Η οδήγηση του αυτοκινήτου κατά τους φθινοπωρινούς μήνες εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους, με κυριότερο την απώλεια ελέγχου του αυτοκινήτου.

Συνοδευόμενο από τη σφοδρή κακοκαιρία «Daniel» που σφυροκοπά όλη τη χώρα, έκανε την εμφάνισή του το Φθινόπωρο. Δρόμοι σε πολλές περιοχές της χώρας έχουν μετατραπεί σε ποτάμια, με τους οδηγούς να αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα στις μετακινήσεις τους και να καλούνται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.

Αυτό, βέβαια, που αγνοούν πολλοί είναι ότι μεγάλος κίνδυνος ενέχει όχι μόνο κατά τη διάρκεια των σφοδρών βροχοπτώσεων, αλλά και με το πέρας αυτών. Ειδικότερα, ακόμα και αν «καθαρίσει» γρήγορα ο ουρανός, ο δρόμος αργεί να στεγνώσει, πολλώ δε μάλλον σε κάποια σημεία της ασφάλτου όπου έχουν συγκεντρωθεί νερά.

Υπό αυτές τις συνθήκες κάθε οδηγός πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και να έχει διαρκώς εστιασμένη την προσοχή του στον δρόμο, μιας και καραδοκεί η μεγαλύτερη παγίδα του φθινοπώρου.

Πρόκειται για τον «υγρό πάγο», δηλαδή το λεπτό στρώμα νερού που ενδέχεται να συγκεντρωθεί ανάμεσα στο ελαστικό και τον δρόμο, και είναι υπεύθυνο για το φαινόμενο της υδρολίσθησης. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Η υδρολίσθηση

Για να καταλάβουμε τι εστί υδρολίσθηση, πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε κάποια βασικά για τα ελαστικά του αυτοκινήτου μας. Κάθε ελαστικό - το οποίο είναι το μοναδικό σημείο επαφής του αυτοκινήτου με το δρόμο – έχει αυλακώσεις οι οποίες απομακρύνουν το νερό που υπάρχει μεταξύ πέλματος και οδοστρώματος, ώστε να εξασφαλίζεται η πρόσφυση.

Εφόσον, όμως, η ταχύτητα του αυτοκινήτου, σε συνδυασμό με την ποσότητα του νερού υπερβεί τις «αποχετευτικές» δυνατότητες του ελαστικού, τότε παρεμβάλλεται ένα λεπτό στρώμα νερού ανάμεσα στο ελαστικό και το δρόμο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να γλιστράει με μηδενική πρόσφυση, και ο έλεγχος του αυτοκινήτου καθίσταται πραγματικά αδύνατος.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο που μπορεί να βάλει δύσκολα ακόμα και στον πιο άρτια καταρτισμένο οδηγό, μιας και είναι αδύνατο να προβλεφθεί η εμφάνισή του.

Τι πρέπει να κάνω

Το πρώτο και βασικότερο είναι να διατηρούμε τα διατηρούμε τα ελαστικά μας σε καλή κατάσταση, φροντίζοντας παράλληλα για τις σωστές πιέσεις. Αν τα ελαστικά έχουν φθαρμένο πέλμα, ή είναι ηλικίας άνω των 3 ετών, τότε τα αντικαθιστούμε άμεσα, μιας και αδυνατούν να απομακρύνουν με αποτελεσματικότητα ακόμα και τη μικρότερη συγκέντρωση του νερού.

Επίσης, φροντίζουμε να μετακινούμαστε κυρίως κατά τη διάρκεια της ημέρας, όπου υπάρχει καλύτερη ορατότητα του δρόμου.

Παράλληλα, αποφεύγουμε να περνάμε με το αυτοκίνητό μας από τα σημεία όπου έχει συγκεντρωθεί νερό και οδηγούμε σε τμήματα του δρόμου τα οποία έχουν «στεγνώσει» από τα ελαστικά των προπορευόμενων οχημάτων.

Καθοριστικό ρόλο, φυσικά, διαδραματίζει και η ταχύτητα που κινούμαστε. Σε βρεγμένο δρόμο ή οδόστρωμα που δεν έχει στεγνώσει τελείως, πρέπει να κινούμαστε πιο αργά.

Σε περίπτωση, τέλος, που αντιληφθούμε ότι έχουμε πιαστεί στις «δαγκάνες» της υδρολίσθησης, τότε πρέπει να αφήσουμε απαλά το γκάζι, μέχρι να επανέλθει η πρόσφυση.

Διαβάστε επίσης: