Ένα ακόμα τριτοκοσμικό φαινόμενο παρατηρείται στις κεντρικές οδικές αρτηρίες της Αττικής, όπου τα εγκαταλελειμμένα στην τύχη τους μεταλλικά κιγκλιδώματα έχουν μετατραπεί, με τις ευλογίες δημοτικών αρχών και Περιφέρειας, σε παγίδες θανάτου.

Η οδική ασφάλεια είναι υπόθεση όλων μας. Είναι υπόθεση όσων κυκλοφορούν καθημερινά στους δρόμους δίνοντας μια πραγματική μάχη επιβίωσης, είναι υπόθεση όσων είναι επιφορτισμένοι με την τήρηση του νόμου και της τάξης, είναι υπόθεση εκείνων που με τις πράξεις ή της παραλείψεις τους μπορούν να γύρουν την πλαστιγγά προς τη μία ή την άλλη πλευρά..

Το φαινόμενο που θα περιγράψουμε παρακάτω δεν είναι νέο. Τους τελευταίους μήνες ωστόσο έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις εξαιτίας της αδιαφορίας των αρχών.

Πρόκειται για την αποκαρδιωτική εγκατάλειψη των μεταλλικών κιγκλιδωμάτων, τα οποία αντί για να προστατεύουν, μειώνοντας τις συνέπειες ενός τροχαίου ατυχήματος, έχουν μετατραπεί σε παγίδες θανάτου, οι οποίες στέκονται εκεί περιμένοντας το επόμενο άτυχο θύμα τους.

Εγκαταλελειμμένες στην τύχης τους, οι μπαριέρες που συναντά κανείς σε αστικούς δρόμους ταχείας κυκλοφορία παρουσιάζουν σημαντικές φθορές είτε από τον χρόνο είτε από προηγούμενα ατυχήματα. Φθορές οι οποίες σπανίως αποκαθίστανται, δημιουργώντας μια εικόνα η οποία δεν αρμόζει σε οργανωμένο κράτος ή αν προτιμάτε σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η Περιφέρεια Αττικής, στην ευθύνη της οποίας είναι η συντήρηση του οδικού δικτύου και ειδικότερα των λεωφόρων, ανακάλυψε ένα εύσχημο τρόπο ώστε να κρύψει την απουσία στοιχειώδους φροντίδας και συντήρησης των υποδομών, τοποθετώντας σιδερένιες βέργες και έγχρωμα πλέγματα σε σημεία όπου παρουσιάζονται λιγότερο ή περισσότερο σημαντικές φθορές στα προστατευτικά κιγκλιδώματα.

Κανείς προφανώς δεν σκέφτηκε ότι “φυτεύοντας” μπετόβεργες σε λεωφόρους ταχείας κυκλοφορίας, στην προσπάθεια να κρύψει μια εγκληματική αμέλεια κάτω από το παχύ χαλάκι του υδροκέφαλου Ελληνικού Κράτους, θα προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερα και σημαντικότερα προβλήματα, μηδενίζοντας κάθε προσπάθεια αναβάθμισης της ασφάλειας στους ελληνικούς δρόμους.

Κανείς δεν σκέφτηκε ότι το πρόβλημα μιας κατεστραμμένης μπαριέρας δεν είναι αισθητικό και πώς δεν λύνεται με μερικά μέτρα πλέγματος και την τοποθέτηση μεταλλικών βεργών, οι οποίες σε περίπτωση ενός ατυχήματος θα λειτουργήσουν ως κοφτερές λεπίδες.

Δεν είναι όμως μόνον η Περιφέρεια Αττικής που μοιάζει να μην μπορεί να υποστηρίξει τον ρόλο της, φροντίζοντας για τη στοιχειώδη συντήρηση των υποδομών, αλλά και η Δημοτική Αρχή της Αθήνας, η οποία αδιαφορεί για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα περίφημα κάγκελα που συναντά κανείς σε δρόμους και λεωφόρους. Κάγκελα που δεν πληρούν καμία προδιαγραφή ασφαλείας και πλέον έχουν μετατραπεί σε σιωπηλούς δολοφόνους, απαιτώντας μια άμεση και οριστική λύση.  

Κατεστραμμένες μπαριέρες, μεταλλικές βέργες, παντελώς ακατάλληλα και άκρως επικίνδυνα κάγκελα. Η κατάσταση στους δρόμους της Αττικής δεν είναι αυτή που θα περίμενε κανείς να συναντήσει στην πρωτεύουσα μιας ευρωπαϊκής χώρας, δεν είναι αυτή που μπορεί να προάγει την οδική ασφάλεια και να συμβάλει στον περιορισμό των σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων στους ελληνικούς δρόμους.

Διαβάστε επίσης: