Ονομάζεται «χρυσό υδρογόνο» και φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα φθηνό και φιλικό προς το περιβάλλον καύσιμο, το οποίο μπορεί να δώσει λύση σε ένα αναπόφευκτο ενεργειακό αδιέξοδο.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το υδρογόνο -ως πηγή «πράσινης» ενέργειας- πρόκειται να μας απασχολήσει στο μέλλον, προσφέροντας βιώσιμες λύσεις σε εκείνους τους τομείς όπου η εφαρμογή του είναι αποδοτικότερη.
Βέβαια, το υδρογόνο δεν έχει να παρουσιάσει μόνον πλεονεκτήματα αλλά και σοβαρά μειονεκτήματα, τα οποία καθιστούν τη διάδοσή του πιο δύσκολη και πιο αργή απ’ ότι τουλάχιστον θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.
BUY NOW
Το κόστος παραγωγής-διάθεσης και το υψηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμά του είναι ενδεχομένως τα σημαντικότερα από αυτά, τα οποία σύμφωνα με την Cemvita -μια εταιρεία από το Texas των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής- πρόκειται σύντομα να αποτελέσουν… μακρινό παρελθόν.
Κι αυτό γιατί οι Τεξανοί ερευνητές ανακάλυψαν μια σχεδόν φυσική διεργασία, η οποία μπορεί να οδηγήσει στη φθηνή και άκρως φιλική προς το περιβάλλον παραγωγή υδρογόνου.
Το «χρυσό υδρογόνο», όπως οι ίδιοι ονομάζουν, μπορεί να αλλάξει μια για πάντα τις ισορροπίες, βάζοντας το συγκεκριμένη μορφή «καυσίμου» για τα καλά στο παιχνίδι της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Η Cemvita, λοιπόν, ισχυρίζεται ότι μπορεί να παράξει υδρογόνο όχι με την παραδοσιακή μέθοδο της ηλεκτρόλυσης, η οποία ως γνωστόν απαιτεί μεγάλα φορτία ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά μέσω τη βοήθεια βακτηρίων.
Οι ερευνητές έχουν ήδη επιτύχει την ολοκλήρωση της αναερόβιας αφομοίωσης υδρογονανθράκων από βακτήρια και τη μετατροπή τους σε υδρογόνο τόσο σε συνθήκες εργαστηρίου όσο και σε πραγματικές.
Το σκεπτικό γύρω από αυτή τη φυσική διεργασία είναι ότι με την πολύτιμη βοήθεια των βακτηρίων τα μη εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου μπορούν να μετατραπούν σε μια πηγή «καθαρής» ενέργειας.
Εκτός από υδρογόνο, τα βακτήρια θα παράγουν και διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο ωστόσο θα επιστρέφει στο υπέδαφος μηδενίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο την περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Ένα ακόμα συγκριτικό πλεονέκτημα είναι το χαμηλό κόστος αυτής της διαδικασίας, καθώς σύμφωνα με την Cemvita το ένα κιλό υδρογόνου θα στοιχίζει σχεδόν 1 ευρώ.
«Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, μεταφέραμε τα μικρόβια μας από το εργαστήριο στην πετρελαιοπηγή. Η παραγωγή υδρογόνου σε αυτή τη δοκιμή ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Καθώς συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε μικρόβια που παράγουν υδρογόνο, αναμένουμε ότι μπορούμε να επιτύχουμε ρυθμούς που θα μεταφραστούν σε παραγωγή υδρογόνου με κόστος 1$/κιλό ή και λιγότερο», δήλωσε ο Zach Broussard, επικεφαλής της των Gold H2 και Cemvita.
