Μιλώντας στο carandmotor.gr, ο Πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών Συνεργείων Αυτοκινήτων Αττικής, Γρηγόρης Μόφορης, εξηγεί τους λόγους της μεγάλης έλλειψης εργαζομένων που αντιμετωπίζουν τα συνεργεία σε πανελλαδικό επίπεδο.

Όσο σημαντική είναι η ιδιοκτησία ενός αυτοκινήτου, δηλαδή του μεταφορικού μέσου που έχει καταστεί συνώνυμο της αυτονομίας, καθώς μας επιτρέπει να ταξιδεύουμε όπου και όποτε θέλουμε, άλλο τόσο σημαντικό είναι αυτό να διατηρείται στη βέλτιστη κατάσταση.

Με δεδομένο, ωστόσο, ότι με τη χρήση οι φθορές και οι βλάβες είναι σχεδόν αναπόφευκτες, η επίσκεψη σε ένα συνεργείο αποτελεί μονόδρομο. Είναι αυτοί οι μηχανικοί αυτοκινήτων που θα τους εμπιστευθούμε την τετράτροχη περιουσία μας, και θα μοχθήσουν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα επαναφέροντας τη στην προτέρα κατάσταση.

Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, το επάγγελμα του μηχανικού αυτοκινήτων δείχνει ότι δεν διανύει τις καλύτερες μέρες του, με τις ελλείψεις εργαζομένων να αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους του κλάδου. Πού οφείλεται, όμως, η υποστελέχωση; Ποιοι είναι παράγοντες που αποθαρρύνουν τους νέους από το να επιλέξουν το συγκεκριμένο επάγγελμα;

Καθ’ύλην αρμόδιος για να μας δώσει τις απαντήσεις είναι ο Πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών Συνεργείων Αυτοκινήτων Αττικής, Γρηγόρης Μόφορης.

Όλη η Ελλάδα αναζητάει μηχανικούς -Προσφέρουν στους εργαζομένους μέχρι και σπίτι

Μιλώντας στο carandmotor.gr, εξήγησε ότι ο μηχανικός αυτοκινήτων συνεχίζει να είναι ένα καλό επάγγελμα, αναμφίβολα αρκετά δύσκολο, με μόχθο και κούραση, αλλά σε γενικές γραμμές επιτρέπει στον επαγγελματία να ζήσει αξιοπρεπώς, χωρίς να σημαίνει ότι θα γίνει πλούσιος.

«Τουλάχιστον την τελευταία πενταετία όλα τα συνεργεία έχουν ανάγκη εργαζομένων. Όλη Ελλάδα αναζητάει μηχανικούς αυτοκινήτων, ενώ σε πολλές περιπτώσεις, για να προσελκύσουν οι ιδιοκτήτες συνεργείων εργαζομένους σε επαρχιακές πόλεις προσφέρουν στους μηχανικούς ακόμα και σπίτι. Οι μισθοί είναι αρκετά ικανοποιητικοί, καθώς ένας άνθρωπος που θα ξεκινήσει να εργάζεται σε ένα συνεργείο μπορεί να αμοίβεται με ποσά που προσεγγίζουν τα 1.000 ευρώ μηνιαίως. Τα νέα παιδιά, ωστόσο, σήμερα δεν δίνουν εύκολα ψήφο εμπιστοσύνης στο συγκεκριμένο επάγγελμα, και επιλέγουν άλλες ευκαιριακές εναλλακτικές, όπως είναι το επάγγελμα του διανομένα.

Για τον κ. Μόφορη, ο οποίος διατηρεί το δικό του συνεργείο για περίπου τέσσερις δεκαετίες, η ευθύνη βαραίνει και την πολιτεία, «καθώς δεν έχει δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για την είσοδο των νέων στο επάγγελμα του μηχανικού αυτοκινήτων, ακόμα και αν αυτοί έχουν αποφοιτήσει από τεχνική σχολή, και παρόλο που αποτελεί κοινή επιθυμία του κλάδου η παροχή ευκαιριών σε νέους ανθρώπους».

Όπως επισημαίνει, ο Πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών Συνεργείων Αυτοκινήτων Αττικής, το επάγγελμα του μηχανικού αυτοκινήτων απαιτεί εξειδίκευση, καθώς προϋποθέτει εκπαίδεση και στη συνέχεια ένα διάστημα μαθητείας προτού ο επαγγελματίας γίνει βοηθός μηχανικού και στη συνέχεια ένας καλός μηχανικός.

«Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, η εκπαίδευση από τους αρμόδιους φορείς είναι ανεπαρκής, με αποτέλεσμα όταν ο νέος βγει στην αγορά εργασίας να μην διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα. Πρόκειται για ένα τροχοπέδη για τους ιδιοκτήτες συνεργείων, καθώς για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα ένας ανεπαρκώς εκπαιδευμένος εργαζόμενος δεν είναι παραγωγικός.

»Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο νέος δεν πρέπει να μάθει. Εμείς θέλουμε να επενδύσουμε σε νέα παιδιά και εδώ καθίσταται επιτακτική η συμβολή της πολιτείας, η οποία πρέπει να επιδοτήσει τον χρόνο εξάσκησης του νέου, με καλύτερους όρους συγκριτικά με αυτούς της μαθητείας που διαρκεί 6 μήνες».

Για τον κ. Μόφορη, με αυτό τον τρόπο ο νέος θα έχει ένα σημαντικό κίνητρο να εξασκήσει το επάγγελμα του μηχανικού αυτοκινήτων και ταυτόχρονα τα συνεργεία θα μπορούν να μετριάσουν το δυσβάστακτο οικονομικό βάρος της επένδυσης σε έναν εργαζόμενο ο οποίος κατά τα πρώτα δύο έτη είναι σχεδόν αντιπαραγωγικός.

Καταλήγει δε ότι ως εμπόδιο για την είσοδο στο επάγγελμα, μπορούν να θεωρηθούν και οι συνεχείς ανάγκες μετεκπαίδευσης που είναι άρρηκτα συνυφασμένες με το επάγγελμα, μιας και οι τεχνολογίες των οχημάτων αλλάζουν.

«Για να συμβαδίσουμε, λοιπόν, με τις εξελίξεις -με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ηλεκτροκίνηση- απαιτείται οικονομική επιβάρυνση για πιστοποιήσεις, την οποία επωμιζόμαστε εμείς, δίχως την παραμικρή συνδρομή του κράτους. Προτείνουμε, λοιπόν, πέρα από την επιδότηση αγοράς που σωστά δίνεται για την απόκτηση ηλεκτρικού αυτοκινήτου, να προσφέρεται οικονομική βοήθεια και στην εκπαίδευση των ανθρώπων που θα κληθούν να επισκευάσουν τα εν λόγω οχήματα, τα οποία εφόσον οι τεχνικοί δεν διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις, μπορούν να σκοτώσουν. Λεπτομέρειες, όπως αυτές, μπορεί να αποθαρρύνουν έναν νέο να επιλέξει το επάγγελμα του μηχανικού.

Διαβάστε επίσης