Η αμερικανική γερουσία ενδέχεται να επιβάλλει στις αυτοκινητοβιομηχανίες τη χρήση της τεχνολογίας ανίχνευσης μέθης του οδηγού, η οποία θα απαγορεύει την εκκίνηση του κινητήρα σε περίπτωση κατανάλωσης αλκοόλ.

Παρότι, όμως, η τεχνολογία αυτή δείχνει ευεργετική, ικανή να σώσει χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο, ανιχνεύοντας αν κάποιος δεν είναι σε θέση να οδηγήσει ή ακόμα και τα επίπεδα του αλκοόλ στο αίμα του, γεννά και ορισμένα ηθικής φύσεως ζητήματα - όπως το ερώτημα ποιος θα έχει πρόσβαση στα δεδομένα.

Η πρώτη ολοκληρωμένη τεχνολογία ανίχνευσης της μέθης του οδηγού αναμένεται να πάρει έγκριση στην Αμερική αργότερα φέτος. Θα έχει τη δυνατότητα να διαπιστώνει αν το επίπεδο αλκοόλ στο αίμα του είναι άνω του 0,08 τοις εκατό, που είναι το ανώτατο επιτρεπτό όριο σχεδόν σε όλες τις Πολιτείες της χώρας, και κατά συνέπεια να ακινητοποιεί το αυτοκίνητο.

Συγκεκριμένα, η τεχνολογία αυτή -που χρηματοδοτήθηκε εν μέρει και από την αμερικανική κυβέρνηση- θα μπορεί να ανιχνεύει και να αναλύει τα επίπεδα αλκοόλ που βρίσκονται στον αέρα γύρω από τον οδηγό, ή να έχει έναν αισθητήρα στο κουμπί εκκίνησης του κινητήρα ή αντίστοιχους σένσορες στο τιμόνι, λαμβάνοντας το απαραίτητο δείγμα από τα χέρια του οδηγού.

Ο αμερικανικός φορέας ασφάλειας αυτοκινητοδρόμων NHTSA (National Highway Traffic Safety Administration) προειδοποιεί ότι το σύστημα ανίχνευσης της μέθης πρέπει να είναι ακριβές, να μην μπορεί να παρακαμφθεί και να μην ενοχλεί τον νηφάλιο οδηγό.

Με δεδομένο ότι ο NHTSA υπολογίζει ότι στις ΗΠΑ χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο 10 χιλιάδες άνθρωποι λόγω της οδήγησης υπό την επήρρεια μέθης (ένας κάθε 52 λεπτά) και συλλαμβάνονται ένα εκατομμύριο μεθυσμένοι οδηγοί, η αμερικανική γερουσία δεν αποκλείεται να ψηφίζει το νόμο υποχρεωτικής χρήσης της τεχνολογίας ανίχνευσης μέθης από τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Οι τελευταίες, σε αυτή την περίπτωση, θα έχουν περιθώριο τριών ετών για να ανταποκριθούν, μετά την επίσημη ενημέρωση που θα λάβουν από το αντίστοιχο υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ.

Παρόλα αυτά, ο γενικός γραμματείας Μεταφορών της χώρας μπορεί να επεκτείνει τον ορίζοντα εφαρμογής του Νόμου μέχρι και σε βάθος δεκαετίας, αν κρίνει ότι υπάρχουν σαφείς λόγοι. Για παράδειγμα, τη δεκαετία του 1970 είχε επιβληθεί ένα σύστημα που δεν επέτρεπε την εκκίνηση του κινητήρα αν δεν ήταν κουμπωμένη στην πόρπη η ζώνη του οδηγού - αλλά το σύστημα ήταν ενίοτε δυσλειτουργικό, απαγορεύοντας τη χρήση του αυτοκινήτου ακόμα και με κουμπωμένη ζώνη.

Κατά συνέπεια, το κέντρο έρευνας αυτοκινητικής τεχνολογίας των ΗΠΑ αναφέρει ότι η πρόκληση για τις αυτοκινητοβιομηχανίες θα είναι να βρουν ένα αποδοτικό, αξιόπιστο αλλά και όχι δαπανηρό σύστημα ανίχνευσης της μέθης του οδηγού, για να το τοποθετούν σε εκατομμύρια νέα αυτοκίνητα. «Δεν πιστεύω ότι θα είναι τόσο εύκολο όσο πιστεύει ο κόσμος» είπε ο διευθύντρια του κέντρου, Carla Bailo, «διότι οι άνθρωποι θα προσπαθούν να το παρακάμπτουν».

Αλλά και πέραν της αξιοπιστίας και αποδοτικότητας του συστήματος, θα πρέπει πρώτα να πεισθεί η αμερικανική κοινωνία, αλλά και η Αμερικανική Ένωση Κοινωνικών Δικαιωμάτων -η οποία αυτή τη στιγμή εξετάζει την εν λόγω τεχνολογία- ότι δεν παραβιάζονται ηθικοί κανόνες, όπως της προστασίας των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Να διασφαλιστεί, πιο συγκεκριμένα, ότι τα δεδομένα αυτά δεν θα καταλήγουν στα χέρια των αρχών ή των ασφαλιστικών εταιρειών.

Σύμφωνα με τον καθηγητή τεχνολογίας και κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Stony Brook, Wolf Schafer, «πρόκειται για ένα πολιτικό ζήτημα με ηθικές προεκτάσεις. Πολλοί αποδέχονται ότι κάποιος δεν πρέπει να οδηγεί μεθυσμένος, και αν το κάνει ότι είναι παραβάτης. Αλλά, σε αυτή την περίπτωση, το αυτοκίνητο γίνεται ο επόπτης της συμπεριφοράς σου. Και αν αυτή αναφέρεται στις αρχές, τότε υπάρχουν σοβαρά προβλήματα. Τα ζητήματα ιδιωτικότητας είναι υπαρκτά, διότι οι αισθητήρες συλλέγουν δεδομένα, και το τι γίνεται με τα δεδομένα αυτά είναι ένα ερώτημα που πλανάται γύρω από τα πάντα - όχι μόνο από τα αυτοκίνητα», κατέληξε ο Schafer.

Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη εξίσωση -νομικά, ηθικά και τεχνολογικά-, αλλά οι δεκάδες χιλιάδες χαμένες ζωές, οι σοβαροί τραυματισμοί και οι αναπηρίες που προκύπτουν από την οδήγηση υπό την επήρρεια μέθης αξίζουν ένα μικρό ποσοστό της προσοχής και της τεράστιας επένδυσης των αυτοκινητοβιομηχανιών, και των νομικών τους τμημάτων, στις τεχνολογίες αυτόνομης οδήγησης.

Και, όπως είπε και η εκπρόσωπος του φορέα Madd στις ΗΠΑ («μητέρες εναντίον της οδήγησης υπό την επήρρεια μέθης»), Stephanie Manning, «αν έχουμε τη θεραπεία, γιατί να μην τη χρησιμοποιούμε; Η αυτοκινητβιομηχανία έχει την τεχνολογία που αναγνωρίζει πώς δείχνει και τι κάνει ένας μεθυσμένος οδηγός. Η τεχνολογία που υποστηρίζουμε είναι αυτή που σταματά όσους δεν είναι σε θέση να οδηγήσουν από το να χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητά τους ως όπλα στους δρόμους».