Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε αυτή την συνθήκη και πάντα ψάχνουμε να δούμε ποιος έχει προτεραιτότητα και ποιος όχι. Αλήθεια, τι ισχύει σε αυτή την περίπτωση;

Η Ελλάδα είναι ορεινή χώρα και αρκετές πόλεις και προάστια ειναι χτισμένα στους πρόποδες βουνών και λόφων. Όπως είναι λογικό, οι δρόμοι παίρνουν το ανάγλυφο του εδάφους, με αποτέλεσμα να έχουμε αρκετούς δρόμους με κλίση.

Τι κάνουμε όμως σε περίπτωση που διασταυρωθούμε με κάποιον άλλο οδηγό σε έναν δρόμο δύο κατευθύνσεων με κλίση; Πρώτα απ'όλα ισχύει ο νόμος της Φύσης. Ο μικρότερος σε όγκο κάνει τους απαραίτητους ελιγμούς για λόγους ευκολίας. Για παράδειγμα, δεν μπορεί ένα αυτοκίνητο της κατηγορίας των μίνι να περιμένει από ένα φορτηγό ή λεωφορείο να κάνει ελιγμούς σε έναν δρόμο με κλίση για να περάσει.

Πέρα όμως από την λογική, υπάρχει και ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας που αναφέρει στο Άρθρο 18 το τι πρέπει να συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση. Σε οδούς μεγάλης κλίσης, που η διέλευση των οχημάτων που έρχονται αντίθετα είναι αδύνατη ή δυσχερής, ο οδηγός του αυτοκινήτου που κατηφορίζει υποχρεούται να παραχωρήσει επαρκή χώρο για τη διέλευση του οχήματος που ανηφορίζει.

Αν το ένα από τα δύο οχήματα απαιτείται να κάνει όπισθεν, για να μπορέσει να περάσει το άλλο, τότε έχει προτεραιτότητα το πλήθος οχημάτων ανά κατεύθυνση, τα βαρέα οχήματα προς τα ελαφρά και τα λεωφορεία προς τα φορτηγά. Σε περίπτωση που και τα δυο οχήματα είναι της ίδιας κατηγορίας, υποχρεούται να οπισθοδρομήσει ο οδηγός του αυτοκινήτου που κατηφορίζει εκτός αν, λόγω των συνθηκών κυκλοφορίας, της διαμόρφωσης και κατάστασης της οδού και του μεταφερόμενου φορτίου, μπορεί πιο εύκολα να οπισθοδρομήσει ο οδηγός του αυτοκινήτου που ανεβαίνει.

Σε κάθε άλλη περίπτωση εκτός από τις αναφερόμενες πιο πάνω, υποχρεούται να οπισθοδρομήσει ο οδηγός του οχήματος που του επιτρέπουν οι κυκλοφοριακές συνθήκες. Τέλος, αυτός που παραβαίνει τις διατάξεις του συγκεκριμένου Άρθρου τιμωρείται με διοικητικό πρόστιμο 80 ευρώ.

Διαβάστε επίσης: