Μια διαφορετική ερμηνεία της κατάλληλης προετοιμασίας του αυτοκινήτου πριν ξεκινήσουμε το πρωί δίνει ένας μηχανικός, ανατρέποντας τα όσα ενδεχομένως γνωρίζαμε σήμερα για το αν θα πρέπει να ζεσταίνουμε τον κινητήρα.

Απάντηση στο αιώνιο ερώτημα για το αν ο κινητήρας ενός αυτοκινήτου χρειάζεται «ζέσταμα» το πρωί, πριν ξεκινήσουμε κατά τη χειμερινή περίοδο μια διαδρομή, επιχειρεί να δώσει ένας πολύπειρος μηχανικός, παίρνοντας σαφή θέση υπέρ μιας old school λογικής που θέλει το μοτέρ να δουλεύει στο ρελαντί μέχρι να ανεβάσει θερμοκρασία, πριν το όχημα ξεκινήσει να κινείται.

Αρχικά θα πρέπει να γυρίσουμε τον διακόπτη της μίζας στην πρώτη «σκάλα» κάτι που θα επιτρέψει στο ηλεκτρικό σύστημα του αυτοκινήτου να προετοιμαστεί καταλλήλως, πραγματοποιώντας για παράδειγμα τους απαραίτητους διαγνωστικούς ελέγχους.

Ειδικά για τους κινητήρες diesel είναι σημαντική καθώς χρειάζεται η ενεργοποίηση των προθερμαντήρων ώστε να τεθεί σε λειτουργία το μοτέρ. Παράλληλα ενεργοποιείται και η αντλία καυσίμου, η οποία τίθεται σε ετοιμότητα, ώστε να τροφοδοτήσει το σύστημα ψεκασμού του κινητήρα.

Βέβαια για τον μηχανικό γνωστής αλυσίδας συνεργείων στην Ισπανία αυτό δεν είναι αρκετό, καθώς θα πρέπει να δείξουμε την απαραίτητη υπομονή ώστε ο κινητήρας και τα εξίσου κρίσιμα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου, όπως το σύστημα μετάδοσης, να αναπτύξει την απαιτούμενη θερμοκρασία.

Με αυτόν τον τρόπο ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες μιας βλάβης η οποία θα πυροδοτηθεί από το «στρες» που προκαλεί το ξαφνικό πέρασμα από τον λήθαργο ενός παγωμένου πρωινού στη λειτουργία του κινητήρα και μάλιστα σε πλήρες φορτίο.

Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι οι κατασκευαστές που δηλώνουν ευθαρσώς ότι οι σύγχρονοι κινητήρες δεν απαιτούν αυτό που περιγράφουμε όλοι μας ως ζέσταμα, έχοντας τη δυνατότητα παραμετροποιώντας τη λειτουργία τους να αποφεύγουν τις… κακοτοπιές.

Η συμβουλή που θα πρέπει να έχετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας είναι ότι στα πρώτα λεπτά λειτουργίας ενός κινητήρα αποφεύγουμε τις υπερβολές με το γκάζι, διατηρώντας χαμηλά τον... βιορυθμό ώστε να υπάρξει -χωρίς απώλειες- ώστε το σύστημα κίνησης-μετάδοσης να επιτύχει την βέλτιστη θερμοκρασία λειτουργίας.

Για του λόγου το αληθές, σε ορισμένες προτάσεις υψηλών επιδόσεων, ο «κρύος» κινητήρας μετατοπίζει προς τα κάτω τον ηλεκτρονικό κόφτη και μόνο όταν βρεθεί στο επιθυμητό θερμοκρασιακό εύρος επιτρέπει την ανάπτυξη ενός υψηλότερου ρυθμού περιστροφής.

Το συμπέρασμα είναι το εξής: ακόμα και αν δεν ακολουθήσουμε τον «χρυσό κανόνα» του ενός λεπτού, διατηρώντας το αυτοκίνητό μας αναμμένο στο ρελαντί, οφείλουμε να προστατεύσουμε τον κινητήρα μας, κινούμενοι συντηρητικά έως ότου η βελόνα της θερμοκρασίας σταθεροποιηθεί στα επιθυμητά επίπεδα.

Διαβάστε επίσης