Αν θέλαμε το μέλλον να έρθει στο σήμερα, σίγουρα θα το προτιμούσαμε με τη μορφή του Citroen Oli. Και εάν αυτό το θέλαμε σε ένα μικρότερο και πιο ευέλικτο «πακέτο», τότε θα μπορούσαμε να το κάνουμε ακόμη πιο ενδιαφέρον με το My Ami Buggy.

Στην πίστα του Μπαλόκο, λίγα χιλιόμετρα δυτικά του Μιλάνο, έχω έρθει πολλές φορές. Άλλοτε για να οδηγήσω μοντέλα της Alfa Romeo, άλλοτε της Fiat, ακόμη και της Lancia, όμως αυτή τη φορά είναι η πρώτη που βρίσκομαι πίσω από το τιμόνι δύο αυτοκινήτων της Citroen.

Και τι αυτοκίνητα είναι αυτά! Το πρώτο είναι το περίφημο Citroen Oli, ένα μοναδικό πρωτότυπο της γαλλικής μάρκας που παρουσιάστηκε μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο και εντυπωσίασε με την εμφάνισή του, αλλά και τις –πολλές–  καινοτομίες που εφαρμόζει. Στόχος όλων των καινοτομιών; Αυτό που όλοι ζητούν σήμερα στην αυτοκίνηση: Όσο το δυνατόν χαμηλότερο βάρος για περισσότερη αυτονομία κίνησης μηδενικών ρύπων.

Το δεύτερο είναι το My Ami Buggy. Μια ειδική έκδοση του πετυχημένου Citroen Ami, που αρχικά παράχθηκε σε μόλις 50 μονάδες, όμως η επιτυχία του (τα 50 αυτοκίνητα «εξαφανίστηκαν» μέσα σε μόλις 17 λεπτά και 28 δευτερόλεπτα από το άνοιγμα των παραγγελιών τους), οδήγησε τη Citroen στην απόφαση να κατασκευάσει άλλα 1.000 μοντέλα και από τον Ιούνιο, να τα διαθέσει σε 10 χώρες της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Στην πίστα του Μπαλόκο λοιπόν, άλλοτε κτήμα μόνο του Group Fiat και πλέον, περήφανη ιδιοκτησία του Ομίλου Stellantis, η πρώτη μου επαφή έχει να κάνει με το Citroen Oli. Ένα ιδιαίτερο όχημα – πρωτότυπο, που μοιάζει σαν να έχει βγει από το πενάκι του σχεδιαστή ενός σύγχρονου Lego.

Το Oli δείχνει και είναι ένα πρωτότυπο SUV πόλης, με μήκος 4,2 μέτρων, ύψος 1,65 μέτρων, αλλά άφθονο πλάτος 1,9 μέτρων. Βλέποντάς το από κοντά δεν γίνεται να μην εντυπωσιαστώ από τα μυώδη χαρακτηριστικά του και κυρίως από το κάθετο εμπρόσθιο τμήμα του που ανεβαίνει μέχρι ψηλά, κλείνοντας «κλεφτά» το μάτι σε κάθε σχεδιαστικό περιορισμό που θέτουν οι νόρμες ασφαλείας του EuroNCAP –μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το Oli δεν προορίζεται να κυκλοφορήσει ως έχει τουλάχιστον στο δρόμο.

Εντελώς κάθετο και αρκετά τραβηγμένο προς τα πίσω είναι και το παρμπρίζ, που παραπέμπει έντονα σε off road σκληροτράχηλες κατασκευές, ενώ οι δύο πλαϊνές πόρτες όπως και στο Ami, είναι πανομοιότυπες σε κάθε πλευρά, παρότι τοποθετούνται αντίθετα. Υπάρχουν ακριβώς από πίσω τους δύο ακόμη πόρτες μικρότερες σε μέγεθος, που ανοίγουν σε αντίθετη φορά και επιτρέπουν την είσοδο στα πίσω καθίσματα του Oli.

Ακόμη πιο ενδιαφέρον έχει βέβαια το πίσω μέρος, με την ανοιχτή καρότσα-χώρο αποσκευών που θυμίζει pick-up, αλλά και την πόρτα που αναδιπλώνεται και ανοίγει προς τα κάτω, στην οποία τη θέση του έχει το κατακόκκινο μεγάλο νέο λογότυπο της Citroen, αλλά και σε πολλαπλές παρουσίες, το μήνυμα «Nothing Move Us Like Citroen», δηλαδή: «Τίποτα δεν μας μεταφέρει όπως ένα Citroen».

Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο όλης της κατασκευής του Oli, έχει να κάνει με τα υλικά που έχουν φτιαχτεί όλα τα παραπάνω τμήματα, τα οποία κάθε άλλο παρά συνηθισμένα είναι. Το αντιλαμβάνομαι άλλωστε ακουμπώντας το πάνελ του πατώματος του χώρου αποσκευών, το οποίο είναι κατασκευασμένο από ανακυκλώσιμο χαρτόνι. Όπως και το καπό και τμήματα της οροφής. Μάλιστα, το υλικό αυτό έχει διαμορφωθεί σε κυψελοειδή δομή με στρώσεις από υαλοβάμβακα και έχει επικαλυφθεί από μια ειδική ρητίνη πολυουρεθάνης ώστε να έχει υψηλή αντοχή και διάρκεια ζωής. Γιατί όλη αυτή η καινοτομία έναντι του παραδοσιακού χάλυβα; Μα, επειδή το υλικό αυτό είναι 50% ελαφρύτερο και την ίδια στιγμή, αντίστοιχα ή και περισσότερο ανθεκτικό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι άνθρωποι της Citroen με παρότρυναν να ανέβω στην οροφή του Oli, διαβεβαιώνοντάς με ότι αντέχει με άνεση τα 90+ κιλά του βάρους μου.

Στόχος λοιπόν του αμιγώς ηλεκτροκίνητου Oli είναι να προάγει τα οφέλη της μείωσης του βάρους σε ένα ηλεκτρικό όχημα, με το αποτέλεσμα να δικαιώνει τη Citroen, αφού το αυτοκίνητο έχει βάρος μόνο 1.000 κιλά, κουβαλώντας μαζί του και τη μπαταρία των 40 kWh που προσφέρει την απαιτούμενη ενέργεια της κίνησής του. Οι Γάλλοι υπόσχονται μια πολύ καλή αυτονομία 400 χιλιομέτρων, κάτι που συνεπάγεται μια εντυπωσιακή χαμηλή μέση κατανάλωση 10 kWh/100 χλμ.

Ανοίγοντας την ελαφριά πόρτα του Oli, μπαίνω σε μια κατακόκκινη καμπίνα όπου κυριαρχεί η απλότητα. Δεν υπάρχει καμία οθόνη, πέρα από δύο μακρόστενα ψηφιακά πάνελ για συγκεκριμένες ενδείξεις του πίνακα οργάνων, αφού ο οδηγός μπορεί να συνδέσει εύκολα το κινητό του τηλέφωνο και να ακούσει μουσική, να πλοηγηθεί κ.ο.κ. Επιπλέον αυτού, υπάρχουν δύο ηχεία στις άκρες του ταμπλό, που είναι αφαιρούμενα για να μπορεί να τα πάρει μαζί του ο οδηγός σε κάθε εκδρομή, ενώ, ναι, δεν λείπει το ενεργοβώρο αλλά απαραίτητο air condition. Στα όμορφα καθίσματα, που κατασκευάζονται και αυτά από ανακυκλώσιμα ελαφριά υλικά με πλάτη και προσκέφαλα από ένα ειδικό πλέγμα, η άνεση που προσφέρεται είναι αρκετά καλή. Θα μπορούσε λίγο καλύτερη να είναι η στήριξη του σώματος.

Από την άλλη βέβαια, δεν μπορώ να παραβλέψω την αίσθηση ευρυχωρίας που προσφέρει η καμπίνα. Απόρροια του αρκετού πλάτους και της απουσίας πολλών μη χρειαζούμενων επιφανειών. Ηλεκτρικά παράθυρα δεν υπάρχουν, για λόγους πάλι κατανάλωσης ενέργειας και έξτρα βάρους, με τα πλαϊνά τζάμια να ανοίγουν εύκολα προς τα έξω και πάνω.

Η οδήγηση του Oli, σε ό,τι αφορά στον κινητήρα του είναι η αναμενόμενη. Αθόρυβο, με αρκετό τράβηγμα και «κόφτη» τελικής στα 110 χλμ./ώρα. Η ορατότητα που έχει ο οδηγός προς τα εμπρός είναι πολύ καλή, υπάρχουν μάλιστα και 3 υαλοκαθαριστήρες για να καθαρίζουν όλη την επιφάνεια του παρμπρίζ.

Για την ανάρτηση και το στήσιμο ενός πρωτότυπου που οδήγησα για πολύ λίγα χιλιόμετρα στην πίστα του Μπαλόκο δεν μπορώ να πω πολλά. Το αυτοκίνητο είναι κάπως σφιχτό, το τιμόνι όσο βαρύ απαιτείται, αλλά ως εκεί. Ο δημιουργός του Oli μου ζητάει συγνώμη για την απουσία καλιμπραρίσματος και για το γεγονός ότι για να πας ευθεία πρέπει το τιμόνι να είναι στραμμένο δεξιά. Το πρωτότυπο έχει ταλαιπωρηθεί τις ημέρες της παρουσίασης στην Ιταλία και για να έρθει πάλι στην ευθεία το τιμόνι με τους εμπρός τροχούς, πρέπει να μπει μέσα στο χώρο του ειδικού division του εργοστασίου της Citroen όπου παίρνουν σάρκα και οστά τα πρωτότυπα της μάρκας και να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις...

Άλλωστε, τα πάντα στο Oli είναι μοναδικά. Το πλαίσιο και οι αναρτήσεις (με ψευδο-Μακ Φέρσον μπροστά και πολλαπλούς συνδέσμους πίσω) είναι μια μίξη από την C πλατφόρμα του Ομίλου Stellantis και το πάτωμα του Citroen C5 X. Τα φρένα επίσης προέρχονται από το σπορ Peugeot 508 HSE. Και φυσικά τα εκπληκτικά ελαστικά, που η Goodyear τα έφτιαξε για να αντέχουν για 500.000 χιλιόμετρα (!), έχουν μέσα τους ένα τσιπάκι που καταγράφει κάθε χιλιοστό της κίνησης του αυτοκινήτου και της καταπόνησής τους. Τονίζω και πάλι, το ένα και μοναδικό Oli άλλωστε που υπάρχει στον κόσμο δεν δημιουργήθηκε για να βγει στους δρόμους και αυτό τελειώνει κάθε περαιτέρω «οδηγική» συζήτηση.

Για αυτό που δημιουργήθηκε πάντως το Oli είναι για να δείξει στην πράξη ότι εάν χρησιμοποιηθούν έξυπνες ιδέες και απλές, αλλά καινοτόμες τεχνολογίες, τότε η αυτοκίνηση πραγματικά μπορεί να μας φέρει ελαφριά, υπέρ-ασφαλή και ιδιαίτερα σε εμφάνιση αυτοκίνητα, που μπορούν να «καίνε» λίγο ρεύμα και να μας μετακινούν σε μεγάλες αποστάσεις. Το τι από όλα αυτά που εφαρμόζει το Oli θα μπει στην παραγωγή θα το δούμε τα επόμενα χρόνια. Όμως το concept του υπέρ-ελαφριού, υπέρ-μοδάτου και τελικά, άκρως αποδοτικού οχήματος, η Citroen δείχνει ότι μπορεί να το επιτύχει. Και κυρίως, συνεχώς να το εξελίσσει. Και κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση το Ami.

Ή μάλλον, το περίφημο Citroen My Ami Buggy. Ένα όχημα που προωθεί την ιδέα του Ami, του οχήματος πόλης της γαλλικής μάρκας, το οποίο έχει γίνει ήδη επιτυχία. Το My Ami Buggy πατάει πάνω στα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά κίνησης (ηλεκτροκινητήρας 8 ίππων, μπαταρία 6,2 kW, φόρτιση σε μια απλή πρίζα σούκο), όμως φέρει στο αμάξωμά του κάποιες επεμβάσεις που χαρίζουν μια έξτρα αίσθηση ελευθερίας στους επιβάτες του.

Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν πλαϊνές πόρτες, αλλά ειδικές οριζόντιες «μπάρες» που αφήνουν την καμπίνα να αερίζεται συνεχώς, η οροφή φέρει ύφασμα που αναδιπλώνεται και προσφέρει ένα μεγάλο άνοιγμα προς το ουρανό, ενώ παράλληλα, το κυρίως σκληρό υλικό της οροφής έχει τραβηχτεί προς τα μπροστά για να δράσει ως ένα έξτρα αλεξήλιο προστασίας.

Δεν λείπουν και κάποια επιπλέον μοναδικά σχεδιαστικά στοιχεία στο αμάξωμα, όπως είναι τα μαύρα προστατευτικά των θόλων των τροχών που χαρίζουν οπτικά μια πιο περιπετειώδη εμφάνιση, ενώ υπάρχουν και κάποια έξτρα διαφανή καλύμματα στις πόρτες, που προστατεύουν του επιβάτες από τη βροχή. Το «παρών» δίνει και το γνωστό ηχείο Ultimate Ears Boom με το οποίο συνδέεις το smartphone σου για να ακούς μουσική, που είναι αδιάβροχο, ελαφρύ και με 15 ώρες αυτονομία μπαταρίας.

Η οδήγηση του Citroen My Ami Buggy είναι πανομοιότυπη με αυτή του γνωστού μου Ami. Επιλέγεις το «D» στο αυτόματο κιβώτιο, πατάς το πεντάλ του γκαζιού και το λιλιπούτειο Citroen κινείται αθόρυβα προς τα εμπρός. Η τελική ταχύτητα είναι και πάλι 45 χλμ./ώρα, ενώ η αυτονομία 75 χιλιόμετρα. Δεδομένοι περιορισμοί υπάρχουν, αλλά τη δουλεία του μέσα στην πόλη το αυτοκίνητο θα την κάνει και πάλι καλά, ενώ δείχνει και είναι, ιδανικό και για την κίνηση προς και από τις παραλίες ενός ελληνικού νησιού.

Το νέο Citroen My Ami Buggy θα τεθεί προς πώληση στην Ελλάδα σε λίγες ημέρες. Θα μπορεί μάλιστα να παραγγελθεί και απευθείας ηλεκτρονικά, από τις 10:00 το πρωί της 20ης Ιουνίου. Οι παραδόσεις θα ξεκινήσουν στα τέλη Αυγούστου. Η τιμή του στη χώρα μας δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή, ωστόσο όπως και όλες οι εκδόσεις του Ami, έτσι και αυτή θα επωφεληθεί από κρατική επιδότηση που θα μειώσει το κόστος απόκτησής της.