Με δεδομένη τη συνεχή αύξηση της δημοτικότητας για ηλεκτρικά ποδήλατα, είναι απαραίτητο να εξελιχθούν οι κατάλληλες τεχνολογίες που θα υψώσουν ασπίδα προστασίας στους ποδηλάτες.

Όλο και περισσότερο έδαφος κερδίζουν τα οχήματα μικροκινητικότητας τα οποία αποτελούν το κατεξοχήν μέσο προκειμένου να μειωθεί η κυκλοφοριακή συμφόρηση, να μετριαστεί η περιβαλλοντική ρύπανση και να γίνουν οι πόλεις πιο φιλικές στον πολίτη.

Ένα από τα οχήματα μικροκινητικότητας που μπορεί να συνδράμει καθοριστικά στην επίτευξη των παραπάνω στόχων είναι και το ποδήλατο (συμβατικό και ηλεκτρικό), η χρήση του οποίου έχει αρχίσει να αυξάνεται με εκθετικούς ρυθμούς.

Με δεδομένη την αύξηση της δημοφιλίας των ποδηλάτων, τα κράτη-μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας, έχουν σχηματίσει σαφή νομοθετικά πλαίσια μέσω των οποίων αποσκοπείται η ομαλή συνύπαρξη των αναβατών με τους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου.

Από την άλλη, και σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα, δεν έχουν εξελιχθεί στον αναγκαίο βαθμό οι τεχνολογίες που θα μπορούσαν να «θωρακίσουν» τους αναβάτες, μέσω της αποτροπής πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων.

Ο Γιώργος Καπουσίζης, υποψήφιος διδάκτορας στο πανεπιστήμιο του Τβέντε της Ολλανδίας, έχει εντοπίσει αυτό το «έλλειμμα» συστημάτων και προτείνει την υιοθέτηση καινοτόμων τεχνολογιών που θα μπορούσαν να καταστήσουν τα ποδήλατα ασφαλέστερα.

Όπως επισημαίνει, μέχρι σήμερα τεχνολογίες στα ποδήλατα επικεντρώνονταν στο ξεκλείδωμα/κλείδωμα των κοινόχρηστων/διαμοιραζόμενων ποδηλάτων και στον εντοπισμό της θέσης στάθμευσης αυτών με βάση την τοποθεσία τους μέσω GPS.

Ωστόσο, νέα συστήματα στα ποδήλατα -ιδιαίτερα στα ηλεκτρικά ποδήλατα διότι μπορεί να γίνει χρήση της μπαταρίας- μπορούν χρησιμοποιηθούν ώστε να αυξηθεί η ασφάλεια των ποδηλατιστών. Ο ίδιος προτείνει τα παρακάτω επίπεδα τεχνολογίας για ποδήλατα με βάση τη λειτουργικότητά τους.

Επίπεδο 1: περιλαμβάνει συστήματα που ανιχνεύουν ατυχήματα και στέλνουν ειδοποιήσεις έκτακτης ανάγκης, καθώς και συστήματα έξυπνης πλοήγησης (Navigation), λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές συνθήκες, την κίνηση και την ηλικία του χρήστη. Αυτά τα συστήματα ανιχνεύουν ατυχήματα, και με τη χρήση GPS για την εύρεση της θέσης του ποδηλάτου και τηλεπικοινωνίες μπορούν να ειδοποιούν τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ώστε να μεταβούν γρήγορα στο σημείο του ατυχήματος.

Επίπεδο 2: περιλαμβάνει συστήματα που μπορούν να ανιχνεύουν εμπόδια και άλλα οχήματα ώστε να προειδοποιούν τους ποδηλάτες για να αποφύγουν μια σύγκρουση. Για παράδειγμα, έχουν ήδη αναπτυχθεί συστήματα για την ανίχνευση οχημάτων στο πίσω μέρος του ποδηλάτου χρησιμοποιώντας αισθητήρες λέιζερ και ραντάρ.

Το Επίπεδο 3: περιλαμβάνει υποβοηθούμενη ποδηλασία, συστήματα δηλαδή όπως cruise control και αυτόματη ρύθμιση ταχύτητας κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, για παράδειγμα, τη μείωση της ταχύτητας σε κρίσιμες τοποθεσίες. Έχει ήδη αναπτυχθεί ένα σύστημα υποβοήθησης που είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τη σωματική κούραση του ποδηλάτη και παρέχει στον ποδηλάτη την απαραίτητη υποβοήθηση βάσει της φυσικής κατάστασης αλλά και της τοπολογίας του δρόμου (ανηφόρες, κλπ.).

Το Επίπεδο 4: αποτελείται από υψηλής τεχνολογίας συστήματα τηλεπικοινωνιών που επιτρέπουν τα ποδήλατα να «επικοινωνούν» με άλλα οχήματα αλλά και με τα φανάρια ώστε να γνωρίζουν τις θέσεις άλλων οχημάτων και τα οι ποδηλάτες να λαμβάνουν πράσινο. Έπειτα οι ποδηλάτες μπορούν να λαμβάνουν ειδοποιήσεις από το ποδήλατο.

Επίπεδο 5: περιλαμβάνει ένα «οικοσύστημα παρέμβασης» όπου οι αρχές κυκλοφορίας μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά των χρηστών με βάση δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, για παράδειγμα ελέγχοντας έξυπνα ποδήλατα για την επίτευξη συγκεκριμένων κοινωνικών στόχων. Αυτό περιλαμβάνει geofencing για την αποτροπή οδήγησης ηλεκτρονικών ποδηλάτων και ηλεκτρονικών σκούτερ σε συγκεκριμένους δρόμους και περιορισμού της μέγιστης ταχύτητας σε ορισμένες περιοχές.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα περισσότερα από τα συστήματα που αναλύθηκαν έχουν δοκιμαστεί μέσω προσομοιώσεων και δεν έχουν ακόμη δοκιμαστεί εκτενώς σε δοκιμές πεδίου. Επιπλέον, οι λίγες υπάρχουσες δοκιμές πεδίου πραγματοποιήθηκαν σε μη αστικό περιβάλλον, όπου οι κίνδυνοι είναι μικρότεροι. Επιπλέον, σημειώνεται ότι πολλά συστήματα χρησιμοποιούν τα smartphones και το ερώτημα είναι αν είναι συνετό να χρησιμοποιείται ως το κύριο και μοναδικό μέσο για την αύξηση της ασφάλειας των ποδηλατών.

Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πρακτική εφαρμογή των συστημάτων μέχρι στιγμής δεν υπερβαίνει το Επίπεδο 2 και ότι υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και δοκιμές σε πραγματικές συνθήκες για να ληφθούν συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με τον αντίκτυπό τους στην ασφάλεια των ποδηλατών.

Σε αυτή τη προσπάθεια για την αύξηση της ασφάλειας στα ποδήλατα έχει δημιουργηθεί ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με νέα συστήματα στα ποδήλατα τα οποία μπορούν να αυξήσουν την ασφάλεια. Μέσα από αυτό το ερωτηματολόγιο γίνεται μια προσπάθεια να βρεθούν οι τεχνολογίες που θα έκαναν τα ποδήλατα ασφαλέστερα, βοηθώντας ένα χρήστη ποδηλάτου μην να εμπλακεί σε ατύχημα χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες και πιο αποδοτικά ενεργοποιώντας την επικοινωνία μεταξύ φαναριών και ποδηλάτου, ώστε τα ποδήλατα να έχουν πράσινο.

Στο παρακάτω link μπορείτε να λάβετε μέρος στο ερωτηματολόγιο https://bikesurvey.utwente.nl