Μεγάλη έρευνα που διεξήγαγε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF) για την ποιότητα των δρόμων παγκοσμίως, αποκάλυψε το χρόνο που κερδίζουν ή χάνουν οι κάτοικοι 162 χωρών στα ταξίδια τους.

Τα στελέχη του γνωστού σε όλους μας ΔΝΤ ανέπτυξαν έναν καινοτομικό τρόπο διερεύνησης της ποιότητας των δρόμων, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το λογισμικό του Google Maps για να διαπιστώσουν το μέσο χρόνο που χρειάζονται οι οδηγοί για να ταξιδεύουν μεταξύ πόλεων που απέχουν από 80 χιλιόμετρα μεταξύ τους και πάνω.

Όπως αποκάλυψε η έρευνα, οι ποιοτικότεροι και συνεπώς ταχύτεροι δρόμοι βρίσκονται στις πλουσιότερες και ανεπτυγμένες χώρες, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η Ελλάδα. Άλλες τέτοιες χώρες είναι οι ΗΠΑ, η Πορτογαλία, η Σαουδική Αραβία και ο Καναδάς.

Αντιθέτως, στις πιο φτωχές η κακή ποιότητα των δρόμων είναι άλλο ένα εμπόδιο στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού, ανάπτυξης της οικονομίας και βελτίωσης του βιωτικού επιπέδου των κατοίκων τους. Τέτοιες χώρες είναι -μεταξύ άλλων- σχεδόν όλες της υποσαχάριας Αφρικής, η Ινδία, η Υεμένη, το Αφγανιστάν, η Μογγολία, η Ινδονησία - και στην άλλη πλευρά του Ειρηνικού χώρες όπως η Γουατεμάλα, η Νικαράγουα, η Κολομβία και η Βολιβία.

Το ΔΝΤ (IMF) υποστηρίζει ότι ο υπολογισμός του μέσου χρόνου ταξιδιών είναι ένας εύκολος και -κυρίως- ανέξοδος τρόπος εξαγωγής αυτών των συμπερασμάτων, σε σχέση με τη μελέτη των δεδομένων από τους δορυφόρους ή από δημοσκοπήσεις.

Η ποιότητα των δρόμων είναι αμέσως εξαρτώμενη από τους χρόνους ταξιδιού, λέει με βεβαιότητα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όμως υπάρχουν πολλές άλλες παράμετροι που δεν μπορούν να μπουν σε αυτό το απλό στατιστικό: για παράδειγμα, η ταχύτητα κίνησης δεν αποκαλύπτει το επίπεδο ασφάλειας ενός δρόμου, την ύπαρξη εναλλακτικών μορφών μετακίνησης (όπως σιδηροδρομικό δίκτυο) ή την κυκλοφοριακή συμφόρηση σε ώρες αιχμής.

Επίσης, το στατιστικό αυτό αποτυγχάνει να αποτυπώσει τις ενδεχόμενες τεχνικές δυσκολίες της κατασκευής ενός δρόμου - σε περιπτώσεις, για παράδειγμα, όπου τα γεωφυσικά δεδομένα περιλαμβάνουν δύσκολα εδάφη με πολλαπλές εναλλαγές του υψόμετρου.

Παρόλα αυτά, συνεχίζει το IMF, το απλό αυτό στατιστικό στοιχείο του χρόνου ταξιδιών μπορεί να αποτελέσει ένα βοήθημα για τους Νομοθέτες ώστε να διαγνώσουν την κατάσταση του οδικού δικτύου της χώρας τους σε σχέση με τις άλλες και την αξία μελλοντικών επενδύσεών τους σε αυτό.

Μπορεί, παράλληλα, αυτό το εργαλείο μετρήσεων να επεκταθεί και για την παρατήρηση της μέσης ταχύτητας σε μικρότερους δρόμους, η οποία ταχύτητα μπορεί να είναι κρίσιμη για τους κατοίκους απομακρυσμένων επαρχικών περιοχών. Με τον τρόπο αυτό, οι χώρες μπορούν να σχεδιάσουν τις πολιτικές τους για να αντιμετωπίσουν τα κυκλοφοριακά προβλήματα και να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους μέσω της ταχύτερης μετακίνησης των ανθρώπων και των αγαθών.

Διαβάστε επίσης