Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα παράθυρα στις πίσω πόρτες ενός αυτοκινήτου δεν κατεβαίνουν μέχρι κάτω. Ποιος είναι όμως ο λόγος που συμβαίνουν αυτό;

Τα πίσω καθίσματα ενός αυτοκινήτου είναι μια πολύ γνώριμη εικόνα για τους περισσότερους οδηγούς, η οποία ξυπνά συνήθως μνήμες από την παιδική τους ηλικία, άλλες ευχάριστες και άλλες όχι τόσο.

Ανάμεσα σε αυτές τις μνήμες βρίσκεται και ένα χαρακτηριστικό που δίνει το «παρών» στα περισσότερα αυτοκίνητα, ανεξάρτητα από την ηλικία αλλά και τον κατασκευαστή και έχει να κάνει με τα παράθυρα στις πίσω πόρτες.

Από παιδιά, λοιπόν, έχουμε διαπιστώσει ότι τα πίσω παράθυρα δεν κατεβαίνουν εντελώς και ένα μέρος τους μένει εκτός του πάνελ της πίσω πόρτας, κάτι που παρενοχλεί -τουλάχιστον ψυχολογικά- την ματιά εκείνων που κάθονται στα πίσω καθίσματα.

Ειδικά για τους... κλειστοφοβικούς, τα παράθυρα που δεν κατεβαίνουν μέχρι κάτω δημιουργούν μια κατάσταση που μόνο ως ευχάριστη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Για ποιο λόγο, όμως, σε πολλά ΙΧ τα παράθυρα δεν «χάνονται» μέσα στο πάνελ της θύρας και ένα μέρος τους στέκεται έξω από αυτό σε πολύ ενοχλητική θέση;

Πληθώρα δημοσιευμάτων αποδίδει την ημιτελή διαδρομή των παραθύρων στην προσπάθεια των κατασκευαστών να ενισχύσουν την ασφάλεια των πίσω επιβατών. Αναντίρρητα, ένα παράθυρο που δεν κατεβαίνει τελείως αποτρέπει σε ένα παιδί να βγάλει το κεφάλι του έξω από το αυτοκίνητο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ασφάλειά του. Ο πραγματικός λόγος, ωστόσο, δεν είναι αυτός.

Όπως μπορείτε να δείτε και στην παρακάτω φωτογραφία, σε πολλά αυτοκίνητα, το πάνελ της πόρτας διακόπτεται απότομα ώστε να «χωρέσει» ο θόλος του πίσω τροχού. Ένα μικρότερο πάνελ θύρας, όμως, συνεπάγεται μικρότερο χώρο ο οποίος καθιστά αδύνατη την πλήρη «βύθιση» του παραθύρου.

Οι σχεδιαστές, ωστόσο, των σύγχρονων αυτοκινήτων έχουν καταφέρει να αντιμετωπίσουν, ως ένα βαθμό, τη συγκεκριμένη «παθογένεια», μέσω της «διχοτόμησης» των πλευρικών πίσω τζαμιών τους σε δύο μέρη: Στο παράθυρο που κυλά πάνω-κάτω και στο φινιστρίνι που είναι στερεωμένο και αμετακίνητο.

Με αυτό τον τρόπο έχει μειωθεί το πλάτος της κινούμενης γυάλινης επιφάνειας ώστε αυτή να χωράει ολόκληρη στο πάνελ της πόρτας, ανεξάρτητα από το αν ένα τμήμα της τελευταίας εφάπτεται με τον θόλο του τροχού.

Διαβάστε επίσης: