Μπορεί η απόκτηση ενός «Δυτικού» αυτοκινήτου να ήταν ένα άπιαστο όνειρο για τους πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης, όμως κάποιες πολύ λίγες BMW κατάφεραν να ενταχθούν στο στόλο της αστυνομίας και αυτή είναι η ιστορία τους.

Όπως είναι γνωστό, την εποχή του υπαρκτού Σοσιαλισμού στην πρώην Σοβιετική Ένωση απαγορευόταν η πώληση οποιουδήποτε ξενόφερτου προϊόντος που προερχόταν από κάποια καπιταλιστική χώρα.

Ειδικά στην περίπτωση των αυτοκινήτων, οι Σοβιετικοί πολίτες μπορούσαν να αποκτήσουν μόνο οχήματα των τοπικών κρατικών αυτοκινητοβιομηχανιών, όπως ήταν η Lada, η Volga, η UAZ, η Moskvich, η GAZ και η ZIL, τα οποία παράγονταν σε πιο περιορισμένους ρυθμούς από τις πραγματικές ανάγκες μετακίνησης της εποχής.

Ωστόσο υπήρξε κάποια στιγμή στην ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης που μια καπιταλιστική, Δυτική αυτοκινητοβιομηχανία όχι μόνο κατάφερε να φέρει αυτοκίνητά της στη χώρα, αλλά κυρίως να εξοπλίσει με αυτά την εγχώρια αστυνομία.

Όλα ξεκίνησαν το Δεκέμβριο του 1973 όταν με εντολή του ίδιου του Προέδρου της BMW, Eberhard von Kunheim, η μητέρα του οποίου είχε πεθάνει σε Σοβιετικό στρατόπεδο συγκέντρωσης μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πραγματοποιήθηκε στην ΕΣΣΔ μια επίσημη παρουσίαση των αυτοκινήτων και μοτοσικλετών της BMW, στο πλαίσιο συνομιλιών για την επικείμενη διάθεσή τους στη χώρα.

Τα αυτοκίνητα της BMW που παρουσιάστηκαν στο event, οδηγούνταν από δυτικούς αστυνομικούς που ταξίδεψαν στη χώρα. Μετά το τέλος της παρουσίασης, η BMW τα παρέδωσε στους Σοβιετικούς, οι οποίοι αποφάσισαν να τα κρατήσουν για να πραγματοποιήσουν δοκιμές στους δρόμους της χώρας, προχωρώντας και στις απαραίτητες μετατροπές και βελτιώσεις για το ρόλο τους ως περιπολικά.

Μετά τις δοκιμές, 2 μοντέλα αυτοκινήτων της BMW, η 2500 (E3) και η 520i (E12), καθώς και 3 μοτοσικλέτες (R60, R75/6 και R90/6) επιλέχθηκαν ως υποψήφια για να ενταχθούν στο στόλο της Σοβιετικής αστυνομίας.

Στη συνέχεια οι Σοβιετικοί προχώρησαν σε παραγγελία και τελικά παρέλαβαν τουλάχιστον 10 από τα παραπάνω περιπολικά (ο ακριβής αριθμός τους σήμερα είναι άγνωστος), όμως γρήγορα αποφάσισαν να σταματήσουν τη συνεργασία με τους Γερμανούς.

Τα περιπολικά αυτά παρέμειναν στο στόλο της αστυνομίας της ΕΣΣΔ και συχνά-πυκνά έκαναν την εμφάνισή τους και σε διάφορες παρελάσεις, μαζί και με κάποια άλλα περιπολικά ξένων μαρκών που κατά καιρούς είχαν αγοραστεί (Audi, Mercedes, Ford, Nissan, Opel, Renault, Porsche, Volvo κ.α.).

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι με καμία από τις παραπάνω μάρκες οι τοπικές αρχές δεν έφθασαν σε κάποια μακροχρόνια συμφωνία, αν και με τη BMW υπήρχαν επιπλέον συζητήσεις για την κατασκευή 2 εργοστασίων παραγωγής στην ΕΣΣΔ, το πρώτο για την παραγωγή κινητήρων BMW για τα τοπικά Volga και το δεύτερο για την κατασκευή μοτοσικλετών της BMW, που όμως ούτε αυτές έφθασαν σε κάποιο αποτέλεσμα.

Υπήρξε πάντως μια ανανέωση των λίγων BMW περιπολικών της δεκαετίας του ’70 στα τέλη του 1980, όταν και η αστυνομία της ΕΣΣΔ λίγα χρόνια πριν τη διάλυση της χώρας προμηθεύτηκε έναν ελαφρώς μεγαλύτερο αριθμό νέων περιπολικών BMW Σειρά 5 (E28 και E34).

Διαβάστε επίσης: