Θέλοντας να αποτελέσει το αντίπαλο δέος για τους Ευρωπαίους και όχι μόνο, η πολλά υποσχόμενη Marussia, ήταν ο πρώτος Ρώσος κατασκευαστής supercar στην ιστορία των τεσσάρων τροχών.
Ο Nikolai Fomenko, ένας Ρώσος μουσικός, ηθοποιός, παρουσιαστής και αγωνιζόμενος είναι ο άνθρωπος που ονειρεύονταν να γίνει μια μέρα ο Enzo Ferrari της Ρωσίας. Ένα όνειρο που κατάφερε τελικά να το πραγματοποιήσει με τη δημιουργία της Marussia.
Η Marussia ξάφνιασε ευχάριστα τον κόσμο των τεσσάρων τροχών το 2007, όταν και ιδρύθηκε από τον Fomenko -σε συνεργασία με τον επιχειρηματία Efim Ostrovsky- που είχε μεγάλες βλέψεις για την μετέπειτα εξέλιξη της.
BUY NOW
Ο Ρώσος ήθελε να χτυπήσει στα ίσια κατασκευαστές όπως είναι οι Ferrari και Lamborghini, στον εμπορικό αλλά και στον αγωνιστικό στίβο, ερχόμενος από μια χώρα που, ακόμη και σήμερα, είναι γνωστή κυρίως για τα προσιτά Lada και μέχρι τότε δεν είχε κανένα «ειδικό βάρος» στην κατηγορία των supercars.
Δύο χρόνια αργότερα η Marussia δήλωσε παρούσα και στη Formula 1, αρχικά ως συνέταιρος της Virgin Racing που έκανε το αγωνιστικό της ντεμπούτο στο κορυφαίο πρωτάθλημα ταχύτητας των τεσσάρων τροχών το 2010. Η ρώσικη εταιρεία έγινε ευρύτερα γνωστή στο παγκόσμιο κοινό το 2011, όταν αγόρασε μερίδιο στην ομάδα μετονομάζοντας τη σε Marussia Virgin Racing, ενώ στο τέλος της χρονιάς πήρε την ονομασία Marussia F1 Team, ως η πρώτη ρώσικη ομάδα στην Formula 1, με την αποχώρηση της Virgin. Η εμπλοκή της μεταξύ 2012-2014 στην F1 φαίνεται πως ήταν τελικά το μοιραίο λάθος για τη Marussia...
Σε πρωτότυπη μορφή, η ρώσικη εταιρεία παρουσίασε το πρώτο της supercar B1, το 2008. Η βασική έκδοση του B1 ήταν διαθέσιμη με έναν V6 ατμοσφαιρικό κινητήρα που είχε εξελιχθεί από την Cosworth και απέδιδε 305 ίππους. Ακολουθούσαν δύο διαφορετικές υπερτροφοδοτούμενες εκδόσεις ενός διαφορετικού και μικρότερης χωρητικότητας V6 (2,8 λίτρα), με ισχύ στους 360 και 420 ίππους αντίστοιχα.
Με στόχο τις Ferrati 458 Italia και Lamborghini Gallardo της εποχής, το βάρος του κεντρομήχανου B1 περιοριζόταν στα περίπου 1.100 κιλά χάρη στην χρήση αλουμινίου για το μονοκόκ πλαίσιο τύπου «μπανιέρα», ενώ τα πάνελ του αμαξώματος κατασκευάζονταν από ανθρακονήματα. Το κιβώτιο ήταν αυτοματοποιημένο έξι σχέσεων και η κίνηση έφτανε στους πίσω τροχούς, ενώ ανταγωνιστική ήταν και η τιμή για τα δεδομένα της κατηγορίας που ξεκινούσε περίπου από τα 130.000 ευρώ.
Το αρχικό πλάνο για το Marussia B1 ήταν να κατασκευάζεται επί ρωσικού εδάφους στο εργοστάσιο της Zil. Ωστόσο, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει η ρώσικη εταιρεία στη μεγάλη όπως ανακοίνωνε τότε ζήτηση (σκόπευε να κατασκευάσει σχεδόν 3.000 αυτοκίνητα), έκανε συμφωνία με την Valmet Automotive για να μεταφερθεί η παραγωγή στην Φινλανδία.
Σύντομα ακολούθησε και το B2, η εξέλιξη που επί της ουσίας διέφερε από το πρώτο μόνο στη αρκετά σχεδίαση του αμαξώματος, επίσης από ανθρακονήματα.
Ένα από τα πράγματα που έκαναν το B2 Να ξεχωρίζει ήταν το ρώσικης σύλληψης και σχεδίασης multimedia σύστημα, το οποίο παρουσιαζόταν ως ιδιαίτερα σύγχρονο για την εποχή του καθώς ενσωμάτωνε blkuetooth, WiFi, σύστημα πλοήγησης GPS αλλά και Glonass, συνδεσιμότητα 4G, ακόμη και τη δυνατότητα προβολής τηλεόρασης. Παράλληλα είχε τη δυνατότητα να εσνωματώνει έως και 12 κάμερες, με τη βασική του διαμόρφωση να ξεκινάει από τις πέντεμ, έφερε σκληρό δίσκο 320 GB, ενώ την απαραίτητη "ισχύ" για να διαχειρίζεται όλα τα παραπάνω απρόσκοπτα την παρείχε ένας 4πύρηνος επεξεργαστής.
Η συμμετοχή της Marrusia στην Formula 1 άδειασε τα ταμεία της εταιρείας και τη γέμισε χρέη που ανέρχονταν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Τα χρέη σε συνδυασμό με την καθυστέρηση στην παραγωγή του μοντέλου της ήταν τα δύο γεγονότα που έβαλαν τελικά την ταφόπλακα της Marussia, με την εταιρεία να δηλώνει επίσημα χρεοκοπία το 2014 και να αποσύρεται και από την F1.
Άγνωστος παραμένει ακόμη και σήμερα ο αριθμός των supercars που κατάφερε να κατασκευάσει η Marussia στη σύντομη εμπορική της σταδιοδρομία, ο οποίος είναι σαφώς μικρότερος από τα μεγαλεπίβολα του Fomenko, ο οποίος έκανε τότε λόγο ακόμη και για ξεπούλημα της παραγωγής πριν ακόμη κατασκευαστεί το πρώτο μοντέλο παραγωγής. Πηγές αναφέρουν ότι τελικά κατασκευάστηκαν συνολικά μόλις τριάντα B1 και Β2, ενώ άλλες κάνουν λόγο ότι και τα 500 B2 που είχαν προγραμματιστεί πωλήθηκαν, χωρίς όμως να γίνεται λόγος για παράδοση. Γεγονός είναι πάντως ότι τα μόνα Marussia που έχουν πωληθεί κατά καιρούς ως μεταχειρισμένα ήταν πρωτότυπα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η εταιρεία είχε στα σκαριά και ένα SUV πριν από την χρεοκοπία της.
