Η αγορά ενός αυτοκινήτου δεν πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στα γούστα του εν δυνάμει ιδιοκτήτη, αλλά και στις οικονομικές δυνατότητές του.

Η αγορά αυτοκινήτου είναι μια σημαντική απόφαση που δεν πρέπει να λαμβάνεται επιπόλαια, καθώς το αυτοκίνητο θα συνοδεύει τον ιδιοκτήτη για αρκετά χρόνια, δημιουργώντας παράλληλα οικονομικές υποχρεώσεις.

Είναι σημαντικό η τελική επιλογή του οχήματος να μην γίνεται μόνο βάσει των προσωπικών προτιμήσεων και αναγκών, αλλά και σύμφωνα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός. Η σωστή προετοιμασία είναι καίριας σημασίας για να αποφευχθεί ο κίνδυνος χρεωκοπίας και να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη οικονομική σταθερότητα του αγοραστή.

Για να καθορίσει κανείς ποιο αυτοκίνητο μπορεί να αγοράσει με βάση το εισόδημά του, υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που μπορούν να δώσουν καθοδήγηση. Ο πρώτος κανόνας είναι ο κανόνας του 35%, που ορίζει ότι δεν θα πρέπει να διατεθεί πάνω από το 35% του ετήσιου εισοδήματος για την αγορά του αυτοκινήτου.

Για παράδειγμα, εάν ο ετήσιος μισθός είναι 40.000 ευρώ, τότε θα πρέπει να αναζητηθούν οχήματα που δεν ξεπερνούν τα 14.000 ευρώ. Αυτός ο κανόνας βοηθά στην αποφυγή υπέρμετρης οικονομικής επιβάρυνσης λόγω εξόδων συντήρησης και ασφάλισης. Παρόλα αυτά, με τις τρέχουσες τιμές των αυτοκινήτων, η εφαρμογή του μπορεί να είναι δύσκολη, ιδιαίτερα για άτομα με εισόδημα άνω του μέσου όρου.

Ένας δεύτερος κανόνας είναι ο κανόνας 20/4/10, που αφορά τη χρηματοδότηση και περιλαμβάνει τρεις βασικούς παράγοντες. Πρώτον, ο καταναλωτής θα πρέπει να είναι σε θέση να πληρώσει τουλάχιστον το 20% της αξίας του αυτοκινήτου ως προκαταβολή, μειώνοντας έτσι το ποσό του δανείου και τους τόκους.

Δεύτερον, η διάρκεια της χρηματοδότησης δεν πρέπει να ξεπερνά τα 4 χρόνια, ώστε να περιοριστεί το κόστος των τόκων και να αποφευχθεί η μακροχρόνια οικονομική επιβάρυνση. Τέλος, το συνολικό ποσό που δαπανάται ετησίως για το αυτοκίνητο δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10% του ετήσιου εισοδήματος, συμπεριλαμβάνοντας τη δόση του δανείου, τη συντήρηση, την ασφάλιση και άλλα λειτουργικά έξοδα. Για παράδειγμα, αν το εισόδημα είναι 40.000 ευρώ ετησίως, τα συνολικά έξοδα για το αυτοκίνητο δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 4.000 ευρώ το χρόνο.

Πέρα από την αγορά, υπάρχει και η επιλογή του leasing ή της ενοικίασης (αν και η δεύτερη επιλογή μπορεί να είναι αρκετά ακριβή). Αυτή η λύση είναι ελκυστική για όσους προτιμούν να αλλάζουν συχνά αυτοκίνητο ή θέλουν να αποφύγουν τα ετήσια έξοδα (συντήρηση, τέλη, ασφάλεια κτλ.). Συνήθως, ο ενδιαφερόμενος πληρώνει μια προκαταβολή και στη συνέχεια καταβάλλει μηνιαίο μίσθωμα, γνωρίζοντας ότι όσο διαρκεί το συμβόλαιο δεν θα έχει άλλες οικονομικές υποχρεώσεις.

Εάν το αυτοκίνητο που επιθυμεί κάποιος ξεπερνά τους παραπάνω κανόνες, μπορεί να στραφεί στην αγορά μεταχειρισμένων οχημάτων, όπου αυτοκίνητα έως 5 ετών βρίσκονται συνήθως σε καλή κατάσταση και πωλούνται σε πολύ πιο προσιτές τιμές από τα καινούργια. Επιπλέον, η διαπραγμάτευση της τιμής είτε από αντιπροσωπεία είτε από ιδιώτη είναι πάντα αξιόλογη, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μπορεί να επιτευχθεί σημαντική μείωση της τιμής.

Διαβάστε επίσης