Η υποστροφή που μπορεί να παρουσιάσει ένα αυτοκίνητο είναι κάτι που μπορεί και να μην είμαστε σε θέση να αποφύγουμε, αλλά θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε.

Υποστροφή είναι το φαινόμενο κατά το οποίο οι εμπρός τροχοί ενός αυτοκινήτου χάνουν την πρόσφυσή τους σε μια στροφή του δρόμου. Ως συνέπεια της απώλειας πρόσφυσης των εμπρός τροχών, ο οδηγός νιώθει να χάνει τον έλεγχο της διεύθυνσης του αυτοκινήτου, το οποίο ανοίγει την τροχιά του και να πηγαίνει ευθεία προς την εξωτερική μεριά της στροφής, αλλού δηλαδή σε σχέση με την επιθυμητή κατεύθυνση.

Παράλληλα, ο οδηγός αισθάνεται το τιμόνι ελαφρύτερο από το συνηθισμένο αλλά και «αποκομμένο» από τους εμπρός τροχούς αφού και να το στρίψει παραπάνω, το εμπρός μέρος του αυτοκινήτου δεν θα ακολουθεί τις εντολές του «κατά γράμμα».

Ανεξάρτητα αν η κίνηση φτάνει στους εμπρός, τους πίσω ή και τους τέσσερεις τροχούς, ανεξάρτητα και από την αρχιτεκτονική του πλαισίου (κινητήρας τοποθετημένος εμπρός, πίσω ή στο κέντρο) όλα τα αυτοκίνητα μπορεί να παρουσιάσουν υποστροφή καθώς αυτή εξαρτάται από την ταχύτητα με την οποία ο οδηγός τους επιλέγει να μπει σε μια στροφή.

Αν η ταχύτητα εισόδου σε μια στροφή -σταθερής ακτίνας- είναι παραπάνω από εκείνη που μπορούν να διαχειριστούν οι εμπρός τροχοί με την πρόσφυση που «διαθέτουν» τότε το αυτοκίνητο θα υποστρέψει, όποιο και αν είναι αυτό.

Υποστροφή μπορεί να προκληθεί από τον οδηγό και «τεχνητά» αν αυτός στρίψει το τιμόνι πολύ απότομα σε σχέση με την ταχύτητα που κινείται ή φρενάρει πολύ δυνατά χωρίς ABS, μπλοκάρει τους τροχούς και προσπαθήσει να στρίψει έτσι. Τέλος υποστροφή μπορεί να προκληθεί επίσης τεχνητά, ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας στροφής -σταθερής ακτίνας-, αν ο οδηγός πατήσει φρένο ή γκάζι και κινείται ήδη στο όριο τις πρόσφυσης των εμπρός τροχών.

Η υποστροφή μπορεί να αντιμετωπιστεί αρχικά με την πρόληψη από την πλευρά του οδηγού. Αυτό σημαίνει ότι είναι στην κρίση αυτού που βρίσκεται πίσω από τιμόνι να εισέλθει σε μια στροφή του δρόμου με ταχύτητα που δεν είναι ικανή να σπάσει την πρόσφυση των εμπρός τροχών. Μαζί με τον έλεγχο της ταχύτητας θα «βοηθήσει» και ο τρόπος που στρίβουμε το τιμόνι αφού όσο πιο στρωτά το κάνουμε (όχι απότομες κινήσεις δηλαδή), τόσο το καλύτερο.

Το παραπάνω ισχύει και για το φρενάρισμα. Πριν φτάσουμε σε μια στροφή φροντίζουμε να έχουμε μειώσει την ταχύτητα μας όσο κινούμαστε ακόμη σε ευθεία γραμμή. Φροντίζουμε επίσης να απελευθερώσουμε το μεσαίο πεντάλ προοδευτικά και όχι απότομα και να επανέλθουμε στο πεντάλ του γκαζιού προοδευτικά.

Στην περίπτωση που ακόμη και αν έχουμε εφαρμόσει όλα τα παραπάνω και για κάποιο λόγο το αυτοκίνητο μάς υποστρέψει κατά τη διάρκεια μιας στροφής -για παράδειγμα αλλαγή στην πρόσφυση που προσφέρει η άσφαλτος- τότε αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να πάρουμε το πόδι μας από το γκάζι μέχρι να νιώσουμε ότι το εμπρός μέρος αρχίζει να πηγαίνει πάλι προς την επιθυμητή κατεύθυνση οπότε και αρχίζουμε να πατάμε ξανά προοδευτικά το πεντάλ του γκαζιού.

Φυσικά το κύριο βάρος της αντιμετώπισης της υποστροφής θα αναλάβει το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου δυναμικής ευστάθειας του αυτοκινήτου μας, το γνωστό σε όλους ESP, το οποίο και πρέπει να έχουμε πάντα ενεργοποιημένο όταν κινούμαστε σε δημόσιο δρόμο.

Δείτε επίσης