Με αφορμή την επέτειο από την ατομική βόμβα στη Hiroshima, η Mazda θυμάται τις μετέπειτα προσπάθειές της για την ανοικοδόμηση της πόλης.
Ήταν 6 Αυγούστου του 1945 όταν o ιδρυτής της Mazda, Jujiro Matsuda, έβγαινε από το αγαπημένο του κουρείο στη Χιροσίμα, την ημέρα που συμπλήρωνε τα 70 του χρόνια. Είχε μόλις κάνει το κούρεμα των γενεθλίων του, μια συνήθεια που ακολουθούσε πιστά για χρόνια. Παιδί ταπεινής καταγωγής, είχε χτίσει την περιουσία του από το μηδέν φτάνοντας να γίνει ένας ιδιαίτερα αξιοσέβαστος και επιτυχημένος επιχειρηματίας. Και είχε κάθε λόγο να πιστεύει ότι θα μεταβιβάσει μια ευημερούσα επιχείρηση στον γιο του, ο οποίος είχε αρχίσει και ο ίδιος να δείχνει το οξύ επιχειρηματικό του πνεύμα.
Την ίδια ημέρα, 6 Αυγούστου του 1945, έπεσε η ατομική βόμβα στο κέντρο της
Hiroshima. Ήταν μια ημέρα που δεν θα άλλαζε μόνο την τύχη της Mazda, αλλά και τον κόσμο όλο.
BUY NOW
Η τεράστια καταστροφή που προέκυψε θα μπορούσε εύκολα να είχε σημάνει και το τέλος της ανερχόμενης εταιρείας βιομηχανικών μηχανημάτων με έδρα στο προάστιο Mukainada, της βομβαρδισμένης Hiroshima. Αντίθετα, έδωσε το έναυσμα για τη γέννηση μιας ιδιαίτερης νοοτροπίας αμφισβήτησης και διεκδίκησης, ενός «αγωνιστικού πνεύματος», το οποίο θα γινόταν καθοριστικό στοιχείο για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα της ιαπωνικής εταιρείας που που γνωρίζουμε σήμερα ως Mazda Motor Corporation.
Μέσα από τις στάχτες
Η Mukainada, το προάστιο της Χιροσίμα όπου βρισκόταν το εργοστάσιο της Toyo Kogyo, απέχει περίπου πέντε χιλιόμετρα από το σημείο που έπεσε η βόμβα. Στις 8:15 το πρωί ο Jujiro Matsuda κατευθυνόταν ήδη προς την έδρα της εταιρείας. Αυτό ήταν και το γεγονός που έσωσε τη ζωή του Matsuda - και την εταιρεία του από την απόλυτη καταστροφή. Το αυτοκίνητο του Matsuda εκσφενδονίστηκε από τον δρόμο από το ωστικό κύμα της έκρηξης αλλά αυτός και ο οδηγός του βγήκαν από αυτό σχεδόν χωρίς τραύματα. Παρά το γεγονός ότι τα γραφεία της εταιρείας είχαν καταστραφεί, οι ζημιές που είχε υποστεί το εργοστάσιο της Toyo Kogyo ήταν περιορισμένες. Μέσα σε μια στιγμή, 80.000 άνθρωποι βρίσκονταν νεκροί, μεταξύ των οποίων πολλοί εργαζόμενοι της Toyo Kogyo. Η αναμενόμενη αντίδραση σε αυτές τις συνθήκες θα ήταν η απελπισία. Αυτό όμως δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους της Mukainada.
Πετυχαίνοντας έναν άθλο με άκαμπτη αποφασιστικότητα, η πόλη άρχισε να ξανασηκώνεται στα πόδια της και μέσα σε αυτό το πλαίσιο η οικογένεια Matsuda ανέλαβε το δικό της μερίδιο. Αρχικά ο Jujiro και ο γιος του ο Tsuneji φρόντισαν για τις άμεσες ανάγκες της κοινότητας. Μεταξύ άλλων, το εργοστάσιο της Mukainada μετατράπηκε σε αυτοσχέδιο νοσοκομείο, δημαρχείο, αστυνομικό τμήμα, δικαστήριο και γραφείο εφημερίδας και οι υπάλληλοι βοηθούσαν τους πολίτες να επανενωθούν με τις οικογένειές τους.
Τέσσερις μήνες αργότερα, η εταιρεία ήταν έτοιμη να ξαναρχίσει την παραγωγή των τρικύκλων - και με τις προσπάθειες ανοικοδόμησης σε εθνικό επίπεδο, η ζήτηση για φορτηγά οχήματα ήταν υψηλότερη από ποτέ. Η επιχείρηση, για μία ακόμα φορά, βρισκόταν σε άνθιση. Ωστόσο, τα γεγονότα που ακολούθησαν την επίθεση στη Χιροσίμα είχαν αλλάξει άρδην την εταιρεία. Η πόλη και η εταιρεία είχαν διαπιστώσει στην πράξη ότι δουλεύοντας μαζί μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις αντιξοότητες και να βγουν νικήτριες.
Το παραπάνω έφερε ως αποτέλεσμα την προθυμία να αντιμετωπίζονται άμεσα οι προκλήσεις χωρίς ποτέ να εγκαταλείπεται η προσπάθεια, στοιχεία που διαμορφώνουν τη φυσιογνωμία της Mazda ακόμα και σήμερα. Το «πνεύμα της Mukainada» γεννήθηκε από τη στάχτη μιας κατεστραμμένης πόλης και είναι βαθιά χαραγμένη στο DNA της Mazda μέχρι και σήμερα.
Αυτό ακριβώς διατυπώνει και ο Martijn ten Brink, διευθύνων σύμβουλος της Mazda Ευρώπης: «Ο μόνος τρόπος για να δημιουργηθεί κάτι εξαιρετικό είναι μέσω της συνεργασίας. Βρίσκοντας καινοτόμους και αντισυμβατικούς τρόπους για να ξεπεραστούν οι προκλήσεις· αυτό είναι που έκανε πάντα η Mazda και αυτό είναι που θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Αυτή είναι η κληρονομιά της Mukainada που θα βοηθήσει επίσης τη Mazda να χειριστεί κρίσεις όπως φυσικές καταστροφές ή πανδημίες, καθώς και να αντιμετωπίσει τις συναρπαστικές προκλήσεις του σήμερα. Η συνδεσιμότητα, η αυτόνομη οδήγηση και η ιδέα της διαμοιρασμένης κινητικότητας επαναπροσδιορίζουν ριζικά το τι πραγματικά σημαίνει η οδήγηση και η κατοχή ενός αυτοκινήτου. Η δε ώθηση προς τον εξηλεκτρισμό και τη μείωση του CO2 επιταχύνει τις προσπάθειες για την εξέλιξη των κινητήρων. Για έναν σχετικά μικρό κατασκευαστή όπως η Mazda, η εύρεση των δικών του, ανεξάρτητων λύσεων σε αυτές τις προκλήσεις θα είναι μια δύσκολη και συναρπαστική διαδρομή αλλά τελικά θα αξίζει τον κόπο.»
