Το συγκεκριμένο έργο έφτασε ένα βήμα πριν την υλοποίηση και ακυρώθηκε οριστικά το 2009 λόγω προβλημάτων στη χρηματοδότηση και των καθυστερήσεων, καθώς οι αντιδράσεις ήταν αρκετές από πολλούς φορείς.

Τεράστιο είναι πλέον το κυκλοφοριακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η συμπρωτεύουσα, με τους δρόμους της πόλης να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν τις ώρες αιχμής. Η πρώτη «ανάσα» αναμένεται να δοθεί με την ολοκλήρωση του flyover δρόμου στη Θεσσαλονίκη. Ένα σύγχρονο έργο που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα αποτελέσει αυτοκινητόδρομο πρότυπο στα Βαλκάνια. Ποιο άλλο, όμως, έργο της Θεσσαλονίκης έφτασε ένα βήμα πριν την υλοποίησή του και τελικά εγκαταλείφθηκε οριστικά;

Πρόκειται για την περίφημη υποθαλάσσια σήραγγα της Θεσσαλονίκης, μια ιδέα που ξεκίνησε στο μακρινό 1968, μέσω χωροταξικής μελέτης. Για δύο σχεδόν δεκαετίες δεν προχώρησε καμία διαδικασία, όμως το 1985, το έργο εντάχθηκε στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης και προβλεπόταν η υπόγεια παραλιακή αρτηρία που θα συνέδεε το λιμάνι της πόλης με την Καλαμαριά, παρακάμπτοντας πρακτικά όλο το κέντρο.

Με το γενικό πολεοδομικό σχέδιο της συμπρωτεύουσας το 2000, το έργο τροποποιήθηκε σε κάποιο βαθμό και η τελική δημοπράτηση έληξε το 2004 με προσωρινό ανάδοχο την κοινοπραξία «Θερμαϊκή Οδό». O τελικός σχεδιασμός αφορούσε έναν μικρότερο αυτοκινητόδρομο, μήκους 3,8 χιλιομέτρων εκ των οποίων τα 1,24 θα αφορούσαν υποθαλάσσια σήραγγα, με τελικό στόχο τη σύνδεση της Δυτικής Εισόδου της πόλης με τη Λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου, με συνολικό κόστος τα 472 εκατομμύρια ευρώ.

Στο διάστημα που ακολούθησε οι προσφυγές και οι αντιδράσεις ήταν τεράστιες. Μεταξύ αυτών και η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) να κηρύξει μια σειρά κτισμάτων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης διατηρητέα, γεγονός που απαιτούσε την εκβάθυνση της σήραγγας από τα 15 στα 25 μέτρα με σημαντική αύξηση του κόστους κατασκευής και την ανάγκη διεξαγωγής νέων περιβαλλοντικών μελετών.

Οι αλλεπάλληλες καθυστερήσεις οδήγησαν την κοινοπραξία να καταγγείλει τη σύμβαση και το έργο τελικά να ακυρωθεί. Μετά από μια μεγάλη δικαστική διαμάχη αποφασίστηκε πως το δημόσιο έπρεπε να καταβάλλει στην εταιρεία που είχε αναλάβει το έργο την καταβολή χρηματικής αποζημίωσης 67 εκατομμυρίων ευρώ. Ωστόσο, λόγω της οικονομικής κρίσης, το δημόσιο δεν πλήρωσε καμία δόση και έτσι η τελική οφειλή έφτασε τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Τελικά, το 2015 ξεκίνησε η σταδιακή καταβολή των δόσεων.

Το 2013 το... όνειρο της υποθαλάσσιας σήραγγας στη Θεσσαλονίκη ήρθε ξανά στο προσκήνιο από τον τότε Δήμαρχο της Πόλης, Γιάννη Μπουτάρη και τον Περιφερειάρχη Απόστολο Τζιτζικώστα. Η νέα μελέτη αφορούσε την κατασκευή μιας μικρότερης έκτασης και δυναμικότητας αρτηρίας με σκοπό να αντικαταστήσει τη λεωφόρο Νίκης. Πρακτικά, η υποθαλάσσια αρτηρία θα συνέδεε το δυτικό με το ανατολικό τμήμα της πόλης παρακάμπτοντας το κέντρο της, και θα ήταν σε μεγάλο μήκος υπόγεια, με ένα τμήμα της υπόγειας έκτασης της να είναι υποθαλάσσιο. Το συνολικό μήκος της ήταν 6,5 χλμ., με τρεις λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, εκ των οποίων τα 4,0 χλμ. υπόγεια (2,5 χλμ. σήραγγες και 1,5 χλμ. Cut and Cover).

Προς το παρόν, και η συγκεκριμένη εξέλιξη δεν έχει προχωρήσει. Μένει να δούμε, τελικά, αν το έργο θα προχωρήσει κάποια στιγμή ή θα παραμείνει για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Γεγονός είναι πάντως ότι πρόκειται για μια έξυπνη ιδέα, που θα αποφόρτιζε την λεωφόρο Νίκης και θα έδινε περισσότερο «αέρα» στην κορεσμένη περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Διαβάστε επίσης: