Η αμμωνία έχει χαρακτηριστεί κατά καιρούς ως το καύσιμο του μέλλοντος, με τη σύγχρονη μέθοδο παραγωγής της να είναι προβληματική, ωστόσο μόλις δημοσιεύτηκε μία μελέτη από το πανεπιστήμιο του ΜΙΤ που μπορεί να φέρει την επανάσταση στον τομέα των καυσίμων.

Η αμμωνία είναι η δεύτερη πιο συχνά παραγόμενη χημική ουσία στον κόσμο, με το 80% αυτής να χρησιμοποιείται ως γεωργικό λίπασμα. Ωστόσο η υφιστάμενη μέθοδος παραγωγής αμμωνίας καταναλώνει περίπου το 2% της ενέργειας που παράγεται από ορυκτά καύσιμα παγκοσμίως, απελευθερώνοντας έτσι το 1% της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου που παράγονται από ανθρώπινες δραστηριότητες.

Με άλλα λόγια, για κάθε τόνο αμμωνίας που παράγεται, απελευθερώνονται περίπου 2,4 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα. Η αμμωνία είναι μία χημική ένωση που αποτελείται από άζωτο και υδρογόνο, και στις περιπτώσεις που παράγεται με πράσινο τρόπο, θα μπορούσε να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό τόσο στην εξυπηρέτηση των ενεργειακών αναγκών μας όσο και στη μείωση των εκπομπών CO2.

Το τελευταίο διάστημα υπάρχουν αρκετές θετικές εξελίξεις προς την επίτευξη του παραπάνω στόχου. Τον περασμένο Αύγουστο, τρεις εταιρείες ενέργειας από τη Δανία έθεσαν σε λειτουργία το πρώτο στον κόσμο εργοστάσιο «πράσινης» αμμωνίας, το οποίο μπορεί να παράγει 5.000 τόνους αμμωνίας σε ετήσια βάση χρησιμοποιώντας μόνο ηλιακή και αιολική ενέργεια.

Τώρα, οι ερευνητές του ΜΙΤ (Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης), δημοσίευσαν μία μελέτη στην οποία καταδεικνύουν έναν πολύ πιο πράσινο» τρόπο παραγωγής της χημικής ουσίας χωρίς την παρέμβαση εξωτερικής ενέργειας και με μηδενικές εκπομπές CO2.

Η ιδέα βασίζεται στην έγχυση νερού ενισχυμένου με άζωτο σε συνθετικά ορυκτά πλούσια σε σίδηρο. Από τη διαδικασία παράχθηκε αμμωνία χωρίς την παραγωγή CO2 και δίχως την «παρεμβολή» εξωτερικής ενέργειας για τη χημική διαδικασία.

Διαπιστώθηκε ότι το άζωτο στο νερό αντιδρά με το σίδηρο για να δημιουργήσει καθαρό υδρογόνο, το οποίο με τη σειρά του αντιδρά με το άζωτο για να δημιουργήσει αμμωνία. Ο Iwnetim Abate, συντονιστής της πανεπιστημιακής ομάδας που δημοσίευσε τη μελέτη είναι αισιόδοξος ότι το σύστημα θα μπορούσε να δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες μέσα στα επόμενα 1 με 2 χρόνια.

Η πιθανή επιβεβαίωση των παραπάνω πορισμάτων σε πραγματικές συνθήκες εκτός εργαστηρίου θα μπορούσε να φέρει την επανάσταση στον τομέα της ενέργειας και ακολούθως και στις μετακινήσεις.

Διαβάστε επίσης