Ο θρυλικός «Δρόμος του Θανάτου» δεν είναι πια επικίνδυνος -Η νέα διαδρομή που έχει σώσει χιλιάδες ζωές
Μία εναλλακτική διαδρομή έχει κατεδαφίσει τον μύθο του πιο επικίνδυνου δρόμου στον κόσμο, ο οποίος πλέον φιλοξενεί τη σπάνια πανίδα της περιοχής.
Κατολισθήσεις, παντελής απουσία μπαρών ασφαλείας και θέα ο γκρεμός. Αυτό είναι το θανατηφόρο τρίπτυχο που έχει υφάνει τον μύθο του δρόμου Nor Yungas της Βολιβίας, με αποτέλεσμα να έχει κατοχυρώσει τον μακάβριο τίτλο «Ο Δρόμος του Θανάτου».
Ο Nor Yungas είναι ένας φιδίσιος χωμάτινος δρόμος μήκους περίπου 60 χλμ., ο οποίος συνδέει την πρωτεύουσα La Paz με την δασική περιοχή Yungas που αποτελεί μέρος του Αμαζονίου.
BUY NOW
Ο τραγικός απολογισμός των εκατοντάδων νεκρών Βολιβιανών μεταξύ των ετών 1999-2003 αποτελεί αδιάσειστο στοιχείο για την ακραία επικινδυνότητα του δρόμου, ο οποίος δεν έχει σταματήσει να αποτελεί ατραξιόν και αναρίθμητους φυσιολάτρες που συνεχίζουν να τον επισκέπτονται, παίζοντας τη ζωή τους… στα ζάρια.
Όχι, όμως, και οι οδηγοί βαρέων οχημάτων που από το 2007 έχουν στη διάθεσή τους μία ασφαλέστερη, εναλλακτική διαδρομή την οποία δοξάζουν, μιας και τους έχει απαλλάξει από αυτή την εφιαλτική δοκιμασία.
Μία εναλλακτική διαδρομή που έχει σώσει χιλιάδες ζωές, την ίδια ώρα που έχει πολυποίκιλα ευεργετικά αποτελέσματα για την πανίδα της περιοχής, σύμφωνα με την έρευνα της παγκόσμιας οργάνωσης προστασίας άγριας ζωής Wildlife Conservation Society (WCS).
«Όταν ο δρόμος (σ.σ. του Θανάτου) λειτουργούσε, η πανίδα είχε επηρεαστεί καταλυτικά από τη μόλυνση και τον θόρυβο που παρήγαγαν τα οχήματα», επισημαίνει η Maria Viscarra, μία βιολόγος που συμμετείχε στην έρευνα.
Ειδικότερα, η WSC εγκατέστησε 35 φωτογραφικές κάμερες-παγίδες κατά μήκος του δρόμου Nor Yungas, εντοπίζοντας 16 είδη θηλαστικών και 94 είδη άγριων πτηνών.
«Σήμερα, τα βαριά φορτηγά δεν περνούν από αυτόν τον δρόμο. Η βιοποικιλότητα επέστρεψε στην περιοχή και μπορείτε να δείτε πουλιά όπως κολίβρια (τροχιλίδες), τουκάν και παπαγάλους", δηλώνει ο Guido Ayala, βιολόγος του WCF.
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι, παρόλο που δρόμος αποφεύγεται από πολλούς οδηγούς, κατά μήκος της διαδρομής υπάρχουν σταυροί που είναι αφιερωμένοι στους νεκρούς της χωμάτινης διαδρομής και υπενθυμίζουν στους επισκέπτες τις παγίδες που καιροφυλακτούν.
