγα εγκαινιάστηκε το 1980 και αποτελεί την κύρια σύνδεση της πρωτεύουσας της Χιλής, Σαντιάγκο, με την επαρχία Μεντόσα της Αργεντινής.

Αυτό που προκαλεί, βέβαια, φόβο ακόμα και στον πιο έμπειρο οδηγό δεν είναι το τούνελ αυτό καθαυτό, αλλά ο δρόμος που κουλουριάζεται στις Άνδεις και οδηγεί στη συνοριακή σήραγγα Paso Internacional Los Libertadores.

Ο δρόμος στη μεριά της της Αργεντινής αποδεικνύεται ότι είναι μια ήπια ανάβαση, χαλαρή μέσα από το απόκρημνο ορεινό τοπίο της περιοχής μέχρι την τρύπα στην είσοδο του τούνελ. Σίγουρα, ο οδηγός πρέπει να εξοπλιστεί με αρκετή υπομονή, να έχει συνεχώς τα μάτια του στον δρόμο και να κινείται με ταχύτητα… πεζού, μιας και η ανάβαση δεν διεκδικεί δάφνες ασφαλείας. Μπροστά, ωστόσο, στον δρόμο που βρίσκεται στη μεριά της Χιλής, μοιάζει με… αυτοκινητόδρομο πέντε αστέρων.

Αυτό διότι το οδικό κομμάτι της Χιλής που οδηγεί στο Πέρασμα των Απελευθερωτών συνιστά μια εφιαλτική απότομη ανάβαση με 20 φουρκέτες και κλίση που λούζει με κρύο ιδρώτα κάθε άνθρωπο που κάθεται πίσω από το τιμόνι. Πρόκειται για μια ελικοειδή διαδρομή υπό την κωδική ονομασία Los Caracoles («Τα σαλιγκάρια»), τόσο τέλεια οριοθετημένη, που όταν την ατενίζεις από ψηλά μοιάζει με το πηνιό ενός ψυγείου.

Η κυκλοφορία είναι έντονη, με τα περισσότερα οχήματα να είναι φορτηγά, οι οδηγοί των οποίων αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο τμήμα με ψυχραιμία και την προσήκουσα προσοχή. Όσον αφορά, στην ονομασία Los Caracoles, αυτή δόθηκε, μιας και τα φορτηγά από ψηλά μοιάζουν με σαλιγκάρια που διαβαίνουν με πολύ χαμηλές ταχύτητες.

Σημειώνεται ότι ο δρόμος σπάνια κλείνει -μόνο όταν η έντονη χιονόπτωση καθιστά αδύνατη τη διεξαγωγή της κυκλοφορίας. Τέλος, παρόλο που δεν έχουν ληφθεί προστατευτικά μέτρα, όπως η τοποθέτηση στηθαίων ασφαλειάς, δεν σημειώνονται συχνά τροχαία ατυχήματα. Ενδεχομένως, διότι οι οδηγοί δεν υπερεκτιμούν τις ικανότητές τους, δείχνοντας τον απαραίτητο σεβασμό στον τρομακτικό δρόμο.

Διαβάστε επίσης