Σκιώδες και θολό παραμένει μέχρι και σήμερα το τοπίο γύρω από τον θάνατο της Bridget Driscoll, μιας 44χρονης γυναίκας που αποτέλεσε την πρώτη πεζή η οποία έχασε τη ζωή της από αυτοκίνητο.

Βαρύς είναι ο φόρος αίματος στον «Μολώχ της ασφάλτου», με τα επίσημα στοιχεία να κάνουν λόγο για περίπου 1,35 εκατομμύρια νεκρούς στους δρόμους ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο, όταν σε καθημερινή βάση την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο αφήνουν σχεδόν 3.700 άνθρωποι.

Σήμερα, τα θανατηφόρα τροχαία αποτελούν μια οδυνηρή πραγματικότητα, παρά τις όποιες συντονισμένες προσπάθειες για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Πριν από ενάμιση αιώνα, ωστόσο, ουδείς θα μπορούσε να φανταστεί πως γίνεται να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή στην άσφαλτο με εμπλοκή μηχανοκίνητου οχήματος.

Η συγκεκριμένη συλλογική «κοσμοαντίληψη» άλλαξε βιαίως στις 17 Αυγούστου του 1896, όταν σημειώθηκε το πρώτο τροχαίο δυστύχημα, με αυτοκίνητο να παρασέρνει πεζό. Πρώτο καταγεγραμμένο θύμα αποτέλεσε η Bridget Driscoll, μια 44χρονη Αγγλίδα νοικοκυρά.

Ήταν καλοκαίρι του 1896 όταν η Driscoll βάδιζε μαζί με τη 16χρονη κόρη της, May στους δρόμους της περιοχής Κρίσταλ Πάλας του νοτιοανατολικού Λονδίνου, ώστε να παρευρεθούν σε μια καθολική θρησκευτική τελετή.

Τότε παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Arthur Edsall. Η Driscoll υπέστη πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι και γνώρισε ακαριαίο θάνατο, ενώ η κόρη της τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά επέζησε.

Το αυτοκίνητο άνηκε στην αγγλική αυτοκινητοβιομηχανία Anglo-French, και ουσιαστικά επρόκειτο για ένα τροποποιημένο όχημα της γαλλικής εταιρείας Roger-Benz, ώστε να πληροί τις βρετανικές προδιαγραφές. Εκείνη τη στιγμή, το αυτοκίνητο προέβαινε σε μια βόλτα επίδειξης, μετέχοντας σε μια αυτοκινητική έκθεση.

Ο οδηγός του αυτοκινήτου ισχυρίστηκε ότι τη στιγμή του δυστυχήματος, η ταχύτητα του αυτοκινήτου δεν υπερέβαινε τα 6 χλμ./ώρα, ενώ φρόντισε να προειδοποιήσει την άτυχη γυναίκα. Ανέφερε ότι σήμανε το κουδούνι, ενώ άρχισε να της φωνάζει ώστε να απομακρυνθεί η γυναίκα από το σημείο. Έντρομη η τελευταία κοκκάλωσε, με αποτέλεσμα να παρασυρθεί από το διερχόμενο αυτοκίνητο.

Παρ' όλα αυτά, ένας αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ότι το όχημα είχε αναπτύξει «τρομερό ρυθμό», κινούμενο σαν πυροσβεστικό και τόσο γρήγορα όσο μπορεί να κινηθεί ένα άλογο.

Παρά τις αντικρουόμενες μαρτυρίες σχετικά με την ταχύτητα και την οδηγική συμπεριφορά του Edsall, το δικαστήριο απεφάνθη ότι ο θάνατος της Driscoll ήταν «τυχαίο γεγονός» και επομένως δεν ασκήθηκε δίωξη στον οδηγό.

Πρέπει, ωστόσο, να ληφθεί υπόψιν ότι η εμπειρία του οδηγού στην οδήγηση περιοριζόταν στις τρεις εβδομάδες. Επίσης δεν υπήρχε νομοθεσία που να απαιτούσε κάποιο δίπλωμα οδήγησης, και ουδείς όριζε σε ποια μεριά του δρόμου θα έπρεπε να κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα.

Η Bridget Driscoll άφησε την τελευταία της πνοή στην άσφαλτο σε ηλικία 44 ετών, αλλά τότε η τοπική κοινωνία αντιμετώπισε το περιστατικό ως αστικό μύθο.

Μια ομάδα ιστορικών από το Κρίσταλ Πάλας επισημαίνει ότι εκείνη την εποχή στη συλλογική συνείδηση τα αυτοκίνητα έμοιαζαν σαν: «Σπάνια ζώα που κινούνται στους δρόμους. Και επομένως οι άνθρωποι πίστεψαν ότι ο θάνατος της γυναίκας αποτέλεσε μια καλοφτιαγμένη ιστορία».

Διαβάστε επίσης: