Ανάμεσα στα υγρά που χρειάζεται όλοι οι οδηγοί να ελέγχουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι και το αντιψυκτικό, το οποίο έχει ως βάση το νερό, αλλά περιέχει αρκετούς διαλύτες και πρόσθετα.

Όταν πάμε συνεργείο ή έχουμε να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι, οφείλουμε να εξετάζουμε την κατάσταση του αντιψυκτικού. Αν και το κύκλωμα του ψυγείου είναι κλειστό, μπορεί να χρειάζεται να συμπληρώσουμε (ενδεχομένως να υπάρχει διαρροή) ή και να το αντικαταστήσουμε πλήρως. Έτσι κι αλλιώς με την πάροδο του χρόνου, όπως συμβαίνει με όλα τα υγρά, χάνονται οι ιδιότητές τους.

Συνήθως το αντιψυκτικό είναι ροζ, μπλε ή πράσινο. Σκοπός του είναι να προστατεύει τον κινητήρα από την υπερθέρμανση, αλλά και από τη διάβρωση. Επίσης, βοηθά στην αποφυγή του παγώματος όταν οι θερμοκρασίες είναι πολύ χαμηλές. Στο εμπόριο διατίθενται διάφορες ποιότητες αντιψυκτικών.

Το σημείο βρασμού τους είναι περίπου 130^ο C και το σημείο πήξης οι -60^ο C. Η αλλαγή του αντιψυκτικού συνίσταται από τους ειδικούς, κάθε 24 με 36 μήνες. Κυκλοφορούν δύο τύποι, το αραιωμένο και το συμπυκνωμένο. Στην πρώτη περίπτωση χρησιμοποιείται όπως είναι αδειάζοντάς στο δοχείο πλήρωσης, ενώ στη δεύτερη συνδυάζεται με απεσταγμένο νερό, σε αναλογία 1 προς 1.

Εάν και εφόσον πέσει η στάθμη του, θα ανάψει η λυχνία της θερμοκρασίας. Θέλει προσοχή να μην ανέβει η θερμοκρασία του κινητήρα, για αυτό φροντίζουμε απαραιτήτως αν χρησιμοποιήσουμε το αυτοκίνητο, να προσθέσουμε υγρά οπωσδήποτε. Στην ανάγκη ακόμα και νερό βρύσης. Μόλις βρεθούμε κοντά σε βενζινάδικο ή συνεργείο, θα πρέπει να το αντικαταστήσουμε, για ευνόητους λόγους που αναφέραμε προηγουμένως.