Τον τίτλο του πιο περίεργου αυτοκινήτου που έχει παρουσιάσει ποτέ η ιαπωνική εταιρεία διεκδικεί αυτό εδώ το μοντέλο από τα τέλη της 10ετίας του 1970.

Η πρώτη πετρελαϊκή κρίση των αρχών της 10ετίας του '70 έστρεψε την προσοχή των κατασκευαστών αλλά και του κοινού μακριά από τους κινητήρες μεγάλου κυβισμού και υψηλής απόδοσης.

Στο επίκεντρο άρχισε τότε να μπαίνει η οικονομία στην κατανάλωση καυσίμου (και στην άλλη μεριά του Ατλαντικού) αλλά και η μείωση των εκπομπών ρύπων με στόχο και την προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων.

Έτσι άρχισαν να προκύπτουν ακόμη περισσότερα μικρά σε μέγεθος αυτοκίνητα, τα οποία ξεχώριζαν για την ολοένα και χαμηλότερη κατανάλωση που παρουσίαζαν λόγω και των αεροδυναμικών βελτιώσεων που προέκυπταν από την έρευνα και την εξέλιξη στην οποία είχαν επιδοθεί οι κατασκευαστές.

Εκείνη την εποχή ορόσημο για την εξέλιξη του αυτοκινήτου σε πολλούς τομείς, οι κατασκευαστές άρχισαν να δοκιμάζουν πολλές νέες τεχνολογίες, μεταξύ των οποίων και ο τριοδικός καταλύτης.

Παράλληλα εντυπωσιακά αλλά και παράξενα ήταν και τα πρωτότυπα μοντέλα που παρουσίαζαν με στόχο να δείξουν στο κοινό την μορφή των πραγμάτων που θα έρχονταν αλλά και να δημιουργήσουν τάσεις. Ένα από αυτά είναι και το εικονιζόμενο «All-Aluminum-Body Experimental Vehicle» που παρουσίασε η Toyota στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο το 1977.

Για την ιαπωνική εταιρεία, το συνολικό βάρος ενός αυτοκινήτου ήταν ο «κακός δαίμονας» αναφορικά με την κατανάλωσή του σε καύσιμο που προκύπτει φυσικά και από τις διαστάσεις του.

Το πρωτότυπο All-Aluminum-Body Experimental Vehicle της Toyota παρουσιάστηκε για να δώσει έμφαση στα οφέλη που μπορεί να έχει ο περιορισμός του βάρους ενός αυτοκινήτου σε συνδυασμό με έναν «εκ φύσεως» οικονομικό κινητήρα.

Όπως αποκαλύπτει και το όνομά του πρωτότυπου, το μοντέλο της ιαπωνικής εταιρείας έφερε αμάξωμα κατασκευασμένο εξολοκλήρου από αλουμίνιο, κάτι που εκείνη την εποχή αποτελούσε προνόμιο μόνο πανάκριβων σπορ αυτοκινήτων.

Το λειτουργικό πρωτότυπο ήταν ένα από τα «δείγματα» της έρευνας της Toyota πάνω στη μείωση του βάρους που μπορεί να επιτευχθεί σε ένα αυτοκίνητο. Απώτερος σκοπός η ελάχιστη δυνατή κατανάλωση καύσιμο σε συνδυασμό με τη μέγιστη δυνατή παραγωγή έργου.

Το πρωτότυπο έφερε δικύλινδρο κινητήρα, ο οποίος είχε χωρητικότητα 547 κ.εκ., ενώ εντυπωσιακά χαμηλό παρουσιάζεται το βάρος που φτάνει στα μόλις 450 κιλά. Στο πολύ χαμηλό βάρος συνεισφέρουν και οι ιδιαίτερα περιορισμένες διαστάσεις με το μήκος και το πλάτος να βρίσκονται στα 3.560 και 1.492 χλστ., ενώ το ύψος φτάνει στα 1.156 χλστ.

Ο μικρός κινητήρας και το πολύ χαμηλό βάρος είχαν προφανώς σημαντική επίδραση στην κατανάλωση καυσίμου, η οποία, σύμφωνα και με την τότε ανακοίνωσή της, έφτανε επίσημα στα μόλις 2,85 λτ./100 χλμ.

Ρόλο στη μείωση της κατανάλωσης πρέπει να παίζει λογικά και το περίεργο σχήμα του ιαπωνικού διθέσιου πρωτότυπου, τύπου shooting brake, το οποίο έφερε συρόμενες προς τα πίσω πόρτες και όχι συμβατικές. Το All-Aluminum-Body Experimental Vehicle παρέμεινε ως μελέτη και δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή.

Διαβάστε επίσης: