Τα μονοθέσια της F1 είναι οι πιο εξελιγμένες και πιο περίπλοκες αυτοκινητικές μηχανές του πλανήτη, με επενδύσεις εκατομμυρίων για κάθε τους λεπτομέρεια. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε επτά εντυπωσιακά στοιχεία μιας σύγχρονης F1.
1. Ένα μονοθέσιο της F1 κοστίζει περίπου 20 εκατ. ευρώ
Το κόστος κατασκευής ενός μονοθεσίου της Formula 1 δεν μπορεί να υπολογιστεί, καθώς οι ομάδες δαπανούν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για την έρευνα, το σχεδιασμό και την κατασκευή του. Αλλά τα μεμονωμένα του εξαρτήματα, με βάση την τιμή τους όταν χρειάζεται να αντικατασταθούν λόγω ατυχήματος, ανεβάζουν το συνολικό κόστος κατασκευής του αυτοκινήτου στα 20 εκατομμύρια ευρώ.
Η υβριδική μονάδα ισχύος είναι μακράν η πιο δαπανηρή, με τιμή περίπου 17 εκατομμυρίων. Τα αμέσως ακριβότερα είναι το σασί, κοστίζει 650-700 χιλιάδες ευρώ, το κιβώτιο ταχυτήτων (300-400 χιλιάδες) και το τιμόνι 45.000 ευρώ - όσο ένα σπορ αυτοκίνητο δρόμου.
BUY NOW
2. Τα μονοθέσια δεν έχουν ηλεκτρονικά συστήματα πρόσφυσης
Οι οδηγοί της Formula 1 κάνουν κάτι αληθινά αξιοθαύμαστο στις ολισθηρές συνθήκες της βροχής, με ταχύτητες που ξεπερνούν τα 300 km/h. Κι αυτό διότι το μονοθέσιό τους έχει πάνω από 1.000 ίππους με συνολικό βάρος περίπου 800 κιλών, αλλά κανένα ηλεκτρονικό σύστημα πρόσφυσης - όπως τα Traction ή Stability Control. Δεν διαθέτουν ούτε καν ABS - και μέσα σε όλα οι πιλότοι πρέπει να οδηγούν σχεδόν «μαντεύοντας» τα σημεία της πίστας, μέσα σε ένα τεράστιο σύννεφο από το σπρέι των άλλων αυτοκινήτων.
3. Οι κινητήρες τους περιστρέφονται τρεις φορές ταχύτερα
Το ρελαντί του κινητήρα ενός μονοθεσίου της F1 βρίσκεται στις 5.000 στροφές - κοντά στα «κόκκινα» ενός καθημερινού αυτοκινήτου. Τα σπορ αυτοκίνητα δρόμου φτάνουν μέχρι τις περίπου 8.000 στροφές, ενώ supercars όπως το T50 της Gordon Murray Automotive αγγίζει τις 12.000 σ.α.λ. Όμως, η μονάδα ισχύος μιας F1 φτάνει τις 20 χιλιάδες στροφές, μετά την άρση του περιορισμού που είχε επιβληθεί πριν την υβριδική εποχή του σπορ αρχικά στις 18.000 και έπειτα στις 15.000 στροφές.
4. Φρενάρισμα με το αριστερό πόδι
Παλιότερα οι οδηγοί των ράλι ανέπτυξαν την τεχνική του φρεναρίσματος με το αριστερό πόδι, ώστε με το δεξί να κρατούν πατημένο όσο πρέπει το γκάζι ώστε ο κινητήρας να παραμένει μέσα στο όριο στροφών λειτουργίας του Turbo. Σήμερα δεν υπάρχει τέτοια ανάκτη στα μονοθέσια της F1, λόγω των δύο ηλεκτροκινητήρων, αλλά οι πιλότοι εξακολουθούν να φρενάρουν με το αριστερό διότι δεν υπάρχει αρκετός χώρος για footrest - και επίσης δεν χρειάζεται να μεσολαβήσει ο ελάχιστος αλλά σημαντικός χρόνος της μετακίνησης ττου ποδιού για τη διαδικασία του φρεναρίσματος.
5. Αναπτύσσονται δυνάμεις έως και 6g στις στροφές
Σαν ένα πολύ βίαιο τρενάκι του λούνα-παρκ, τα μονοθέσια έχουν τέτοια πρόσφυση -κυρίως αεροδυναμική- στις στροφές που οι δυνάμεις που παράγονται, και ασκούνται στον οδηγό, φτάνουν τα 6g. Δηλαδή 6 φορές την επιτάχυνση της βαρύτητας, που σημαίνει ότι στον οδηγό ασκείται δύναμη έξι φορές πολλαπλάσια του βάρους του. Ένα μαχητικό αεροσκάφος μπορεί να φτάσει μέχρι τα 12g. Στο φρενάρισμα οι δυνάμεις αγγίζουν τα 5g και στην επιτάχυνση τα 2g. Γι' αυτό και οι πιλότοι της F1 γυμνάζουν ιδιαίτερα έντονα τον αυχένα τους.
6. Τα φρένα φτάνουν ξεπερνούν τους 1000 βαθμούς Κελσίου
Ένα μονοθέσιο της F1 έχει τη δυνατότητα να φρενάρει από τα 330 στα 80 km/h σε μόλις 3 δευτερόλεπτα, και όπως εύκολα γίνεται κατανοητό αυτό καταπονεί και υπερθερμαίνει τα φρένα. Συνήθως αναπτύσσονται στα κεραμικά δισκόφρενα θερμοκρασίες 700-900 βαθμών Κελσίου, όμως πολλές φορές έχει παρατηρηθεί ότι ξεπερνούν τους 1000ο C. Ωστόσο, με τους ειδικούς αεραγωγούς των φρένων ψύχονται πολύ γρήγορα και κατεβαίνουν στη φυσιολογική θερμοκρασία λειτουργίας των 500ο C. Ο λόγος για τον οποίο τα αυτοκίνητα παραγωγής -πλην ορισμένων supercars- δεν διαθέτουν κεραμικά ανθρακονημάτινα φρένα είναι ότι για να λειτουργήσουν αυτά πρέπει να ανέβουν σε θερμοκρασία 200-300ο Κελσίου.
7. Κάθε οδηγός έχει στη διάθεσή του 3 μονάδες ισχύος για όλη τη χρονιά
Ακριβώς επειδή οι μονάδες ισχύος -ο V6 Turbo μαζί με τους δύο ηλεκτροκινητήρες- είναι τόσο δαπανηρές, κόστους 17 εκατομμυρίων ευρώ, η FIA έχει θέσει όριο τριών κινητήρων για κάθε οδηγό, για όλη τη σεζόν. Όπως είδαμε και στον Καναδά με τον Σαρλ Λεκλέρ, η χρήση επιπλέον εξαρτημάτων από τα συνολικά 6 της μονάδας ισχύος επισίει ποινές θέσεων στην εκκίνηση του GP. Πιο συγκεκριμένα, κάθε οδηγός εχει στη διάθεσή του για όλη τη χρονιά 3 θερμικούς κινητήρες V6 Turbo, 3 ηλεκτροκινητήρες MGU-K, 3 ηλεκτροκινητήρες MGU-H, 3 υπερσυμπιεστές (turbo), 2 κεντρικές ηλεκτρονικές μονάδες και 2 μπαταρίες. Τα πράγματα κάνει ακόμα δυσκολότερα φέτος το όριο προϋπολογισμού 140 εκατομμυρίων ευρώ για κάθε ομάδα.
