Λουκέτο μπαίνει στο εργοστάσιο της ιρανικής Saipa στη Συρία, όπου κατασκεύαζε έναν μεγάλο όγκο οχημάτων.

Ένα άγνωστο εργοστάσιο συναρμολόγησης αυτοκινήτων βρίσκεται εδώ και περίπου 20 χρόνια στη Συρία, κατασκευάζοντας μοντέλα της ιρανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Saipa, η οποία ωστόσο πρόσφατα αποφάσισε να απομακρυνθεί από τη χώρα, σηματοδοτώντας μια σημαντική υποχώρηση της ιρανικής οικονομικής παρουσίας στη Συρία.

Το εργοστάσιο εγκαινιάστηκε στην πόλη Χομς τον Δεκέμβριο του 2007 από το Ιράν, παρουσία του επικεφαλής του συριακού καθεστώτος Μπασάρ αλ Άσαν. Η εταιρεία ονομάστηκε "Siveco," με το 80% των μετοχών να ανήκει στην εταιρεία Saipa και το 20% στο συριακό καθεστώς.

Η γραμμή συναρμολόγησης κόστισε περίπου 50 εκ. δολάρια και παρήγαγε περίπου 15.000 οχήματα ετησίως, εξελισσόμενη σε σύμβολο των ευρύτερων βιομηχανικών φιλοδοξιών του Ιράν στο εξωτερικό. Επιπλέον, η συγκεκριμένη εγκατάσταση θεωρώθηκε ως ένα μεγάλο δώρο της Τεχεράνης στη Δαμασκό.

Παρ' όλα αυτά, η παραγωγή στο εργοστάσιο της Χομς διακόπηκε μετά το ξέσπασμα της εμφύλιας διαμάχης το 2011 και την κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων, ενώ ξεκίνησε ξανά να συναρμολογεί αυτοκίνητα το 2018.

Ο επικεφαλής του ιρανικο-συριακού εμπορικού επιμελητηρίου, Σαΐντ Αρέφ, πριν από λίγες ημέρες ανακοίνωσε το οριστικό λουκέτο του εργοστασίου, κάνοντας λόγο για μεγάλες οικονομικές προκλήσεις αλλά και για αποτυχία να καρποφορήσουν οι όποιες αναπτυξιακές προσπάθειες στη Συρία.

Όπως αναφέρουν ξένα δημοσιεύματα, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, το Ιράν υποστήριξε την κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Άσαντ με 25 έως και 30 δισ. δολάρια, αλλά δεν έχει αποκομίσει σημαντικά οικονομικά οφέλη.

Επισημαίνεται δε ότι παρά τις καλές πολιτικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, η αξία του εμπορίου τα τελευταία χρόνια ανήλθε σε μόλις 350 εκατομμύρια δολάρια, μιας και η ζήτηση για συριακά προϊόντα στο Ιράν είναι χαμηλή.

Οι δύο χώρες έχουν υπογράψει τουλάχιστον 126 οικονομικές συμφωνίες μεταξύ 2011-2024 σε διάφορους τομείς όπως το εμπόριο, η υγεία και η ενέργεια, αλλά η υλοποίησή τους είναι προβληματική, μιας και έχουν εφαρμοστεί μόλις 43.

Βασικές αιτίες αποτελούν ο ανταγωνισμός από τη Ρωσία, οι επιπτώσεις από τις δυτικές κυρώσεις, αλλά και αδύναμη συριακή οικονομία.

Διαβάστε επίσης