Το φαινόμενο της πρωινής υγρασίας κατά τη διάρκεια των φθινοπωρινών και των χειμερινών μηνών μόνο αθώο δεν είναι, απαιτώντας να πάρουμε τα μέτρα μας αν δεν θέλουμε να βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.

Κατά τη διάρκεια των φθινοπωρινών και των χειμερινών μηνών, τα αυτοκίνητα που σταθμεύουν σε εξωτερικούς χώρους εκτίθενται σε ένα ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο, το οποίο αν και φαινομενικά δείχνει αθώο στην πράξη μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνο αν το αγνοήσουμε.

Ο λόγος για την πρωινή υγρασία, η οποία «κάθεται» πάνω στις επιφάνειες του αυτοκινήτου μέχρι η αύξηση της θερμοκρασίας να την… εξαφανίσει. Προφανώς αν το φαινόμενο είναι μεμονωμένο, η πιθανότητα φθοράς του αυτοκινήτου είναι χαμηλή, τι μπορεί να συμβεί ωστόσο στην περίπτωση που επαναλαμβάνεται;

Ας ξεκινήσουμε από την κοινή παραδοχή ότι η υγρασία, απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται αποτελεί έναν από τους… προαιώνιους εχθρούς του αυτοκινήτου και των μεταλλικών του επιφανειών.

Το στοιχείο του νερού, έστω και με τη μορφή της πρωινής υγρασίας, προκαλεί ή επιταχύνει τη διάβρωση, ακόμα και σε σημεία που δεν μπορεί να φανταστεί κανείς.

Σίγουρα πιο ευάλωτα στη φθορά και στη διάβρωση είναι οι μεταλλικές επιφάνειες που δεν έχουν δεχθεί κάποια αντιδιαβρωτική προστασία. Ακόμα, λοιπόν, και το παραμικρό χτύπημα ή ένα ανεπαίσθητο σκάσιμο στο χρώμα θα μπορούσε υπό συνθήκες να αποτελέσει την αρχή του κακού.

Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που θα πρέπει να κάνουμε είναι να εξασφαλίσουμε ότι οι μεταλλικές επιφάνειες του αμαξώματος δεν παρουσιάζουν ατέλειες που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε σκουριά.

Η έντονη υγρασία, ωστόσο, μπορεί να επιταχύνει και τη φθορά του χρώματος στο αμάξωμα, ειδικά σε αυτοκίνητα μιας κατασκευαστικής ηλικίας, όπου το προστατευτικό βερνίκι έχει αρχίσει να υποχωρεί.

Η υγρασία, η συγκέντρωση αλάτων και ρύπων από την ατμόσφαιρα καθώς και η υπεριώδης ακτινοβολία, αποτελούν ένα εξαιρετικά επικίνδυνο κοκτέιλ παραγόντων που μπορούν να αποβούν μοιραία για το χρώμα του αμαξώματος.

Στην προκειμένη περίπτωση, η συχνή φροντίδα του αυτοκινήτου και η χρήση προϊόντων που ενισχύουν την άμυνα του χρώματος στο αμάξωμα μπορεί να αποτρέψει την επιτάχυνση της φθοράς.

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι και η χρήση καλύμματος -της γνωστής σε όλους κουκούλα- ωστόσο αν και εφόσον η υγρασία διαπεράσει την επιφάνεια του συνθετικού υφάσματος και εγκλωβιστεί ενδέχεται να προκαλέσει ανάλογη φθορά.

Μια ακόμα λεπτομέρεια που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι οι αθέατες υδρορροές που διαθέτουν τα περισσότερα αυτοκίνητα ώστε να μην λιμνάζει το νερό που θα πέσει στις επιφάνειές τους. Εκεί συνήθως συγκεντρώνονται ρύποι, οι οποίοι με το πέρασμα του καιρού φράζουν την έξοδο του νερού και συγκρατούν υγρασία προκαλώντας σε ορισμένες περιπτώσεις διάβρωση.

Ο ενδελεχής καθαρισμός του αυτοκινήτου, λοιπόν, μπορεί να αποτρέψει το φαινόμενο αυτό, ενώ σε σημεία που θεωρούμε ότι είναι περισσότερο επιρρεπή, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προϊόντα στεγάνωσης και αδιαβροχοποίησης.

Η υγρασία, ωστόσο, δεν απειλεί μόνον τις εξωτερικές επιφάνειες ενός αυτοκινήτου αλλά και το εσωτερικό. Εδώ βέβαια οι κίνδυνοι και οι πιθανότητες φθοράς είναι σημαντικά μικρότερες και η λύση απλούστερη.

Όσοι, λοιπόν, παρατηρήσετε ότι οι επιφάνειες του εσωτερικού στο αυτοκίνητό σας το πρωί είναι νοτισμένες, καλό θα ήταν να προμηθευτείτε τις γνωστές σε όλους παγίδες υγρασίας οι οποίες θα μειώσουν ή και θα εξαλείψουν το φαινόμενο αυτό.

Διαβάστε επίσης