Πιστούς οπαδούς συνεχίζει να συγκεντρώνει το σενάριο σύνδεσης των ΗΠΑ με την Αγγλία με τρένα που θα κινούνται με ταχύτητες 5.000 χλμ./ώρα.

Σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή ένα απόλυτα υλοποιήσιμο πρότζεκτ που θα ανατρέψει όλα όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα σε επίπεδο υποδομών; Ο λόγος για το Υπερατλαντικό Τούνελ, μια ριζοσπαστική πρόταση, που τριγυρνάει επί χρόνια στο μυαλό κάποιων δίχως φυσικά να έχει καταφέρει να πάρει την άγουσα της υλοποίησης.

Ένα κυριολεκτικά τρελό σενάριο που πρόσφατα επανήλθε στο προσκήνιο από πολλά βρετανικά ειδησεογραφικά Μέσα, και αφορά στη δημιουργία μιας σιδηροδρομικής σήραγγας που θα διασχίζει υποθαλάσσια τον Ατλαντικό Ωκεανό και θα ενώνει τη Νέα Υόρκη με το Λονδίνο.

Με ένα αστρονομικό κόστος περίπου 19,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (18,9 τρισεκατομμύρια ευρώ με τις τρέχουσες συναλλαγματικές ισοτιμίες), αυτή η προσπάθεια αποτελεί την επιτομή της φιλοδοξίας να ξεπεραστούν γεωγραφικά όρια και να ενισχυθεί περαιτέρω ισχυρή σχέση μεταξύ των δύο χωρών, παρά την απόσταση των 5.500 χιλιομέτρων που τις χωρίζει.

Οι υποστηρικτές του φαραωνικού πρότζεκτ εκτιμούν ότι οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις θα μπορούσαν να επιτρέψουν την εξέλιξη τρένων τα οποία θα μπορούσαν να διασχίσουν αυτά τα 5.500 χλμ. σε λιγότερες από 8 ώρες -όσο δηλαδή διαρκεί το ταξίδι με το αεροπλάνο- και συγκεκριμένα μέσα σε μόλις… 60 λεπτά.

Πώς θα γινόταν αυτό εφικτό; Μέσω τρένων που θα μπορούσαν να αναπτύξουν ταχύτητες έως και... 4.800 χιλιόμετρα/ώρα, μέσα σε κάψουλες κενού αέρα (μαγνητική αιώρηση) όπου δεν θα υπάρχει η παραμικρή τριβή. Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί ότι στα όποια τεστ γίνονται σήμερα και πρωταγωνιστούν τρένα μαγνητικής αιώρησης οι ταχύτητες δεν υπερβαίνουν τα 1.000 χλμ./ώρα.

Επιπλέον, εύλογα ερωτήμαγα γεννιούνται και σχετικά με τον χρόνο που απαιτείται για την κατασκευή αυτού του εξωφρενικού έργου. Η υλοποίηση της Σήραγγας της Μάγχης που συνδέει τη Γαλλία με το Ηνωμένο Βασίλειο διήρκησε 6 χρόνια, καλύπτοντας περίπου 38 χλμ. Εφόσον το Διατλαντικό Τούνελ κατασκευαζόταν με τον ίδιο ρυθμό, η σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ της Αγγλίας και των ΗΠΑ θα απαιτούσε… 782 έτη.

Όλοι αυτοί οι περιορισμοί δεν έχουν επιτρέψει στη συγκρότηση ενός συνεκτικού σχεδίου για την κατασκευή του τούνελ, με καμία από τις δύο χώρες να μην σκέφτεται σοβαρά αυτό το σενάριο.

Πιο πολλές πιθανότητες συγκεντρώνει η σύνδεση της Ισπανίας με το Μαρόκο, μέσω υποθαλάσσιου σιδηροδρομικού τούνελ στο Στενό του Γιβραλτάρ. Τον περασμένο, μάλιστα, Σεπτέμβριο, έγινε η παραλαβή τεσσάρων σεισμογράφων οι οποίοι θα καταγράψουν (σε μια περίοδο 6 μηνών) κατά μήκος όλης της σχεδιαζόμενης διαδρομής του τούνελ τη σεισμική δραστηριότητα, συλλέγοντας πολύτιμα δεδομένα που είναι κρίσιμα για την κατανόηση των γεωλογικών συνθηκών και των πιθανών κινδύνων.

Το μήκος του τελευταίου προτείνεται να ανέρχεται σε 28 χλμ. συνδέοντας την Punta Paloma στον ισπανικό δήμο Ταρίφα με το ακρωτήριο Μαλαμπάτα στο Μαρόκο.

Διαβάστε επίσης