Διχασμένα εμφανίζονται πολλά κράτη μέλη της ΕΕ σχετικά με τους υπερήλικες οδηγούς και πως πρέπει να τους αντιμετωπίσουν οι Αρχές ώστε να βελτιώσουν την οδική ασφάλεια.

Δύσκολη αποδεικνύνεται η εξίσωση των ηλικιωμένων οδηγών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς κάποια κράτη μέλη υιοθετούν πολύ αυστηρούς κανόνες και κάποια άλλα επαφίονται στον «πατρωτισμό» των πολιτών τους.

Όπως και να έχει το ζήτηση ένα περιστατικό στην Ιταλία και ειδικότερα στην πόλη Φεράρα η Αστυνομία συνέλαβε μια υπερήλικη οδηγό να κινείται με ληγμένο δίπλωμα και χωρίς άδεια κυκλοφορίας για το όχημά της! Στην ερώτηση των αστυνομικών πόσο ετών ήταν εκείνη απάντησε ότι ήταν 103 ετών! Βέβαια η ταυτότητά της επιβεβαίωσε τα όσα ανέφερε η ηλικιωμένη οδηγός καθώς η ημερομηνία γέννησής της ορίζονταν στο 1921.

Ωστόσο η υπερήλικη οδηγός αποκάλυψε στους αστυνομικούς ότι χάθηκε μέσα στη νύχτα στους δρόμους προσπαθώντας να επισκεφθεί κάποιους φίλους της. Εκείνοι βέβαια ακινητοποίησαν το αυτοκίνητο, βεβαίωσαν μια παράβαση στην υπερήλικα οδηγό και την μετέφεραν στο σπίτι της.

Η ηλικωμένη οδηγός δεν πτοήθηκε από την απώλεια του αυτοκινήτου της και σύμφωνα με την DW που επικαλείται την τοπική εφημερίδα La Nuova Ferrara δήλωσε ότι δεν ήθελε να μείνει χωρίς μεταφορικό μέσο. «Θα αγοράσω μια βέσπα ή ένα σκούτερ» και μέχρι να το αποκτήσει απλά θα μετακινείται με το ποδήλατό της.

Ο δήμαρχος της Φεράρα που έγραψε στο Facebook ότι θα προτιμούσε να δώσει στην αειθαλή κυρία των 103 ετών ένα μετάλλιο παρά ένα εισιτήριο, για να μετακινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. «Το να έχεις τέτοια εσωτερική δύναμη δεν είναι κάτι συνηθισμένο και μου δίνει ελπίδα για τη δική μου ηλικία!»

Αυστηροί έλεγχοι

Η Ιταλία αποτελεί μια χώρα που υποβάλλει σε αυστηρούς ελέγχους τους οδηγούς της από μια ηλικία και πάνω.

Πιο συγκεκριμένα οι οδηγοί κάτω των 50 ετών πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο κάθε 10 χρόνια. Όταν περάσουν αυτό το ηλικιακό όριο ο έλεγχος θα πρέπει να γίνεται κάθε 5 χρόνια και από τα 70 κάθε 3 χρόνια. Για τους άνω των 80 ο έλεγχος θα πρέπει να γίνεται κάθε 2 χρόνια, αλλά θα πρέπει να προσκομίζουν συμπληρωματικά και ιατρικό πιστοποιητικό και να αποδεικνύουν ότι δεν πάσχουν από διαβήτη ή καρδιοπάθεια.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε πρόσφατα την υποχρέωση των ηλικιωμένων οδηγών να υποβάλλονται σε υγειονομικές εξετάσεις. Όποιος είναι τουλάχιστον 70 ετών θα πρέπει να υποβάλλεται υποχρεωτικά σε εξετάσεις ακοής και όρασης κάθε πέντε χρόνια.

Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο απέρριψε την ιδέα αυτή τέλος Φεβρουαρίου και η απόφαση εναπόκειται πλέον στα κράτη-μέλη.

Μάλιστα η Γερμανία τάχθηκε εναντίον της επισημαίνοντας μέσω του υπουργού Μεταφορών ότι δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την προσωπική ευθύνη των ανθρώπων με κρατικές ρυθμίσεις. Και δεν πρέπει να διαμαρτύρονται πάντα για γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις από τη μία πλευρά και να δημιουργούμε νέα, περιττή γραφειοκρατία από την άλλη.

Η συζήτηση στη Γερμανία, με τους 10 εκατ. οδηγούς άνω των 65 ετών, σχετικά με τις υποχρεωτικές εξετάσεις ικανότητας οδήγησης για ηλικιωμένους έγινε και πάλι επίκαιρη από τότε που ένας 83χρονος άνδρας για να αποφύγει μποτιλιάρισμα έκανε προσπέραση σε ποδηλατοδρόμο και προκάλεσε σοβαρό ατύχημα, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους μια μητέρα και το τετράχρονο παιδί της. Η γερμανική αντίθεση προκάλεσε ανάμεικτα αισθήματα σε γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες. Εκτός από το ιταλικό παράδειγμα οι υγειονομικοί έλεγχοι για τους ηλικιωμένους οδηγούς είναι εδώ και καιρό πραγματικότητα σε 14 χώρες της ΕΕ. Στην Ισπανία αίφνης ο υγειονομικός έλεγχος είναι υποχρεωτικός από την ηλικία των 65 ετών και στη συνέχεια κάθε πέντε χρόνια. Στην Τσεχία οι 60χρονοι είναι ήδη υποχρεωμένοι να το κάνουν. Οι Πορτογάλοι οδηγοί πρέπει να επισκεφθούν γιατρό από την ηλικία των 50 ετών.

Στη Γερμανία πρόσφατα ένας 70χρονος προσφέρθηκε εθελοντικά για τον λεγόμενο έλεγχο οδηγικής ικανότητας. Δεν έχει κάνει ούτε ένα ατύχημα σε πάνω από 5 δεκαετίες και δεν θέλει να κάνει όσο ακόμη βρίσκεται πίσω από το τιμόνι. Με τον εκπαιδευτή δίπλα του, περνά μια εξέταση 45 λεπτών οδηγώντας μέσα από την Κολωνία. Το τεστ γι' αυτόν, που εξακολουθεί να κάνει κάθε μέρα 100 χιλιόμετρα, είναι αυτονόητο. «Το κάνω γιατί έρχεται η στιγμή που πρέπει να σταματήσεις να οδηγείς λόγω της ψυχικής και σωματικής σου κατάστασης. Και αν κάποιος μου πει ότι καλύτερα να σταματήσω, τότε θα το δεχτώ. Εξάλλου, θέτω σε κίνδυνο και τους άλλους στον δρόμο». Ο εκπαιδευτής δείχνει στον ηλικιωμένο οδηγό την κατεύθυνση και τελικά τον κατευθύνει στον αυτοκινητόδρομο. Τηρεί ο ηλικιωμένος το όριο ταχύτητας, τη λωρίδα κυκλοφορίας και την απόσταση ασφαλείας; Προσέχει ανά πάσα στιγμή τον κανόνα προτεραιότητας; Δείχνει σεβασμό για τους πολλούς ποδηλάτες, τα ηλεκτρονικά πατίνια και τους πεζούς; Ο ηλικιωμένος τα καταφέρνει με θαυμαστή δεξιοτεχνία.

Όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι πολίτες αναζητούν εκπαιδευτές οδήγησης για να ελέγξουν την ικανότητά τους να οδηγούν αλλά αυτό γίνεται σε εθελοντική βάση. Μόνο συστάσεις μπορούν να κάνουν οι εκπαιδευτές, δεν μπορούν να απαγορεύσουν την οδήγηση. «Προς το παρόν κάνω δύο εξετάσεις οδήγησης για ηλικιωμένους την εβδομάδα, αλλά φυσικά έρχονται μόνο οι λογικοί που είναι ανοιχτόμυαλοι και μπορούν να δεχτούν κριτική. Στη συντριπτική πλειονότητά τους τούς λέω ότι μπορούν να συνεχίσουν να οδηγούν. Το πρόβλημα είναι εκείνοι που δεν έρχονται. Αυτοί μένουν κάτω από το ραντάρ» λένε οι εκπαιδευτές. Και βέβαια, συναντούν και υπερήλικες που είναι δημόσιοι κίνδυνοι. «Είχα τώρα δύο περιστατικά που δυστυχώς χρειάστηκε να πω στους ανθρώπους ότι ίσως δεν είναι και τόσο καλή ιδέα να συνεχίσουν να οδηγούν. Ένας σταμάτησε στο φανάρι αν και ήταν πράσινο κι όταν έγινε κόκκινο ήθελε να περάσει τη διασταύρωση. Το πρόβλημα με τους ηλικιωμένους είναι ότι πρέπει να έχουν πάντα τον νου τους σε όλη την κυκλοφορία και να αντιδρούν γρήγορα».