Ο «δρόμος» προς την εξοικονόμηση καυσίμου απαιτεί συγκεκριμένα βήματα από το οδηγό ενός αυτοκινήτου, η υπερβολή όμως μπορεί να προκαλέσει ζημιές αλλά και να μας βάλει σε κίνδυνο.

Αναμφίβολα ένα από τα κύρια κριτήρια αγοράς ενός καινούργιου αυτοκινήτου και στην ελληνική αγορά είναι η κατανάλωση καυσίμου του τον κινητήρα του, καθώς τα οφέλη που μπορεί να έχει μακροχρόνια στο πορτοφόλι του χρήστη είναι ιδιαίτερα σημαντικά.

Εκτός από το καύσιμο που καταναλώνει ο ίδιος ο κινητήρας ενός αυτοκινήτου, το επόμενο μεγάλο κεφάλαιο στην μείωση των καθημερινών εξόδων κίνησης είναι ο τρόπος που οδηγεί εκείνος που κάθεται πίσω από το τιμόνι, ο οποίος, εφόσον γίνει σωστά, μπορεί να αποφέρει επίσης σημαντική εξοικονόμηση.

Ωστόσο υπάρχουν και κάποιες κακές συνήθειες που υιοθετεί μια μερίδα οδηγών που φτάνουν την ανάγκη για μείωση στην κατανάλωση καυσίμου στα άκρα και μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους αλλά και να προκαλέσουν ζημιές στο αυτοκίνητο. Πάμε να δούμε μαζί τι πρέπει να αποφεύγουμε δια ροπάλου ώστε να μην γίνουν καταστροφικές οι πρακτικές που ακολουθούμε στην οικονομική οδήγηση.

Υπερβολικός αέρας στα ελαστικά

Η πίεση του αέρα στα ελαστικά του αυτοκινήτου παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην κατανάλωση καυσίμου, στα επίπεδα πρόσφυσης που προσφέρουν αλλά και στη διάρκεια ζωής τους. Η ρύθμιση του αέρα στο μέγιστο επιτρεπόμενο όριο από τον κατασκευαστή είναι η ενδεδειγμένη κίνησης για να πάρει κάποιος το μέγιστο στη μείωση της κατανάλωσης.

Παράλληλα, κάποιοι κατασκευαστές προτείνουν παράλληλα και λίγο υψηλότερες πιέσεις, τις οποίες και χαρακτηρίζουν ως «Eco», περιορίζοντας όμως για λόγους ασφάλειας την μέγιστη ταχύτητα κίνησης του αυτοκινήτου.

Στην προσπάθειά τους να εξοικονομήσουν καύσιμο πολλοί οδηγοί προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη συγκεκριμένη οδηγία βάζοντας ακόμη περισσότερο αέρα στα ελαστικά του αυτοκινήτου τους και από εκείνον που συνιστά ο κατασκευαστής. Αυτό όχι μόνο δεν ωφελεί το πορτοφόλι του οδηγού αλλά είναι και επικίνδυνο.

Η οικονομία δεν ωφελείται γιατί η παραπάνω από το ιδανικό πίεση μειώνει δραστικά τη διάρκεια ζωής του ελαστικού λόγω της έντονης ανομοιόμορφης φθοράς του πέλματός του και της αυξημένης θερμοκρασίας που αναπτύσσεται εξαιτίας της υπερβολικής πίεσης. Παράλληλα και με το ελαστικό να μην πατά στο οδόστρωμα όπως πρέπει αυξάνονται οι αποστάσεις ακινητοποίησης, ενώ δεν δουλεύει σωστά ούτε το ABS.

Οδήγηση με τον κινητήρα σβηστό

Τα περισσότερα αυτοκίνητα που κατασκευάστηκαν τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία φέρουν στον εξοπλισμό τους το γνωστό σύστημα Start & Stop, το οποίο έχει τη δυνατότητα να απενεργοποιεί τον κινητήρα όταν το αυτοκίνητο βρίσκεται σε στάση.

Τα πιο σύγχρονα από αυτά τα συστήματα μπορούν να το κάνουν και όταν το αυτοκίνητο κινείται με μικρή ταχύτητα και επιβραδύνει για να σταματήσει, ενώ υπάρχουν και πιο προηγμένα συστήματα που μπορούν να θέτουν εκτός λειτουργίας το μοτέρ εσωτερικής καύσης όταν το αυτοκίνητο κινείται με σταθερή ταχύτητα, χωρίς να χρειάζεται να επιταχύνει.

Αυτή ακριβώς τη συμπεριφορά είναι που προσπαθούν να αντιγράψουν κάτοχοι αυτοκινήτων παλιότερης τεχνολογίας σβήνοντας από τη μίζα τον κινητήρα τους τόσο σε στάση όσο ακόμη πιο επικίνδυνα εν κινήσει. Σε στάση αυτό που επιβαρύνεται είναι αναμφίβολα το μοτέρ της μίζας, η διάρκεια ζωής του οποίου μειώνεται καθώς δεν έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο.

Εν κινήσει μάλλον δεν χρειάζεται να πούμε πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η ενέργεια αφού με τον κινητήρα εκτός λειτουργίας δεν λειτουργούν σωστά ούτε τα φρένα αλλά ούτε και το υποβοηθούμενο σύστημα διεύθυνσης, ενώ τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί την έγκαιρη επανεκκίνηση του κινητήρα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Οδήγηση κοντά στο ρελαντί του κινητήρα

Η διατήρηση των στροφών του κινητήρα από το μισό και κάτω σε σχέση με το μέγιστο όριο περιστροφής του, σε συνδυασμό με ήπιο πάτημα του δεξιού πεντάλ στις επιταχύνσεις, μπορούν να λειτουργήσουν πολύ ευεργετικά και να γλιτώσουν στον χρήση δεκάδες ευρώ ετησίως.

Ωστόσο και αυτό το στιλ οικονομικής οδήγησης πρέπει να γίνεται με μέτρο καθώς οι υπερβολές μπορούν να οδηγήσουν σε ζημιές στα μηχανικά μέρη ή τα περιφερειακά του μοτέρ.

Αν λειτουργούμε τον κινητήρα διαρκώς κοντά στο ρελαντί και ζητάμε από αυτόν να επιταχύνει το αυτοκίνητο χωρίς να χρησιμοποιήσουμε το κιβώτιο, τότε αυξάνουμε την κατανάλωση αφού χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να φτάσουμε στην επιθυμητή ταχύτητα και την παραγωγή περισσότερου έργου από το μοτέρ.

Παράλληλα, ο κινητήρας παράγει περισσότερους κραδασμούς κατά τη λειτουργία του με αποτέλεσμα να προκαλεί αυξημένες φθορές σε περιφερειακά, όπως είναι για παράδειγμα οι βάσεις του. Επίσης, η οδήγηση για πολύ μεγάλα διαστήματα με τις στροφές του κινητήρα κοντά στο ρελαντί δεν είναι ότι καλύτερο για τα φίλτρα συγκράτησης μικροσωματιδίων, τα οποία πλέον έχουν παρουσία, εκτός από τα diesel και στα αυτοκίνητα με μοτέρ βενζίνης.

Η οδήγηση με μοτέρ κοντά στο ρελαντί, μπορεί επίσης να μας βάλει σε κίνδυνο ειδικά αν οδηγούμε στον αυτοκινητόδρομο, αφού αυτό σημαίνει ότι κινούμαστε με ασυνήθιστα χαμηλή ταχύτητα για το συγκεκριμένο «περιβάλλον» και με μεγάλη διαφορά ταχύτητα σε σχέση με τα υπόλοιπα οχήματα.