Η Ευρώπη παλεύει περισσότερο από όλες τις ηπείρους για την αντιμετώπιση της ρύπανσης στα μεγάλα αστικά κέντρα και η δημιουργία Ζωνών Χαμηλών Εκπομπών αποτελεί αδιαμφισβήτητα μια λύση.

Η εμφάνιση των Ζωνών Χαμηλών Εκπομπών γίνεται όλο και πιο συχνή στις πόλεις της Ευρώπης και σύμφωνα με τις προδιαγραφές που έχουν θέσει ορισμένες χώρες, εφαρμόζονται σε πόλεις με περισσότερους από 50.000 κατοίκους ή με περισσότερους από 20.000 κατοίκους στην περίπτωση που η πόλη αντιμετωπίζει προβλήματα ρύπανσης. Η ιδέα για αυτές τις ζώνες δεν είναι καινούργια, αλλά υπάρχει ως έννοια σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Η καταπολέμηση της ρύπανσης από τα αυτοκίνητα δεν είναι αποτελεί σύγχρονη έννοια. Τις προηγούμενες δεκαετίες υπήρξαν περιπτώσεις στις Η.Π.Α. όπου έπρεπε να γίνουν τροποποιήσεις ώστε τα αυτοκίνητα να συμμορφωθούν με τις νέες προδιαγραφές ρύπων, οι οποίες ενημερωτικά ήταν πολύ πιο αυστηρές από ό,τι στην Ευρώπη.

Το 2022, υπήρχαν περισσότερες από 320 LEZ (Low Emission Zones/ζώνες χαμηλών εκπομπών) στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο αριθμός αυτός αναμένεται να φτάσει τις 507 έως το 2025. Βέβαια, θα εξαρτηθεί εν μέρει και από τους δήμους, καθώς υπάρχουν πόλεις με περισσότερους από 50.000 κατοίκους που έχουν εξαγγείλει ότι θα εφαρμόσουν το μέτρο, ακόμα και 200.000 κατοίκων, και ακόμα δεν το έχουν εφαρμόσει. Ποιες όμως ήταν οι πρώτες πόλεις της Ευρώπης με ζώνες χαμηλών εκπομπών;

Η απάντηση είναι η Στοκχόλμη, όπου η Ζώνη Χαμηλών Εκπομπών έκανε την εμφάνισή της το 1996, πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια. Το μέτρο αυτό υιοθετήθηκε αργότερα και από άλλες πόλεις, όπως το κέντρο της Μαδρίτης. Και αυτό γιατί σύμφωνα με τις έρευνες, η κύρια πηγή ρύπανσης στις πόλεις είναι η κυκλοφορία των αυτοκινήτων, με το ποσοστό ευθύνης για τα αιωρούμενα σωματίδια να φτάνει το 25%.

Το 2008 άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και σε μεγάλες ευρωπαικές πόλεις, όπως το Λονδίνο και το Βερολίνο, εστιάζοντας αρχικά τους περιορισμούς στα βαρέα επαγγελματικά οχήματα και τα λεωφορεία που καταναλώνουν πετρέλαιο κίνησης.

Λίγο αργότερα ακολούθησαν η Λισαβόνα, το Όσλο, το Άμστερνταμ, το Μιλάνο και η Μαδρίτη. Τα πλεονεκτήματα από την επιβολή των ζωνών στα κέντρα των πόλεων είναι η μείωση του NO2 κατά 4% και των PM10 κατά 7%, καθώς και τα καρδιαγγειακά νοσήματα στους πολίτες.