Η παραβίαση των διατάξεων του ΚΟΚ είναι ένα φαινόμενο κάτι παραπάνω από συχνό στους ελληνικούς δρόμους και βασίζεται και στην ανεκτικότητα των υπόλοιπων οδηγών που κάνουν τα στραβά μάτια. Μέχρι ποιο σημείο όμως μπορεί να φτάσει αυτό;

Η τήρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας είναι μια από τις βασικές υποχρεώσεις ενός οδηγού που θέλει να προστατεύσει τον εαυτό του και τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου και να συμβάλλει στην πράξη στη βελτίωση των κυκλοφοριακών συνθηκών και της ασφάλειας, ειδικά στο αστικό περιβάλλον.

Στην Ελλάδα του ωχαδερφισμού και της ανεκτικότητας η παραβίαση δεκάδων διατάξεων του ΚΟΚ αποτελεί ένα κακόγουστο και επικίνδυνο σε αρκετές περιπτώσεις «χόμπι», από μια ιδιαίτερα μεγάλη μερίδα οδηγών. Μια μερίδα που παρανομεί στους δρόμους χωρίς ενοχές, επί καθημερινής βάσης και με πολύ μεγάλη συχνότητα, διαπράττοντας διαρκώς από ασήμαντες έως και πολύ επικίνδυνες παραβάσεις που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή και των άλλων χρηστών. Μια μερίδα ενεργεί βασιζόμενη και στην παθητική στάση του περίγυρου αφού οι μάρτυρες των πράξεων τους παραμένουν ηθελημένα αμέτοχοι.

Σίγουρα το κοινό δεν πρέπει να παίζει τον ρόλο του αστυνομικού καταγγέλλοντας οδηγούς που δεν τηρούν τον ΚΟΚ και δεν θα έπρεπε να μπει σε αυτή τη διαδικασία. Όμως εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι υπάρχουν και κάποια όρια αναφορικά με την ανέχεια της παραβατικής συμπεριφοράς από όλους μας. Κανείς δεν αισθάνεται καλά με τον να «καρφώνει» τον συμπολίτη του στις αρχές, για κάτι που μπορεί να φαντάζει και ως ψύλλου πήδημα. Η ατιμωρησία όμως οδηγεί στην ενίσχυση της παραβατικής συμπεριφοράς και αυτό θα μπορούσε να έχει πολύ σύντομα συνέπειες και για τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου.

Πρέπει και δεν πρέπει γύρω από την καταγγελία μιας παράβασης δεν υπάρχουν. Ο καθένας βάζει τα δικά του ηθικά όρια σε αυτό, ενώ μεγάλο ρόλο παίζει και η... υπομονή. Για εκείνους που την έχουν εξαντλήσει και δεν ξέρουν από πού θα μπορούσαν να αρχίσουν, ο ΚΟΚ μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ καλό μπούσουλα για το ποιο είναι το σημείο όπου η ηθική υποχρέωση ή ακόμη και η αγανάκτηση μπορούν να ξεπεράσουν τις όποιες αναστολές και να φτάσουν έναν άνθρωπο στο να σηκώσει το τηλέφωνο και να ειδοποιήσει τις Αρχές.

Οι παραβάσεις που προβλέπονται από τον ΚΟΚ κατατάσσονται ανάλογα με την επικινδυνότητα τους για τη ζωή, την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα των χρηστών του οδικού δικτύου, την υποχρέωση για ιδιαίτερη μέριμνα και προστασία για τα άτομα με αναπηρία, την πρόληψη της πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων, αλλά και τις επιπτώσεις της παράβασης στην οδική ασφάλεια.

Ο ΚΟΚ κατατάσσει τις παραβάσεις σε χαμηλής (E1), μεσαίας (Ε2) και υψηλής επικινδυνότητας (Ε3). Παράλληλα, ανεξάρτητα από αυτές, οι παραβάσεις κατατάσσονται στις κατηγορίες Σ1 και Σ2: η πρώτη αφορά παραβάσεις πολύ υψηλής συχνότητας πρόκλησης ατυχημάτων και η δεύτερη αντικοινωνική οδική συμπεριφορά στο δρόμο.

Από τις πιο σημαντικές για την ασφάλεια όλων είναι οι παραβάσεις που εκθέτουν άμεσα σε κίνδυνο τον ίδιο τον οδηγό του οχήματος, τυχόν επιβαίνοντες αλλά και τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου και είναι η παραβίαση ερυθρού σηματοδότη, πινακίδας Stop και γενικότερα οι παραβιάσεις που έχουν να κάνουν με την προτεραιότητα κίνησης. Φυσικά δεν πρέπει να παραβλέπονται και οι ενέργειες των οδηγών που χαρακτηρίζονται από το ΚΟΚ ως επικίνδυνοι ελιγμοί και αυτοσχέδιοι αγώνες.

Σε αυτό το σημείο ας ληφθούν υπόψη και φαινομενικά ασήμαντες παραβάσεις, όπως είναι το παράνομο παρκάρισμα, το οποίο αν και αρχικά δεν φαίνεται και τόσο σημαντικό, θα μπορούσε σε κάποιες περιπτώσεις να οδηγήσει και σε τροχαίο ατύχημα με απρόβλεπτες συνέπειες. Στην ίδια κατηγορία αντικοινωνικής συμπεριφοράς εμπίπτει η ρίψη σκουπιδιών από το παράθυρο ενός αυτοκινήτου στο δρόμο αλλά και η χρήση της Λωρίδας Έκτακτης Ανάγκης.

Το τελευταίο το αναφέρουμε με αφορμή την εφαρμογή που παρουσίασε πρόσφατα το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, όπου πολίτες μπορούν να καταγγείλουν παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα, τα οποία όχι μόνο βρίσκονται κάπου που δεν θα έπρεπε αλλά δημιουργούν και πρόβλημα στην ομαλή έκβαση της κυκλοφορίας (διαβάστε περισσότερα εδώ). Σε άλλο άκρο βρίσκεται η Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών όπου εάν κάποιος καταγγείλει μια σοβαρή τροχαία παράβαση παίρνει σαν μπόνους ένα μέρος του χρηματικού προστίμου.

Αν δυσκολεύεστε ακόμη να καταγγείλετε κάποιον οδηγό που παρανομεί επικίνδυνα, σκεφτείτε απλά τι θα κάνατε αν εντοπίζατε μια μικρή φωτιά σε ένα δάσος που δεν ξέρετε πώς να σβήσετε. Σίγουρα η ειδοποίηση της Πυροσβεστικής είναι το πρώτο και ποιο σωστό πράγμα που περνάει από το μυαλό οποιοδήποτε.

Αυτό το παράδειγμα θα πρέπει να το λάβετε σοβαρά υπόψη την επόμενη φορά που κάποιος «βιαστικός» οδηγός κάνει επικίνδυνους ελιγμούς η περάσει κόκκινο με ελαφρά τη καρδία. Αυτή η μικρή «οδική φωτιά» μπορεί γρήγορα να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και να στραφεί ακόμη και προς την δική σας κατεύθυνση. Θα το αφήσετε απλά να γίνει;

Διαβάστε επίσης: