Η πραγματική ταχύτητα ενός αυτοκινήτου έχει πάντα απόκλιση συγκριτικά με αυτό που ο οδηγός βλέπει το κοντέρ του. Ας δούμε τι ισχύει στην πράξη.

Ξεκινώντας θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η ταχύτητα ενός σώματος ορίζεται ως ο ρυθμός μεταβολής της θέσης του ως προς τον χρόνο. Τα κοντέρ, ωστόσο, δεν μετρούν πόσο γρήγορα ταξιδεύουμε από το σημείο Α στο Β, αλλά το πόσο γρήγορα περιστρέφονται οι τροχοί του αυτοκινήτου μας. Και στη συνέχεια γίνονται κάποιες απλές μαθηματικές πράξεις, ώστε να υπολογιστεί η στιγμιαία ταχύτητα.

Εφόσον, όμως, αλλάξουν οι διαστάσεις των τροχών, φθαρούν τα ελαστικά ή μειωθεί η πίεσή τους, τότε ο υπολογισμός της ταχύτητας θα είναι εσφαλμένος.

Επί παραδείγματι, αν τοποθετήσουμε νέα ελαστικά, ή αυξήσουμε την πίεσή τους, τότε θα αυξηθεί η διάμετρος των τροχών. Επομένως, για κάθε περιστροφή του τροχού το αυτοκίνητο θα διανύει μεγαλύτερη απόσταση. Άρα η ταχύτητά μας θα είναι μεγαλύτερη.

Από την άλλη, αν η διάμετρος μειωθεί (λόγω χαμηλής πίεσης ή φθοράς), για κάθε περιστροφή του τροχού, τα διανυόμενα χιλιόμετρα θα είναι λιγότερα.

Ένας άλλος λόγος, στον οποίο έγκειται η απόκλιση μεταξύ της πραγματικής ταχύτητας με την αναγραφόμενη, είναι οι επιταγές της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Σύμφωνα με το άρθρο ECE R39, τα κοντέρ δεν πρέπει να δείχνουν ταχύτητες μικρότερες από τις πραγματικές. Και επιπροσθέτως επιβάλλεται ως ανώτατο όριο απεικόνισης το 110% της πραγματικής ταχύτητας συν 4 χλμ./ώρα. Στην πράξη, λοιπόν, αν ένα αυτοκίνητο κινείται με 100 χλμ./ώρα το κοντέρ θα μπορούσε να δείχνει έως και 114 χλμ./ώρα.

Για να διασφαλίσουν, λοιπόν, ότι συμμορφώνονται με τη νομοθεσία και να βεβαιωθούν ότι δείχνουν μικρότερη ταχύτητα από την πραγματική, οι κατασκευαστές ρυθμίζουν τα κοντέρ με τέτοιο τρόπο ώστε να αναγράφεται μεγαλύτερη ταχύτητα.

Με αυτό τον τρόπο λειτουργούν και προς όφελος των οδηγών, αφού οι τελευταίοι αποφεύγουν τα πρόστιμα που επιφέρουν οι παραβιάσεις των ανώτατων επιτρεπόμενων ορίων ταχύτητας.

Διαβάστε επίσης