Κι όμως υπήρξε μία και μοναδική εργοστασιακή BMW Μ3 Compact (Ε36) που δεν είναι ποτέ το φως της παραγωγής.

Πολύ πριν τα μικρομεσαία μοντέλα αποκτήσουν εκδόσεις με μοτέρ που έφταναν και ξεπερνούσαν τους 200 ίππους, υπήρξε ένα μοντέλο φτιαγμένο από μια ομάδα "ανήσυχων" μηχανικών της BMW, το οποίο καταφέρνει να εντυπωσιάζει με τις προδιαγραφές του ακόμη και σήμερα. Ήταν η M3 Compact E36, την οποία και ξαναθυμόμαστε.

Το μοτέρ της BMW M3 (S50B32) εκείνης της εποχής μεταφέρθηκε αυτούσιο κάτω από το καπό της Compact 3άρας 1ης γενιάς που το καλωσόρισε χωρίς προβλήματα: ο χώρος για τον κινητήρα δεν είχε διαφορές έναντι των στάνταρ εκδόσεων της Σειράς 3. Οι Βαυαροί αναφέρουν ότι κατά τις δοκιμές διαπίστωσαν πως οι 321 ίπποι ήταν μάλλον υπερβολικοί για ένα αυτοκίνητο που ήταν πιο κοντό και ζύγιζε και 150 κιλά λιγότερα σε σχέση νε την κανονική M3, τα περισσότερα εκ των οποίων έλειπαν από τον πίσω άξονα. Το βάρος βρισκόταν στα 1.300 κιλά.

Να σημειωθεί πως το μεταξόνιο ήταν πανομοιότυπο με της κανονικής 3άρας της εποχής παρά τα 230 χλστ. που έλειπαν από το πίσω μέρος.

Η ομάδα των μηχανικών του τμήματος M δεν έμεινε μόνο στην τοποθέτηση του εν σειρά 6κύλινδρου και φρόντισε και για τις απαιτήσεις των δοκιμαστών του project. Τα στάνταρ καθίσματα έδωσαν τη θέση τους σε δύο αγωνιστικού τύπου, κατασκευασμένα από ανθρακονήματα, ενώ το τιμόνι, ο επιλογέας του μηχανικού κιβωτίου αλλά και το χειρόφρενο ντύθηκαν με alcantara. Όλα απαραίτητα αφού οι Βαυαροί αναφέρουν πως οι μαζεμένες διαστάσεις και το χαμηλό βάρος έδειξαν αμέσως στους δοκιμαστές πως η M3 Compact δεν ήταν ένα εύκολο για τον μέσο οδηγό αυτοκίνητο.

Η κοντή M3 δεν μπήκε τελικά ποτέ στην παραγωγή, και τα μόνα παραδείγματα που κυκλοφόρησαν στους δρόμους ήταν μετατροπές. Σύμφωνα με την BMW ,η M3 Compact, αν και ήταν μπροστά από την εποχή της, δημιουργήθηκε ως μια άσκηση που προκαλούσε τα όρια του τεχνικά δυνατού και αποτέλεσε τον προπομπό Σειρά 1 Coupe M και M2.