Κατά τη στάθμευση του αυτοκινήτου τους, πολλοί οδηγοί ξεχνούν να προβαίνουν σε μια ενέργεια η οποία μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για το όχημά τους.

Η οδήγηση ενός αυτοκινήτου με μηχανικό χειρόφρενο συνεχίζει να γοητεύει πολλούς οδηγούς, οι οποίοι ατενίζουν από μια ρομαντική σκοπιά τα αυτοκινητικά δρώμενα και επιθυμούν να έχουν τον πλήρη έλεγχο του οχήματός τους.

Οι διαφορές μεταξύ ενός μηχανικού και αυτόματου κιβωτίου είναι πολλές, με μία εξ αυτών να αφορά στο παρκάρισμα. Όταν σταθμεύσουμε το ΙΧ μας και αυτό έχει τρία πεντάλ πρέπει να σηκώσουμε τον λεβιέ του χειρόφρενου για να μπλοκάρουμε τους πίσω τροχούς και να αποτρέψουμε την κύλισή του.

Αντιθέτως, στα αυτοκίνητα με αυτόματο κιβώτιο, τα οποία φέρουν ηλεκτρικό χειρόφρενο, αυτό επενεργεί στους τροχούς αυτόματα με το που απενεργοποιήσουμε τον κινητήρα.

Ας αφήσουμε, ωστόσο, στην άκρη τα αυτοκίνητα με δύο πεντάλ και ας εστιάσουμε σε όσα έχουν χειροκίνητο συμπλέκτη και ειδικότερα σε ένα δίλημμα που αντιμετωπίζουν πολλοί οδηγοί, το οποίο είναι το εξής: Όταν έχουμε σηκώσει το χειρόφρενο, έχοντας ολοκληρώσει τη διαδικασία στάθμευσης, πρέπει να επιλέξουμε 1η σχέση/όπισθεν ή να βάλουμε νεκρά;

Η απάντηση είναι απλή: Εφόσον παρκάρουμε σε ανηφόρα κρίνεται απαραίτητο να επιλέγουμε την 1η σχέση, ενώ σε κατηφόρα την όπισθεν, δεδομένου ότι ακόμα και αν λυθεί για οποιοδήποτε λόγο το χειρόφρενο, το αυτοκίνητό μας δεν θα τσουλήσει και θα παραμείνει στη θέση του.

Παράλληλα, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν πολλοί οδηγοί, η στάθμευση με σχέση στο κιβώτιο δεν προκαλεί την παραμικρή φθορά στο κιβώτιο του αυτοκινήτου μας.

Όταν, ωστόσο, είμαστε έτοιμοι να ξεπαρκάρουμε, προτού ενεργοποιήσουμε τον κινητήρα πρέπει να θυμηθούμε να βγάλουμε την ταχύτητα, ή να ξεκινήσουμε έχοντας πατημένο τον συμπλεκτή. Διαφορετικά το αυτοκίνητο θα σβήσει και θα «κλωτσήσει», με κίνδυνο να χτυπήσουμε ένα άλλο όχημα που είναι παρκαρισμένο μπροστά ή πίσω μας.

Διαβάστε επίσης: