Με μια διακριτική μέθοδο, οι αστυνομικές αρχές μπορούν να εντοπίσουν αν γίνεται η χρήση της ζώνης ασφαλείας τόσο στα μπροστινά όσο και τα πίσω καθίσματα.

Η ζώνη ασφαλείας αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς μηχανισμούς προστασίας, σώζοντας αμέτρητες ζωές κάθε χρόνο.

Αν και οι έρευνες δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι οδηγοί παγκοσμίως έχουν πλέον το αντανακλαστικό συνήθειο να φορούν τη ζώνη μόλις μπουν στο αυτοκίνητο, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που παραβλέπουν αυτό το απλό αλλά ζωτικής σημασίας βήμα, θέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο.

Επίσης, πολλοί είναι αυτοί που αμελούν να τη φορούν όταν κάθονται στα πίσω καθίσματα, πιστεύοντας ότι δεν διατρέχουν κίνδυνος σε περίπτωση σύγκρουσης.

Αυτές οι αντιλήψεις δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως η χρήση της ζώνης ασφαλείας είναι υποχρεωτική σχεδόν εδώ και 30 χρόνια, αρκετοί πιστεύουν ότι είναι υπεράνω του νόμου. Δυστυχώς για αυτούς, η αστυνομία έχει βρει έναν διακριτικό τρόπο να ελέγχει αν οι οδηγοί και οι επιβάτες τηρούν τη νομοθεσία.

Ας ξεκινήσουμε όμως από την ιστορία της ζώνης που άλλαξε την ασφάλεια των αυτοκινήτων. Αν και οι πρώτες ζώνες ασφαλείας έκαναν την εμφάνισή τους τις πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, έπρεπε να φτάσουμε στο 1959 για να δημιουργηθεί μια πλήρως λειτουργική και εύκολη στη χρήση ζώνη.

Πρόκειται για τη λεγόμενη ζώνη των τριών σημείων, την οποία συναντάμε μέχρι και σήμερα στα καινούργια αυτοκίνητα. Επινοήθηκε από τον Nils Bohlin, μηχανικό της Volvo, με τη σουηδική εταιρεία να προχωρά σε μια μοναδική κίνηση, μιας και παραιτήθηκε από τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας της, ώστε όλες οι εταιρείες να μπορέσουν να επωφεληθούν από τη πατέντα της.

Στην Ελλάδα, η υποχρεωτική χρήση της ζώνης ασφαλείας ήρθε το μακρινό 1979, αλλά δεν απέκτησε την κατάλληλη ισχύ μέχρι και το 1995, όταν πλέον, υπό το βάρος των ευρωπαϊκών κυρώσεων, εφαρμόστηκαν πιο βαριά πρόστιμα και εντατικοποιήθηκαν οι έλεγχοι, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων.

Συγκεκριμένα ο Κ.Ο.Κ. στην παράγραφο 5 του άρθρου 12 αναφέρει: “Η χρήση των ζωνών ασφαλείας είναι υποχρεωτική τόσο για τους οδηγούς όσο και για τους επιβάτες των οχημάτων. Από την υποχρέωση αυτή εξαιρούνται οι οδηγοί επιβατηγών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης, όταν οδηγούν αυτά εντός της περιμετρικής τους ζώνης, τα άτομα με παθήσεις για τις οποίες δεν ενδείκνυται η χρήση της ζώνης, όταν τούτο αποδεικνύεται από πιστοποιητικό κρατικού νοσοκομείου, οι έγκυες γυναίκες, όταν είναι εφοδιασμένες με σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό που αναγράφει και την ημερομηνία λήξης, τα άτομα που το ανάστημά τους είναι κάτω από 1,50 μ., καθώς και οι οδηγοί οχημάτων που κάνουν συνεχείς στάσεις, όπως ταχυδρομικοί διανομείς κ.λπ.”

Ενώ στη συνέχεια συμπληρώνει: “Για τη μεταφορά παιδιών ηλικίας μικρότερης των 12 ετών με αυτοκίνητο, είναι υποχρεωτική η χρήση ειδικών μέσων συγκράτησης και προστασίας, όπως καθισμάτων, ζωνών ασφαλείας κ.λπ.”

Έτσι, λοιπόν, οι οδηγοί που παραβαίνουν το νόμο και κινούνται με το αυτοκίνητό τους χωρίς να χρησιμοποιούν ζώνη ασφαλείας τιμωρούνται με διοικητικό πρόστιμο τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ και επί τόπου αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδήγησης για δέκα ημέρες.

Σε περίπτωση που οι επιβάτες δεν φορούν ζώνη, τιμωρούνται έκαστος με διοικητικό πρόστιμο ύψους εκατό (100) ευρώ, ενώ σε περίπτωση που είναι ανήλικος, η ποινή επιβάλλεται στον οδηγό.

Παρά τα τσουχτερά πρόστιμα που παραμονεύουν, μόλις το 74% των οδηγών και των ατόμων που κάθονται στις μπροστά θέσεις χρησιμοποιεί τις ζώνες ασφαλείας, και μόνο το 23% στις πίσω θέσεις.

Για αυτό το λόγο η αστυνομία πραγματοποιεί τακτικούς ελέγχους για να διαπιστώσει αν οι πολίτες φορούν ζώνη ασφαλείας, ακόμα και όταν τα οχήματα είναι εν κινήσει.

Συγκεκριμένα, οι αστυνομικοί έχουν αναπτύξει μια διακριτική μέθοδο όπου, κατά τη διάρκεια της προσπέρασης, εστιάζουν στο αν το ορατό τμήμα της ζώνης περνά πάνω από τον ώμο του οδηγού ή των επιβατών. Ακόμη και μέσα από τα παράθυρα του οχήματος, μπορούν να διακρίνουν τη σκιά της τεντωμένης ζώνης πάνω από την κλείδα, επιβεβαιώνοντας τη χρήση της.

Η μέθοδος αυτή επιτρέπει στην αστυνομία να εντοπίζει τους παραβάτες με αποτελεσματικότητα, συμβάλλοντας στη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και στην προώθηση της οδικής ασφάλειας.

Διαβάστε επίσης: