Εντός του 2024 εκτιμάται ότι θα αρχίσει να υλοποιείται η γέφυρα που θα ενώσει τη Σικελία με την ηπειρωτική χώρα.

«Ποτέ κανείς δεν έχει κατασκευάσει μια τέτοια γέφυρα, οπότε αυτό αποτελεί μια απίστευτη πρόκληση». Με αυτά τα λόγια ο Raimondo Betti, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Columbia και ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στον τομέα των κρεμαστών γεφυρών, παρουσιάζει στην Wall Street Journal τη γέφυρα του πορθμού της Μεσσήνης που θα ενώσει τη Σικελία με την Καλαβρία.

Πρόκειται για ένα φαραωνικό έργο, το οποίο έχει πάρει το «πράσινο φως» από το ιταλικό κοινοβούλιο, και θα εφόσον προχωρήσει θα αποτελέσει τη μακρύτερη καλωδιωτή γέφυρα παγκοσμίως, με βασικό άνοιγμά 3,2 χιλιομέτρων.

Η γέφυρα θα αντικαταστήσει τη η σημερινή σύνδεση -η οποία πραγματοποιείται με φέρι μποτ- καθιστώντας ευκολότερες τις μετακινήσεις των πολιτών από το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου, τη Σικελία, στην ηπειρωτική Ιταλία, και το αντίστροφο.

Για να υλοποιηθεί, ωστόσο, το μεγάλο αυτό πρότζεκτ θα πρέπει οι μηχανικοί να δαμάσουν την ίδια τη φύση. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η περιοχή όπου προορίζεται να κατασκευαστεί η γέφυρα είναι το σημείο συνάντησης μεταξύ της ευρασιατικής και της αφρικανικής τεκτονικής πλάκας. Ένα διαβόητο ενεργό ρήγμα που προκάλεσε τον σεισμό της Μεσσήνης το 1908, με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους.

Για να θωρακιστεί από έναν μελλοντικό καταστροφικό σεισμό, θα εφαρμοστεί μια από τις πιο σύγχρονες κατασκευαστικές μεθόδους, που θα διασφαλίζει ότι η γέφυρα θα λυγίζει αργά, υφιστάμενη μειωμένη σεισμική δραστηριότητα.

Οι σεισμοί, ωστόσο, δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, σύμφωνα με τον Raimondo Betti. «Η μεγαλύτερη ανησυχία, κατά τη γνώμη, μου είναι ο άνεμος», αναφέρει χαρακτηριστικά, γνωρίζοντας ότι οι ριπές ανέμων των 250 χλμ./ώρα που αναπτύσσονται στην περιοχή είναι καταστροφικές για οποιαδήποτε γέφυρα.

Στο πλαίσιο αυτό, θα γίνει χρήση «εργαλείων» που εκτιμάται ότι θα καταστήσουν τη γέφυρα της Μεσσήνης ανθεκτική σε ανέμους έως και 300 χλμ./ώρα!

Όπως έχουμε αναφέρει, η γέφυρα θα έχει 6 λωρίδες κυκλοφορίας αυτοκινήτων (3 ανά κατεύθυνση) και 2 σιδηροδρομικές γραμμές ενδιάμεσα. Η γέφυρα θα μπορεί να αντέχει τη διέλευση 200 τρένων ανά ημέρα και έως και 6.000 αυτοκινήτων ανά ώρα.

Τα 3,2 χλμ. της γέφυρας θα διανύονται σε περίπου 10 λεπτά, όταν σήμερα με το φέρι μποτ απαιτούνται 40 έως και 60 λεπτά. Το κόστος του έργου, που εκτιμάται ότι θα ξεκινήσει εντός του 2024, ανέρχεται σε περίπου 13,5 δισ. ευρώ, με το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών της Ιταλίας να έχει ως στόχο την ολοκλήρωσή του το 2032.

Διαβάστε επίσης: